Leonardo Polo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Leonardo Polo Barrena (ur. 1 lutego 1926 w Madrycie, zm. 9 lutego 2013 w Pampelunie) – hiszpański filozof.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1949 skończył prawo w Madrycie i rozpoczął studia doktoranckie na tym kierunku. W 1952 udał się na badania naukowe do Rzymu. W 1954 przeniósł się na nowo powstały Uniwersytet Nawarry, gdzie wykładał prawo naturalne. W tym samym czasie studiował filozofię na Uniwersytecie Centralnym w Madrycie. W 1961 uzyskał doktorat z filozofii. Jego praca doktorska o Kartezjuszu została opublikowana w 1963 i otrzymała nagrodę Menéndez Pelayo.

Filozofia[edytuj | edytuj kod]

Jego myślenie proponuje odnowienie metodologii filozoficznej, w oparciu o odkrycie które nazywa granicą umysłu ludzkiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dzieła Leonardo Polo[edytuj | edytuj kod]

  • Evidencia y realidad en Descartes (1963)
  • El acceso al ser (1964)
  • El ser I: la existencia extramental (1966)
  • Curso de teoría del conocimiento, 4 vv. (1984-1996)
  • Hegel y el posthegelianismo (1985)
  • Antropología trascendental I: la persona humana (1999)
  • Antropología trascendental II: la esencia del hombre (2003)

Na temat Leonardo Polo[edytuj | edytuj kod]

  • Studia Poliana, pismo naukowe o myślach Leonardo Polo, Servicio de Publicaciones de la Universidad de Navarra.
  • Franquet, María José (1996): Filozofia Leonardo Polo.
  • Posada, J. M. (2007): Lo distintivo del amar.
  • Posada, J. M. (2007): La intencionalifdad del Inteligir como iluminación.
  • Dalma, J. (2004): La intencionalidad en Leonardo Polo (ponencia).
  • Esquer, H. (2000): El límite del pensamiento.
  • Sellés, J. F. (2003): El conocer personal.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]