Leonard Richardson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Len Richardson)
Leonard Richardson
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1881
Highgate

Data i miejsce śmierci

14 maja 1955
Johannesburg

Wzrost

168 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Południowa Afryka

Leonard William Walter „Len” Richardson (ur. 14 lipca 1881 w Highgate, zm. 14 maja 1955 w Johannesburgu) – południowoafrykański lekkoatleta, długodystansowiec.

Richardson reprezentował Związek Afryki Południowej podczas V Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1912 roku w Sztokholmie, gdzie wystartował w dwóch konkurencjach. W biegu na 10 000 metrów wystąpił w drugim biegu, w którym z czasem 32:30,3 zdobył pierwsze miejsce i o ponad minutę poprawił rekord olimpijski ustanowiony przez Fina Hannesa Kolehmainena w pierwszym biegu eliminacyjnym. Bieg finałowy, rozegrany następnego dnia, zakończył się dla Richardsona niepowodzeniem. Nie ukończył on wyścigu, a złoto zdobył Kolehmainen, ustanawiając nowy rekord olimpijski, lepszy od rekordu Południowoafrykańczyka o minutę i dziewięć sekund. W biegu przełajowym z czasem 47:33,5 zajął ósme miejsce.

Osiem lat później Richardson wystartował na VII Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii. Startował tam jedynie w biegu przełajowym, którego nie ukończył.

W 1924 roku Richardson reprezentował Związek Afryki Południowej na igrzyskach po raz trzeci. W biegu na 3000 metrów z przeszkodami odpadł w fazie eliminacyjnej, zajmując w swoim biegu szóstą pozycję. W biegu przełajowym uzyskał czas 37:46,0 i zajął dziewiąte miejsce.

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 59. ISBN 978-83-62033-30-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]