Leon Zieleniewski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Zieleniewski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1842
Kraków

Data i miejsce śmierci

5 czerwca 1921
Kraków

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

inżynier

Rodzice

Ludwik

Małżeństwo

Zofia z d. Stehlik

Dzieci

Ludwik, Mieczysław, Janina, Maria, Zygmunt

Krewni i powinowaci

Antoni (dziadek), Michał (wuj), Edmund (brat)

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)
Multimedia w Wikimedia Commons

Leon Aleksander Zieleniewski (ur. 4 lutego 1842 w Krakowie, zm. 5 czerwca 1921 tamże), polski inżynier, przemysłowiec, działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 4 lutego 1842 w Krakowie[1]. Był synem Ludwika i bratem Edmunda[1]. Ukończył naukę w Instytucie Technicznym w Krakowie, a następnie studiował na politechnice w Berlinie[1] Uzyskał dyplom inżyniera budowy maszyn[2]. Od 1864 przez siedem lat był wykładowcą w krakowskim Instytucie Technicznym[1][2]. Równolegle był członkiem państwowej komisji egznaminacyjnej tamże[2]. Ponadto wykładał w Szkole Przemysłowej Miejskiej.

Podjął pracę w rodzinnej fabryce. Był dyrektorem działu handlowego. Po śmierci ojca (1885) i spaleniu się fabryki przy ul. św. Marka 31 (1886) wraz z bratem Edmundem pracował w zakładzie przy ul. Krowoderskiej [1]. W 1906 z brate rozpoczął budowę nowego zakładu przy ul. Grzegórzeckiej w Krakowie[1]. W 1907 został prezesem Rady Nadzorczej firmy, która się przekształciła w Towarzystwo Akcyjne (C. K. Uprzywilejowana Fabryka Maszyn L. Zieleniewski Towarzystwo Akcyjne)[1]. Po fuzji z Fabryką Wagonów i Maszyn w Sanoku i Fabryką Maszyn księcia Lubomirskiego we Lwowie w 1913 przedsiębiorstwo nosiło nazwę Polskie Fabryki Maszyn i Wagonów L. Zieleniewski w Krakowie, Lwowie i Sanoku S. A.[2][1]

Działał w krakowskim Towarzystwie Strzeleckim, w latach 1897-1907 był wiceprezesem tegoż. W 1908 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Franciszka Józefa[3]. Zmarł 5 czerwca 1921 w Krakowie[2][1]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas 22) 7 czerwca 1921[2][4].

Był żonaty z Zofią z domu Stehlik, z którą miał pięcioro dzieci: Ludwika, Mieczysława, Janinę po mężu Szpor, Marię po mężu Stawowczyk[1] i Zygmunta (1887–1915)[5]. Zygmunt Zieleniewski w 1905 złożył maturę z odznaczeniem w IV Gimnazjum i Liceum im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie. Przed I wojną światową ukończył studia prawnicze ze stopniem doktora praw. Uzupełnił wykształcenie w wiedeńskiej Akademii Handlowej po czym rozpoczął pracę w biurze komercjalnym fabryki we Lwowie[6][7][8]. Poległ 9 czerwca 1915 Grabiczem, jako porucznik rezerwy i komendant kompanii c. i k. Pułku Piechoty Nr 13. Był odznaczony Krzyżem Zasługi Wojskowej z dekoracją wojenną.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j Zgon wybitnego przemysłowca. „Nowości Illustrowane”. Nr 25, s. 9, 18 czerwca 1921. 
  2. ↑ a b c d e f Nekrolog. „Czas”. Nr 128, s. 3, 8 czerwca 1921. 
  3. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 205.
  4. ↑ Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 151. ISBN 83-08-01428-3.
  5. ↑ Śmierć na polu chwały. „Nowości Illustrowane”. Nr 29, s. 13, 17 lipca 1915. 
  6. ↑ Śmierć na polu chwały. „Nowości Ilustrowane”. 29, s. 13, 1915-07-17. Kraków. .
  7. ↑ Sprawozdanie C. K. Dyrekcyi Gimnazyum Realnego (IV.) w Krakowie za rok szkolny 1915/1916. Kraków: Nakładem Funduszu Naukowego, 1916, s. 3..
  8. ↑ IV. sprawozdanie C. K. Dyrekcyi Gimnazyum IV. w Krakowie za rok szkolny 1905. Kraków: Nakładem Funduszu Naukowego, 1905, s. 92-93.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leon_Zieleniewski&oldid=71758612”