Lidia Błądek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lidia Błądek
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1956
Jeżowe

Zawód, zajęcie

polityk, prawniczka, nauczyciel akademicki

Alma Mater

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Stanowisko

posłanka na Sejm II kadencji (1993–1997)

Lidia Błądek (ur. 5 maja 1956 w Jeżowem) – polska polityk, prawniczka, nauczyciel akademicki, samorządowiec, notariusz, doktor nauk prawnych, posłanka na Sejm II kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1986 ukończyła studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, a w 1993 uzyskała tam na podstawie napisanej pod kierunkiem profesora Jana Malarczyka rozprawy pt. Program społeczno-polityczny Polskiego Stronnictwa Ludowego 1945–1947 stopień doktora nauk prawnych[1]. Odbyła aplikację, po której rozpoczęła praktykę notarialną w Nisku. Została też nauczycielką akademicką na Wydziale Zamiejscowym Prawa i Nauk o Społeczeństwie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w Stalowej Woli[2].

W latach 1993–1997 była posłanką na Sejm II kadencji, wybraną w okręgu tarnobrzeskim z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego. W trakcie kadencji przeszła do klubu parlamentarnego Unii Wolności. Była też pierwszym prezydentem Klubu Rotary Nisko-Stalowa Wola[3].

Jako bezpartyjna w 2001 kandydowała bez powodzenia do Senatu z ramienia KWW Inicjatywa Wyborcza 2001. W 2006 przystąpiła do PSL „Piast”, zasiadała we władzach krajowych tego ugrupowania (działającego następnie jako Stronnictwo „Piast”)[4].

W 2006 została wybrana na radną z listy Prawa i Sprawiedliwości[5], a następnie wiceprzewodniczącą sejmiku podkarpackiego. W 2010 bez powodzenia ubiegała się o reelekcję[6]. W 2011 została zarejestrowana jako kandydatka na posła VII kadencji Sejmu z listy Prawa i Sprawiedliwości (miejsce nr 19). Otrzymała 5401 głosów, nie uzyskując mandatu[7]. 28 listopada 2011 objęła mandat w sejmiku podkarpackim w miejsce wybranej do Senatu Janiny Sagatowskiej. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 startowała z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu nr 9 w Rzeszowie i nie uzyskała mandatu eurodeputowanej, zdobywając 4566 głosów[8]. W tym samym roku ponownie wybrana na radną wojewódzką[9].

W wyborach parlamentarnych w 2015 wystartowała do Senatu jako kandydatka niezależna[10], co skutkowało jej wykluczeniem z klubu radnych PiS. Nie uzyskała wówczas mandatu senatorskiego. W 2017 przystąpiła w sejmiku do klubu PSL, w 2018 nie została ponownie wybrana do tego gremium[11]. W 2019 kandydowała na senatora z ramienia Koalicji Obywatelskiej[12]. W 2024 wystartowała natomiast do sejmiku z ramienia komitetu Konfederacja i Bezpartyjni Samorządowcy[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Malarczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2017-09-22].[martwy link]
  2. Wykształcenie , wiedza, doświadczenie. lidiabladek.pl. [dostęp 2023-09-12].
  3. 10-lecie klubu Rotary Nisko-Stalowa Wola. „Rotarianin”. Nr 6, 2009. [dostęp 2011-09-04]. 
  4. Władze. stronnictwo-piast.pl. [dostęp 2011-09-04].
  5. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2011-09-04].
  6. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2011-09-04].
  7. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-11-10].
  8. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-06-03].
  9. PiS oficjalnie wygrywa wybory do sejmiku. radio.rzeszow.pl, 21 listopada 2014. [dostęp 2014-11-21].
  10. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-09].
  11. Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-23].
  12. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  13. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-03-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]