Lepidokrokit
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
wodorotlenek (hydroksytlenek) żelaza, uwodniony (FeO(OH)) |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
5 |
| Łupliwość |
doskonała wyraźna, jednokierunkowa |
| Pokrój kryształu |
kryształy tabliczkowe, promieniste, blaszkowe |
| Układ krystalograficzny |
rombowy |
| Gęstość minerału |
4 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
ciemnoczerwony do czerwonobrunatnego, okruchy rubinowoczerwone do żółtoczerwonych |
| Rysa |
brunatnożółta, pomarańczowobrunatna |
| Połysk |
diamentowy |
 |
Ten artykuł od 2011-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Lepidokrokit – minerał z gromady wodorotlenków. Stosunkowo pospolity, lecz słabiej rozpowszechniony od goethytu. Nazwa pochodzi z greckiego od słów gr.lepis (łuska listek) i gr.chrochis (włókno, nić) i nawiązuje do pokroju kryształów tego minerału.
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Ma identyczny jak goethyt skład chemiczny, lecz nieco odmienną strukturę i obok niego stanowi ważny składnik limonitu. Jest kruchy, przeświecający. Zazwyczaj wykształca niewielkie kryształy, występujące najczęściej w formie szczotek krystalicznych. Często tworzy pseudomorfozy po pirycie, hematycie i magnetycie. Współwystępuje z barytem, kwarcem, syderytem, magnetytem.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje w pęcherzach pogazowych skał wulkanicznych w strefie utleniania. Gromadzi się w utworach osadowych, tworząc złoża rudne pochodzenia morskiego, jeziornego lub bagiennego. Tworzy się jako produkt procesów hydrotermalnych oraz przeobrażeń wietrzeniowych. Spotykany jest w niektórych żyłach kruszcowych, druzach i geodach.
Miejsca występowania: Rosja, Niemcy – (Westfalia), Słowacja, Czechy, Wielka Brytania, Hiszpania, Ukraina, USA, Meksyk.
W Polsce – na Dolnym Śląsku – ok. Stanisławowa k. Jawora, w Górach Kaczawskich, w Tarnowskich Górach. Ładne okazy lepidokrokitów spotykane są w okolicach Brudzowic k. Siewierza.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- sporadycznie wykorzystywany w przemyśle hutniczym jako ruda żelaza o niewielkim znaczeniu
Informacje dodatkowe[edytuj | edytuj kod]
- W ostatnich latach zaliczony do minerałów rakotwórczych i szkodliwych biologicznie, czynnie oddziałujących na żywe tkanki, powodując włóknienie płuc.
- W glebach lepidokrokit stanowi jedną z głównych substancji barwiących, mającą postać submikroskopowych ziarn, równomiernie rozłożonych w całej masie glebowej.