Liczba posłów w Parlamencie Europejskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Liczba posłów w Parlamencie Europejskim wzrosła z 78 (członkowie Wspólnego Zgromadzenia Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali) w 1952 roku do 732 po wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 roku zgodnie z założeniem traktatu nicejskiego. Z początkiem 2007 roku przejściowo, do czasu wyborów w 2009 roku, ze względu rozszerzenia Unii Europejskiej o Bułgarię i Rumunię liczba posłów wzrosła do 785. Po wyborach w 2009 roku liczba członków Parlamentu Europejskiego wynosiła 736[1]. Na mocy Traktatu lizbońskiego liczba posłów do Parlamentu Europejskiego ma wynosić 750+1, łącznie z przewodniczącym bez prawa głosu. Przydział posłów na państwo nie może być większy niż 96 ani mniejszy niż 6 (art. 14 ust. 2. TUE[2]).

Zmiany przejściowe w kadencji 2009-2014[3][edytuj | edytuj kod]

Mając na uwadze, że Traktat z Lizbony wszedł w życie po wyborach do Parlamentu Europejskiego, które odbyły się w dniach 4–7 czerwca 2009 roku, 29 września 2010 roku określono postanowienia przejściowe dotyczące składu Parlamentu Europejskiego do końca kadencji 2009–2014, tj. powiększono liczbę miejsc w PE o 18 posłów. Jednocześnie postanowiono, że do końca kadencji PE nie zostanie zmniejszona liczba przedstawicieli Niemiec, których było 99, czyli o 3 więcej niż maksymalna liczba reprezentantów kraju członkowskiego. W konsekwencji ustalono, że liczba parlamentarzystów w kadencji 2009-2014 wyniesie 753+1, łącznie z przewodniczącym bez prawa głosu.

Liczba posłów według przystąpienia kraju do Unii Europejskiej[edytuj | edytuj kod]

W poniższej tabeli przedstawiono zmiany liczby posłów z poszczególnych państw na tle kolejnych zmian wprowadzanych w Parlamencie Europejskim:

IX 1952 III 1957 I 1973 VI 1979 I 1981 I 1986 VI 1994 I 1999 V 2004 VI 2004 I 2007 VI 2009[1] IX 2010[3] VII 2013 2014 II 2020[4]
 Niemcy 18 36 36 81 81 81 99 99 99 99 99 99 99 99 96 96
 Francja 18 36 36 81 81 81 87 87 87 78 78 72 74 74 74 79
 Włochy 18 36 36 81 81 81 87 87 87 78 78 72 73 73 73 76
 Belgia 10 14 14 24 24 24 25 25 25 24 24 22 22 22 21 21
 Holandia 10 14 14 25 25 25 31 31 31 27 27 25 26 26 26 29
 Luksemburg 4 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6
 Wielka Brytania 36 81 81 81 87 87 87 78 78 73 72 72 73
 Dania 10 16 16 16 16 16 16 14 14 14 13 13 13 14
 Irlandia 10 15 15 15 15 15 15 13 13 12 12 12 11 13
 Grecja 24 24 25 25 25 24 24 22 22 22 21 21
 Hiszpania 60 64 64 64 54 54 50 54 54 54 59
 Portugalia 24 25 25 25 24 24 22 22 22 21 21
 Szwecja 22 22 19 19 18 20 20 20 21
 Austria 21 21 18 18 17 19 19 18 19
 Finlandia 16 16 14 14 13 13 13 13 14
 Polska 54 54 54 50 51 51 51 52
 Czechy 24 24 24 22 22 22 21 21
 Węgry 24 24 24 22 22 22 21 21
 Słowacja 14 14 14 13 13 13 13 14
 Litwa 13 13 13 12 12 12 11 11
 Łotwa 9 9 9 8 9 9 8 8
 Słowenia 7 7 7 7 8 8 6 8
 Cypr 6 6 6 6 6 6 6 6
 Estonia 6 6 6 6 6 6 6 7
 Malta 5 5 5 5 6 6 6 6
 Rumunia 35 33 33 33 32 33
 Bułgaria 18 17 18 18 17 17
 Chorwacja 12 11 12
Razem 78 142 198 410 434 518 567 626 788 732 785 736 754 766 751 705

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Centrum Informacji Europejskiej: Zmiany instytucjonalne wprowadzone przez traktat dotyczący przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej
  2. Traktat o Unii Europejskiej
  3. a b Na podstawie protokołu z dnia 29.09.2010 uwzględniającego postanowienia traktatu lizbońskiego zwiększyła się liczba posłów niektórych państw – http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2010:263:0001:0010:PL:PDF
  4. Redistribution of seats in the European Parliament after Brexit. europarl.europa.eu. [dostęp 2020-01-31]. (ang.).