Licencja balonowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

BPL (ang. Balloon Pilot License) to licencja pilota balonowego. Balony pasażerskie na ogrzane powietrze uznawane są za statki powietrzne[1] i podlegają przepisom ruchu powietrznego[2]. Aby samodzielnie sterować balonem trzeba mieć odpowiednie uprawnienia. Takimi uprawnieniami jest licencja BPL dająca prawo do turystycznego sterowania balonem o pojemności do 3400m3[3]

Loty balonem są coraz bardziej popularne. Z zasady każdy może latać balonem na ogrzane powietrze jednakże z praktyki ze względów bezpieczeństwa lotu często można spotkać się z odmową wykonania lotu, gdy:

  • kobieta jest w ciąży powyżej 12 tygodnia ciąży,
  • dzieci mają wzrost niższy niż 130 cm.
  • osoba jest niepełnosprawna na wózku inwalidzkim (loty z takimi osobami są wykonywane w specjalnie przygotowanych do tego typu lotów balonach),
  • osoby mają lęk przed lataniem i które nie mogą zapanować nad tym lękiem.
  • osoby nie są w stanie wykonać lotu na stojąco powyżej 60 minut,
  • osoby są pod wpływem alkoholu lub innych środków odurzających.

Jednym z najdłużej propagujących ideę lotów balonowych jest między innymi Harcerski Klub Balonowy.

Warunki uzyskania licencji BPL[edytuj | edytuj kod]

  • ukończone 16 lat
  • ważne orzeczenie lotniczo-lekarskie co najmniej klasy 2
  • odbycie szkolenia teoretycznego w ilości minimum 50 godzin z następujących przedmiotów:[4]
  1. Prawo lotnicze oraz procedury kontroli ruchu lotniczego
  2. Człowiek - możliwości i ograniczenia
  3. Meteorologia
  4. Łączność
  5. Zasady lotu - balon
  6. Procedury operacyjne - balon
  7. Planowanie i wykonanie lotu
  8. Ogólna wiedza o statku powietrznym, powłoka i systemy oraz wyposażenie awaryjne
  9. Nawigacja
  • odbycie szkolenia praktycznego w postaci przynajmniej 16 godzin lotów, w tym minimum 2 lotów samodzielnych
  • zdanie egzaminu teoretycznego i praktycznego w Urzędzie Lotnictwa Cywilnego[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]