54°26′53″N 18°05′31″E/54,448056 18,091944Lewino
| ||||
| ||||
 Kurhany w Lewinie | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  pomorskie
| |||
| Powiat | wejherowski | |||
| Gmina | Linia | |||
| Liczba ludności (2011) | 319[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 58 | |||
| Kod pocztowy | 84-223[2] | |||
| Tablice rejestracyjne | GWE | |||
| SIMC | 0165468 | |||
Położenie na mapie gminy Linia   Lewino | ||||
Położenie na mapie Polski  Lewino | ||||
Położenie na mapie województwa pomorskiego  Lewino | ||||
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego  Lewino | ||||
| 54°26′53″N 18°05′31″E/54,448056 18,091944
| ||||
| Strona internetowa | ||||
Lewino (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Lewino) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Linia, na północnym krańcu Pojezierza Kaszubskiego. W kierunku zachodnim od Lewina znajdują się jeziora Lewinko i Miłoszewskie.
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0165474 | Kopce | część wsi |
| 0165480 | Leobór | przysiółek |
| 0165505 | Rosochy | przysiółek |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość pod zlatynizowaną nazwą villa Levino wymieniona jest w łacińskim dokumencie wydanym w Świeciu w 1283 roku sygnowanym przez księcia pomorskiego Mściwoja II.[5]
Z tej miejscowości i z sąsiedniego Lewinka wywodzi się rodzina Lewińskich herbu Brochwicz III. Najstarszą znaną postacią z tej rodziny był Paweł Lewiński, od 1505 r. asesor, a następnie sędzia w Mirachowie. Z tego rodu i z Lewina pochodzą również dwaj biskupi: Feliks Łukasz Lewiński i jego brat Franciszek Lewiński.
Postacie z tej rodziny, to geolodzy prof. Jan Lewiński i prof. Wojciech Brochwicz-Lewiński oraz bohater powstania warszawskiego, dowódca obrony pałacyku Michla na Woli, gen. Janusz Brochwicz-Lewiński. Z rodu tego wywodził się również Erich von Lewinski, znany jako Erich von Manstein, uznawany za najwybitniejszego niemieckiego dowódcę II wojny światowej[6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Kurhany[edytuj | edytuj kod]
Po pracach archeologicznych w latach 2004-2012, powstała ścieżka dydaktyczna wokół średniowiecznych kurhanów. Cmentarzysko pochodzi z X lub XI wieku[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-06-02].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski, tom I, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1877, str.488-9.
- ↑ Erich von Manstein, Żołnierskie życie. Moja służba w Reichswerze i Wermachcie 1919-1939, Kraków, Wingert, 2013.
- ↑ Wyjątkowe miejsce na Pomorzu! Kurhany w Lewinie już otwarte. dziennikbaltycki.pl, 2 sierpnia 2012.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Lewino w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa 1884.
| |||||||||||||||
