Leszek Bugajski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszek Bugajski
Ilustracja
Leszek Bugajski, Biblioteka Śląska, Katowice,
27 października 2005
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1949
Dąbrowa Górnicza

Data śmierci

26 marca 2024

Zawód, zajęcie

krytyk literacki, publicysta, redaktor

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Leszek Bugajski (ur. 30 stycznia 1949 w Dąbrowie Górniczej, zm. 26 marca 2024[1][2]) – polski krytyk literacki, publicysta. Redaktor czasopism literackich, m.in. kierownik działu literackiego tygodnikaŻycie Literackie” (1981–1989), redaktor naczelny miesięcznikaTwórczość” (1997–1999).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie inteligenckiej. Po ukończeniu w 1966 Liceum Ogólnokształcącego im. S. Żeromskiego rozpoczął pracę w Hucie im. Feliksa Dzierżyńskiego w Dąbrowie Górniczej. W 1967 podjął studia na Wydziale Obrotu Towarowego Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie i ukończył je w 1973. W latach 1972–1974 studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie[3].

Debiutował jako krytyk literacki w piśmie „Współczesność” w 1971 recenzją książek Priestleya: Londyn i Poza miastem pt. Pochwała hedonizmu.

Współpracował i publikował w licznych czasopismach literackich, m.in.: „Twórczość”, „Kultura”, „Literatura”, „Miesięcznik Literacki”, „Odra”, „Wiadomości Kulturalne”. W latach 1981–1989 był kierownikiem działu literackiego pisma „Życie Literackie”. Redaktor w czasopiśmie „Pismo Literacko-Artystyczne” (1983–1988). Od 1988 był kierownikiem działu krytyki pisma „Twórczość”, a następnie jego redaktorem naczelnym (1997–1999). Członek rady redakcyjnej serii wydawniczej „Nowa Proza Polska” (od 1992). Był ponadto redaktorem w pismach: „Nie z tej Ziemi” (1990–1995) i „Czwarty Wymiar” (1996–1997). Od 1997 był redaktorem działu literackiego miesięcznika „Playboy” (edycja polska). Od 2005 do sierpnia 2014 był zastępcą szefa działu kultury w polskiej edycji „Newsweeka”, następnie przeszedł na emeryturę, ale w dalszym ciągu współpracował z pismem, pisząc dla niego krótkie teksty. W sierpniu 2015 został sekretarzem redakcji tygodnika „Wprost[4], pozostał w redakcji także po zaprzestaniu wydawania pisma w wersji papierowej[5].

Był kierownikiem pracowni prasowej Akademii Humanistycznej w Pułtusku.

Członek Związku Literatów Polskich (1977–1983 i od 1983), w tym członek Zarządu Oddziału Krakowskiego 1983–1988, wiceprezes Zarządu Głównego 1990–1993, przewodniczący Komisji Kwalifikacyjnej (1990-2024), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego (1993-2024), Rady Fundacji Wspierania Muzeum Etnograficznego w Warszawie (1999-2024).

Był autorem książek krytycznoliterackich, scenariuszy filmów telewizyjnych (m.in. do serialu Portrety współczesnej prozy polskiej 1994–1995), ok. 1500 artykułów, felietonów i recenzji.

Mieszkał w Brwinowie pod Warszawą.

Pochowany 6 kwietnia 2024 na Cmentarzu parafialnym w Brwinowie, niedaleko grobu Jarosława Iwaszkiewicza. Podczas świeckiej ceremonii pożegnalnej głos zabrali: Krzysztof Bielecki, Mateusz Werner i Paweł Orzeł.

Mateusz Werner, redaktor naczelny "Twórczości" przemawia podczas pożegnania Leszka Bugajskiego - Brwinów, 6 kwietnia 2024

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Iredyński (seria: „Sylwetki Współczesnych Pisarzy”; Agencja Autorska, Czytelnik 1979; w jęz. angielskim i francuskim)
  • Następni (szkice literackie; Czytelnik 1982; ISBN 83-07-00562-0)
  • Zapiski z epoki Beatlesów (szkice literackie; Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1982, ISBN 83-203-1731-2)
  • Spotkania drugiego stopnia (szkice o literaturze SF; Krajowa Agencja Wydawnicza 1983, ISBN 83-03-00242-2)
  • Pozy prozy (szkice literackie; Czytelnik 1986, ISBN 83-07-01365-8)
  • Strategia ślimaka: szkice krytyczne (szkice literackie; Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1988, ISBN 83-203-2472-6)
  • W gąszczu znaczeń (szkice literackie; Krajowa Agencja Wydawnicza 1988, ISBN 83-03-02424-8)
  • Szczypiorski (seria: „Sylwetki Współczesnych Pisarzy”; Agencja Autorska 1991; w jęz. polskim i niemieckim)
  • Seks, druk i rock and roll. Zapiski z epoki recyklingu (Muza 2006, ISBN 83-7319-949-7)
  • Kupa kultury. Przewodnik inteligenta (Prószyński Media 2014)
  • Margines centralny (Instytut Książki – „Twórczość” 2015, ISBN 978-83-61005-33-9)
  • Opowieści o powieści (Państwowy Instytut Wydawniczy 2022, ISBN 978-83-8196-388-6)

Opracowania[edytuj | edytuj kod]

Inne prace redaktorskie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie żyje Leszek Bugajski, wieloletni dziennikarz „Wprost”. wprost.pl, 2024-03-26. [dostęp 2024-03-26].
  2. Zmarł krytyk literacki Leszek Bugajski. Polska Agencja Prasowa, 2024-03-26. [dostęp 2024-03-26].
  3. Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. A-B t.1. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1994, s. 337–339. ISBN 83-02-05445-3.
  4. Leszek Bugajski za Marcina Dzierżanowskiego sekretarzem redakcji „Wprost”.
  5. Redakcja Wprost.pl.
  6. Anna Hejman: Hasło: Bugajski Leszek. W: Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. Jadwiga Czachowska, Alicja Szałagan (red.). T. 1: A-B. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1994, s. 338. ISBN 83-02-05445-3.
  7. Nagroda im. Kazimierza Wyki. [dostęp 2014-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-02)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]