Lenarty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lenarty
osada
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

olecki

Gmina

Olecko

Liczba ludności (2022)

340[2]

Strefa numeracyjna

87

Kod pocztowy

19-400[3]

Tablice rejestracyjne

NOE

SIMC

0763488

Położenie na mapie gminy Olecko
Mapa konturowa gminy Olecko, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Lenarty”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Lenarty”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Lenarty”
Położenie na mapie powiatu oleckiego
Mapa konturowa powiatu oleckiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Lenarty”
Ziemia54°07′09″N 22°31′10″E/54,119167 22,519444[1]

Lenarty (niem. Lehnarten[4]) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Olecko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Nazwa wsi najprawdopodobniej pochodzi od imienia Leonard. W dokumentach niemieckich wymieniania jako: Lenharten, Lenahrdten lub Lehnarten.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś lokowana na prawie lennym 27 kwietnia 1573 r. Wtedy to książę Albrecht podał do wiadomości, że jego ojciec nadał w tym miejscu Baltazarowi Zengerowi majątek ziemski Kujawę o powierzchni 30 włók oraz dodatkowo 4 włóki nad Strugą Białą, gdzie powstały Lenarty. Zenger posiadał uprawnienia w zakresie sądownictwa wyższego i niższego i był zobowiązany do jednej służby zbrojnej[5].

W XVII i XVIII wieku majątek ziemski był we władaniu rodzin: Ciesielscy, Kraińscy i Więckowscy (polska szlachta). Dwór w tym czasie znajdował się w Lenartach, osada Kujawa była folwarkiem[5].

W roku 1888 w Lenarnach znajdował się jeden z większych majątków ziemskich w okolicy. Należał do pani adwokat Tolsdorf i obejmował 661 ha, w tym 416 ha ziemi prawnej, 150 ha łąk i 10 ha lasów[6].

W 1946 r., nowe władze przejęły majątek ziemski w Lenartach, powołały inspektora Państwowych Majątków Ziemskich do nadzoru nad majątkami we wsiach: Lenarty, Siejnik, Giże, Cichy i Drozdowo. W tym czasie dysponowano 8 traktorami oraz 14 zaprzęgami konnymi. Później w Lenartach powołano PGR, który był samodzielną jednostką aż do początku lat 70. XX wieku. Pod koniec lat 50. Wybudowania w PGR Lenarty zakład naprawy sprzętu rolniczego[7].

Dawniej we wsi znajdował się ośrodek zdrowia, znajdujący się w zaadaptowanym do tego celu pomieszczeniu.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • dwór z I poł. XIX w. w ruinie[8];
  • aleja wiekowych drzew.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 67109
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 654 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  5. a b A. Wakar 1974. "Z dziejów wsi" w: "Olecko – z dziejów miasta i powiatu". Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1974
  6. A.Wakar „Zarys historyczny”, W: „Olecko. Z dziejów miasta i powiatu”, Pojezierze, Olsztyn 1974, str. 57-160
  7. E. Piołunowicz, „Wyzwolenie”, W: „Olecko. Z dziejów miasta i powiatu”, Pojezierze, Olsztyn 1974, str. 57-160
  8. Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 302

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]