Leo Ryan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leo Ryan
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1925
Lincoln

Data i miejsce śmierci

18 listopada 1978
Jonestown

Członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych z Kalifornii (z 11. okręgu)
Okres

od 3 stycznia 1973
do 18 listopada 1978

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Pete McCloskey

Następca

William Royer

Leo Joseph Ryan Jr. (ur. 5 maja 1925 w Lincoln, zm. 18 listopada 1978 w Jonestown) – amerykański polityk demokratyczny, kongresmen.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony 5 maja 1925 w Lincoln, w stanie Nebraska[1]. W dzieciństwie mieszkał także w stanach Illinois, Nowy Jork, Floryda, Massachusetts i Wisconsin[2]. W czasie II wojny światowej wstąpił do United States Navy i służył w niej do 1946 r.[1] – był marynarzem na okrętach podwodnych[2]. Po powrocie do rodzinnej Nebraski studiował na Creighton University, po czym przeniósł się do Kalifornii, gdzie został nauczycielem w szkole średniej[1].

Zaangażował się w politykę, zasiadał w radzie miasta South San Francisco przez sześć lat[2], a w 1962 r. został jego burmistrzem, jednak stanowisko pełnił tylko kilka miesięcy, ponieważ w tym samym roku został członkiem kongresu Kalifornii i zasiadał w nim do roku 1972. Od 1973 r. pełnił funkcję członka Izby Reprezentantów Kongresu Stanów Zjednoczonych z 11. dystryktu Kalifornii[1].

Znany z chęci dogłębnego poznawania tematów, którymi się zajmował. W czasie zamieszek w 1965 r. zamieszkał z rodziną Afroamerykanów, by poznać życie tej społeczności. W czasie zasiadania w komisji opracowującej reformę więziennictwa dziesięć dni spędził anonimowo w więzieniu Folsom[2].

W 1978 r. zainteresował się działaniami rodzin członków, istniejącej w Stanach Zjednoczonych, sekty Świątynia Ludu, którzy domagali się od władz zbadania jej działalności. Ryan zorganizował wyjazd do ośrodka sekty znajdującego się w Jonestown w Gujanie, by przyjrzeć się jej i zabrać do Stanów Zjednoczonych tych, którzy chcieli porzucić życie w sekcie. Do Jonestown przybył 17 listopada 1978 i szybko stwierdził, że istnieje grupa osób chcących uciec ze zgromadzenia. Następnego dnia prowadził negocjacje w sprawie wyjazdu do Stanów Zjednoczonych części osób. W tym czasie jeden z członków sekty usiłował zabić go nożem. Kolejny członek zgromadzenia dokonał zamachu podczas wsiadania delegacji do samolotu, otwierając ogień i zabijając Ryana oraz cztery inne osoby, a raniąc dziesięć[3].

Reakcją przywódcy sekty, Jima Jonesa, na śmierć kongresmena było wezwanie członków zgromadzenia do dokonania jeszcze tego samego dnia zbiorowego samobójstwa. W efekcie zginęło ponad 900 osób, część wbrew swej woli[1].

W 1983 r. został pośmiertnie odznaczony Złotym Medalem Kongresu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Leo Ryan [online], Find a Grave [dostęp 2017-08-16].
  2. a b c d WGBH American Experience . Jonestown: The Life and Death of Peoples Temple [online], American Experience [dostęp 2016-10-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-07].
  3. Robert Stefanicki. Zagłada Świątyni Ludu. „Ale Historia”. 36/2016 (242), s. 14-15, 2016-09-05. Agora SA. (pol.).