Leon Gościcki

Leon Gościcki

Data i miejsce urodzenia	12 września 1870 Tarały
Data śmierci	20 października 1948
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	29 czerwca 1895

Leon Gościcki (ur. 12 września 1870 we wsi Tarały, powiat Pułtusk, zm. 20 października 1948) – polski duchowny katolicki, proboszcz w Goworowie, w kwietniu 1918 roku wybrany członkiem Rady Stanu Królestwa Polskiego.

Pochodził z rodziny szlacheckiej. Kształcił się w IV gimnazjum w Warszawie, następnie studiował w Seminarium Duchownym w Płocku. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1895. Pracował jako duszpasterz na kilku placówkach w diecezji płockiej. W latach 1906-1919 był proboszczem w Małkini, w 1919 został proboszczem w Goworowie, gdzie kierował parafią do końca życia. W sierpniu 1920 został w Goworowie aresztowany przez wojsko bolszewickie razem z wikariuszem oraz miejscowym rabinem Bursztynem i zagrożony uprowadzeniem. 9 sierpnia 1920 r. przyjechała do Goworowa „czerezwyczajka” 16 dywizji. Na jej rozkaz aresztowano miejscowych księży. Ks. kan. Leon Gościcki napisał w swej kronice:

Pod wieczór z polecenia czerezwyczajki dokonano u mnie skrupulatnej rewizji (już 3. z rzędu), po której mnie i księdza wikarego Nowakowskiego aresztowano i osadzono za kratkami […] Przez całą noc i następny dzień wzrastała liczba protestujących mimo zastraszania ze strony Rosjan (strzelano nad ich głowami). Gdy byłem pod mocą bolszewicką – parafianie zbierali podpisy na oddzielnych arkuszach, a Żyd – stary Gerlic układał podanie o uwolnienie duchowieństwa. Wieczorem wójt Stanisław Karolak, protestant młynarz Wideman oraz miejscowy rabin Gerlic udali się jako delegaci do „czerezwyczajki”. Skutek był oryginalny: mnie wypuszczono, delegatów w zamian osadzono za kratki. Ks. Stefana Nowakowskiego zapędzono następnego dnia do Różana wraz ze wszystkimi aresztowanymi i dopiero po podsunięciu przeze mnie myśli, iż ludność oburzona z powodu aresztowani księdza i rabina na pewno na ich tyłach będzie robić dywersję – zdecydowali się wypuścić księdza i rabina.

M. M. Grzybowski, Wojna polsko-rosyjska 1920 r. w Płocku i na Mazowszu,s. 154.

Ks. Gościcki był również archidiakonem kapituły płockiej oraz prałatem papieskim. Działał w szeregu organizacji społecznych, szczególnie w okresie I wojny światowej. Pełnił m.in. funkcję prezesa Okręgowego Zarządu Polskiej Macierzy Szkolnej, przewodniczącego Rady Szkolnej Okręgowej, prezesa Okręgowego Towarzystwa Rolniczego. W 1918 został członkiem Rady Stanu.

Budował lub rozbudowywał kościoły w Rostkowie (jako wikariusz parafii Przasnysz), Małkini i Goworowie, zasiadał w Diecezjalnej Komisji Konserwatorsko-Artystycznej w Płocku. W latach 1914-1915 na łamach "Miesięcznika Pasterskiego Płockiego" ogłosił cykl artykułów Luźne uwagi dla przystępujących do budowy lub restauracji kościoła, wydał również książkę Budowa świątyni - wskazówki praktyczne przy wznoszeniu i odbudowie kościołów oraz zdobieniu ich wnętrza (1916, wydanie II rozszerzone 1947).

Bibliografia

• ks. Edmund Szewczak, Leon Gościcki, w: Polski Słownik Biograficzny, tom VIII, 1960

Linki zewnętrzne

• Leon Gościcki – publikacje w bibliotece Polona