Lemingowiec leśny

Lemingowiec leśny
	Myopus schisticolor
	(Lilljeborg, 1844)
	; Lemingowiec leśny w Finlandii.
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	żuchwowce
Gromada	ssaki
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	chomikowate
Podrodzina	karczowniki
Plemię	lemingi
Rodzaj	lemingowiec
Gatunek	lemingowiec leśny
Synonimy
	Myodes schisticolor Lilljeborg, 1844; Myopus morulus Hollister, 1912; Myopus saianicus Hinton, 1914; Myopus thayeri G.M. Allen, 1914; Myopus middendorfii Vinogradov, 1922; Myopus schisticolor vinogradovi Skalon & Rajevski, 1940;
	Myodes schisticolor Lilljeborg, 1844; Myopus morulus Hollister, 1912; Myopus saianicus Hinton, 1914; Myopus thayeri G.M. Allen, 1914; Myopus middendorfii Vinogradov, 1922; Myopus schisticolor vinogradovi Skalon & Rajevski, 1940;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lemingowiec leśny^[10], leming leśny^[11] (Myopus schisticolor) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Lemingowiec leśny występuje na Półwyspie Fennoskandzkim przez północną i środkowa Rosję, aż po wybrzeże Oceanu Spokojnego na Rosyjskim Dalekim Wschodzie i wyspę Sachalin, na południe do północnej Mongolii i północno-wschodniej Chińskiej Republiki Ludowej (Heilongjiang)^[12].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1844 roku szwedzki zoolog N. Lilljeborg nadając mu nazwę Myodes schisticolor^[2]. Holotyp pochodził z pobliża Lillehammer, w Mjosen, w Gudbrandsdalen, w Norwegii^[13].

Jedyny żyjący przedstawiciel rodzaju Myopus^[13]^[14]^[12]. Jest blisko spokrewniony z lemingami (Lemmus)^[12]. Pięć podgatunków, które wstępnie uznano, nie odpowiada ewolucyjnej strukturze gatunku^[12]. Analiza filogeograficzna wyłoniła dwie główne linie rodowe: jedną ograniczoną do niewielkiego obszaru na Dalekim Wschodzie, a drugą szeroko rozpowszechnioną^[12]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy^[12].

Etymologia

Myopus: gr. μυς mus, μυος muos „mysz”^[15]; πους pous, ποδος podos „stopa”^[16].
schisticolor: późnołac. schistus „łupek”, od łac. lapis schistos „kamień rozszczepialny”, od gr. σχιστος skhistos „rozszczepiony”, od σχιζω skhizō „podzielić”; łac. color, coloris „kolor”^[17].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 90–115 mm, długość ogona 12–19,7 mm; masa ciała samic 20–40 g, samców 20–38 g^[14]. Od leminga norweskiego różni się przede wszystkim wielkością i kolorem futra.

Ekologia

Pożywienie

Roślinożerca, żywi się mchami.

Rozmnażanie

Samica rodzi 4-5 młodych, w sezonie może mieć nawet 4-5 miotów.

Przypisy

↑ Myopus schisticolor, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b N. Lilljeborg. Beskrifning af 2:ne för Skandinaviens Fauna nya Däggdjur. „Kungl. Svenska vetenskapsakademiens handlingar”. För år 1843, s. 65, 1843. (szw.).
↑ N. Lilljeborg. Svenska arter of Myodes och Sorex. „Öfversigt af Kongl. Vetenskaps-akademiens forhandlingar”. 1, s. 33, 1844. (szw.).
↑ N. Hollister. New mammals from the highlands of Siberia. „Smithsonian miscellaneous collections”. 60 (14), s. 1, 1912. (ang.).
↑ M.A.C. Hinton. On a new species of Myopus from Central Asia. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 13, s. 343, 1914. (ang.).
↑ G.M. Allen. Mammals. „Proceedings of the New England Zoölogical Club”. 5, s. 58, 1914. (ang.).
↑ B.S. Vinogradov. Materials for the systematics and the morphology of the Rodents. „Ежегодникъ Зоолoгическаго Музея Імператорсуй Академіи Наукъ”. 23, s. 374, 512, 1922. (ang.).
↑ B.H. Cкaлoн & А. Раевский. „Научно-методические записки главного управления заповедников”. 7, s. 193, 1940. (ros.).
↑ H.H. Henttonen H.H., Myopus schisticolor, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-2 [dostęp 2021-11-18] (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 239. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ J. Reichholf: Ssaki. Leksykon przyrodniczy. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 286. ISBN 83-7129-877-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 344. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ ^a ^b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Myopus schisticolor. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-11-18].
↑ ^a ^b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 292. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 141.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 180.
↑ The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

Bibliografia

Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).
J. Gaisler, J. Zejda: Ssaki świata. Warszawa: Muza, 1997. ISBN 83-7079-773-3.

[itis-1] Myopus schisticolor, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Lilljeborg1-2] N. Lilljeborg. Beskrifning af 2:ne för Skandinaviens Fauna nya Däggdjur. „Kungl. Svenska vetenskapsakademiens handlingar”. För år 1843, s. 65, 1843. (szw.).

[Lilljeborg2-3] N. Lilljeborg. Svenska arter of Myodes och Sorex. „Öfversigt af Kongl. Vetenskaps-akademiens forhandlingar”. 1, s. 33, 1844. (szw.).

[Hollister-4] N. Hollister. New mammals from the highlands of Siberia. „Smithsonian miscellaneous collections”. 60 (14), s. 1, 1912. (ang.).

[Hinton-5] M.A.C. Hinton. On a new species of Myopus from Central Asia. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 13, s. 343, 1914. (ang.).

[Allen-6] G.M. Allen. Mammals. „Proceedings of the New England Zoölogical Club”. 5, s. 58, 1914. (ang.).

[Vinogradov-7] B.S. Vinogradov. Materials for the systematics and the morphology of the Rodents. „Ежегодникъ Зоолoгическаго Музея Імператорсуй Академіи Наукъ”. 23, s. 374, 512, 1922. (ang.).

[Skalon&Rajevski-8] B.H. Cкaлoн & А. Раевский. „Научно-методические записки главного управления заповедников”. 7, s. 193, 1940. (ros.).

[iucn-9] H.H. Henttonen H.H., Myopus schisticolor, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-2 [dostęp 2021-11-18] (ang.).

[Cichocki&inni-10] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 239. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Reichholf-11] J. Reichholf: Ssaki. Leksykon przyrodniczy. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 286. ISBN 83-7129-877-3.

[Burgin&inni-12] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 344. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Wilson&Reeder-13] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Myopus schisticolor. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-11-18].

[Pardiñas&inni-14] U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 292. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=171_141]-15] Jaeger 1944 ↓, s. 141.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=210_180]-16] Jaeger 1944 ↓, s. 180.

[Jobling-17] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]