Leszek Długosz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Leszek Długosz
Ilustracja
Leszek Długosz podczas występu (2010)
Data i miejsce urodzenia 18 czerwca 1941
Zaklików
Instrumenty wokal, fortepian
Gatunki poezja śpiewana
Zawód piosenkarz, kompozytor, aktor, pianista, poeta
Aktywność od 1964
Powiązania Piwnica pod Baranami
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Leszek Marek Długosz (ur. 18 czerwca 1941 w Zaklikowie[1]) – aktor, literat, kompozytor, pianista, jeden z najbardziej znanych polskich śpiewających poetów[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W roku 1964 ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w latach 1964-1966 studiował na Wydziale Aktorskim w PWST w Krakowie. Zadebiutował w roku 1964 w teatrzyku piosenki UJ Hefajstos. W 1965 związał się z kabaretem literackim „Piwnica pod Baranami”, gdzie uchodził za jednego z najwybitniejszych artystów w zespole[3].

Pierwszy tomik poezji - Lekcje rytmiki wydał w 1973 roku. Z Piwnicą rozstał się w r. 1978 i od tego czasu występuje przeważnie samodzielnie. Rok później przebywał na stypendium artystycznym we Francji, ufundowanym przez rząd francuski. Zaowocowało ono wydaniem płyty w całości w języku francuskim. Wydał do tej pory kilkanaście tomików poezji - najnowszy o tytule Piwnica idzie do góry.

W 1981 roku skomponował muzykę do spektaklu Kurhanek Maryli w reżyserii Ewy Lassek (wyst. Teatr Bagatela im. Boya-Żeleńskiego w Krakowie)[4].

Z własnymi recitalami występował w wielu miastach Polski, a także za granicą (m.in. w Austrii, Belgii, Czechosłowacji, Francji, Kanadzie, RFN, Szwajcarii, Szwecji, USA, Włoszech).

Oprócz działalności estradowej i literackiej publikuje również swoje felietony w „Czasie krakowskim” i „Rzeczpospolitej”. Wraz z Krzysztofem Magowskim zrealizował również w TVP cykl poświęcony poezji - Literatura według Długosza.

W 2007 roku w Radiu Kraków prowadził autorski program „Przyjemności niedzieli”.

Wykłada w Studium Literacko-Artystycznym na UJ w Krakowie.

W wyborach parlamentarnych w 2007 z ramienia PiS kandydował do Senatu, lecz nie uzyskał mandatu[5]

Od 2009 r. członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK).

W 2010 został członkiem Krakowskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przyspieszonych wyborach prezydenckich[6].

Jest członkiem Kapituły Medalu „Niezłomnym w słowie”[7].

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

W roku 2016 Leszek Długosz otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2016)[8]. W roku 1982 Leszek Długosz otrzymał Nagrodę Miasta Krakowa za osiągnięcia w dziedzinie piosenki poetyckiej. W marcu 1996 r. za wybór wierszy Z tego, co jest otrzymał Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca. W 2007 r. w Warszawie uhonorowano go Tytułem Mistrza Mowy Polskiej VOX POPULI (nagroda publiczności)[9].

Najsłynniejsze utwory[edytuj | edytuj kod]

  • Berlin 1913 - sł. Julian Tuwim, muz. L. Długosz
  • Dzień w kolorze śliwkowym - sł. i muz. L. Długosz
  • Ja chciałbym być poetą - sł. Andrzej Bursa, muz. L. Długosz
  • Jaka szkoda - sł. S. Baliński, muz. L. Długosz
  • Nasze ognisko - sł. i muz. L. Długosz
  • Nie ma nas - sł. i muz. L. Długosz
  • Pod Baranami też już dzisiaj inny czas - sł. i muz. L. Długosz
  • Nocne rozmowy z Piotrem S. - sł. L. Długosz, muz. Zygmunt Konieczny, wyk. Anna Szałapak

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • LP 1980 - „Leszek Długosz” - wyd. Muza
  • LP 1985 - „Leszek Długosz” - wyd. Muza
  • LP 1986 - „La poussiére de l'été” - wyd. Muza
  • LP 1988 - „Leszek Długosz” - wyd. Muza
  • CD 1993 - „The Best of..” - wyd. Polskie Nagrania
  • CD 1995 - „Leszek Długosz” - wyd. Quazar
  • CD 1998 - „W Czarnolesie” - wyd. Quazar
  • CD 2001 - „Także i ty - Złota kolekcja"
  • CD 2003 - „Dusza na ramieniu” - wyd. WL (wraz z tomikiem poezji)
  • CD 2011 - „Leszek Długosz 2011” - wyd. MEDIA ART (http://www.artmuza.eu/)

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Tomiki poetyckie i zbiory poezji
  • Lekcje rytmiki 1973
  • Na własną rękę 1976
  • Lekkie popołudnie 1989
  • Gościnne pokoje Muzyki 1992
  • Z tego co jest 1996
  • Poezje Warszawa 2001 ​ISBN 83-7163-313-0​
  • Dusza na ramieniu: Wiersze i piosenki 2002
  • Podróżne 2008
  • Ta chwila, ten blask lata cały 2016[10]
  • Podwawelska Kolęda [11]
Książki

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Leszek Długosz, www.filmweb.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  2. ↑ Oficjalna strona Festiwalu Kraków 2000
  3. ↑ Imieniny Piotra Skrzyneckiego
  4. ↑ Teatr w Polsce - polski wortal teatralny, www.e-teatr.pl [dostęp 2017-11-24].
  5. ↑ Wybory 2007, wybory2007.pkw.gov.pl [dostęp 2017-11-24].
  6. ↑ Krakowski społeczny komitet poparcia Jarosława Kaczyńskiego
  7. ↑ Medal Niezłomnym w Słowie, 13-grudnia.pl [dostęp 2012-10-13].
  8. ↑ Odznaczenia państwowe dla zasłużonych pracownikom i twórców związanych z krakowskim wydawnictwem „Arcana”. prezydent.pl, 2016-06-08. [dostęp 2016-07-28].
  9. ↑ Teatr w Polsce - polski wortal teatralny, www.e-teatr.pl [dostęp 2017-11-24].
  10. ↑ Ta chwila, ten blask lata cały... / Nowości wydawnicze / Instytut Książki, www.instytutksiazki.pl, 18 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20].
  11. ↑ Leszek Długosz, Podwawelska Kolęda [dostęp 2017-12-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ​ISBN 83-86848-05-7​, tu hasło Długosz Leszek, s. 41.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leszek_Długosz&oldid=54787906”