54°26′53″N 18°05′31″E/54,448056 18,091944Lewino
| Artykuł |
54°26′53″N 18°5′31″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
54°26'53.2"N, 18°5'30.8"E, 54°26'56.90"N, 18°5'31.52"E |
| - błąd |
14 m |
| Odległość |
1 m |
| wieś | |
 Kurhany w Lewinie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
319[1] |
| Strefa numeracyjna |
58 |
| Kod pocztowy |
84-223[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GWE |
| SIMC |
0165468 |
Położenie na mapie gminy Linia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego  | |
| 54°26′53″N 18°05′31″E/54,448056 18,091944
| |
| Strona internetowa | |
Lewino (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Lewino) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Linia, na północnym krańcu Pojezierza Kaszubskiego. W kierunku zachodnim od Lewina znajdują się jeziora Lewinko i Miłoszewskie.
W miejscowości, jako jedna z 13 figur szlaku turystycznego „Poczuj kaszubskiego ducha" współfinansowanego ze środków unijnych znajduje się rzeźba wykonana przez Jana Redźko na podstawie opracowania "Bogowie i duchy naszych przodków. Przyczynek do kaszubskiej mitologii" Aleksandra Labudy, przedstawiająca kaszubskiego demona zwanego Pikòn.
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0165474 | Kopce | część wsi |
| 0165480 | Leobór | przysiółek |
| 0165505 | Rosochy | przysiółek |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość pod zlatynizowaną nazwą villa Levino wymieniona jest w łacińskim dokumencie wydanym w Świeciu w 1283 roku sygnowanym przez księcia pomorskiego Mściwoja II.[5]
Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie mirachowskim województwa pomorskiego[6].
Z tej miejscowości i z sąsiedniego Lewinka wywodzi się rodzina Lewińskich herbu Brochwicz III. Najstarszą znaną postacią z tej rodziny był Paweł Lewiński, od 1505 r. asesor, a następnie sędzia w Mirachowie. Z tego rodu i z Lewina pochodzą również dwaj biskupi: Feliks Łukasz Lewiński i jego brat Franciszek Lewiński.
Postacie z tej rodziny, to geolodzy prof. Jan Lewiński i prof. Wojciech Brochwicz-Lewiński oraz bohater powstania warszawskiego, dowódca obrony pałacyku Michla na Woli, gen. Janusz Brochwicz-Lewiński. Z rodu tego wywodził się również Erich von Lewinski, znany jako Erich von Manstein, uznawany za najwybitniejszego niemieckiego dowódcę II wojny światowej[7].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Kurhany[edytuj | edytuj kod]
Po pracach archeologicznych w latach 2004-2012, powstała ścieżka dydaktyczna wokół średniowiecznych kurhanów. Cmentarzysko pochodzi z X lub XI wieku[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Łebno
- Sianowo
- Strzepcz
- Lewino (historia). janca.neostrada.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-12)].
- Nieoficjalna strona Lewina
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-06-02].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 649 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski, tom I, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1877, str.488-9.
- ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
- ↑ Erich von Manstein, Żołnierskie życie. Moja służba w Reichswerze i Wermachcie 1919-1939, Kraków, Wingert, 2013.
- ↑ Wyjątkowe miejsce na Pomorzu! Kurhany w Lewinie już otwarte. dziennikbaltycki.pl, 2 sierpnia 2012.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Lewino, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 186.
