Liga Narodów w piłce siatkowej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liga Narodów w piłce siatkowej mężczyzn
FIVB Volleyball Men's Nations League
Ilustracja
Volleyball current event.svg 2023
Oficjalny skrót

VNL

Dyscyplina

piłka siatkowa

Organizator rozgrywek

FIVB

Data założenia

2017

Poprzednia nazwa

Liga Światowa

Rozgrywki
Liczba drużyn

16

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Rosja (2018)

Obecny zwycięzca

Francja (2022)

Najwięcej zwycięstw

Rosja (2 zwycięstwa)

Strona internetowa

Liga Narodów w piłce siatkowej mężczyzn (oficjalnie: FIVB Volleyball Men's Nations League, VNL) – międzynarodowe rozgrywki w piłce siatkowej mężczyzn, organizowane corocznie od 2018 roku przez Międzynarodową Federację Piłki Siatkowej (FIVB) dla wybranych przez FIVB reprezentacji narodowych. Siatkarska Liga Narodów powstała w miejsce organizowanej w latach 1990-2017 Ligi Światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

13 października 2017 roku FIVB zaprezentowała w Paryżu nowy format - Ligę Narodów - który zastąpił organizowane dotychczas Ligę Światową oraz World Grand Prix[1].

Pierwsza edycja odbyła się pomiędzy 25 maja a 8 lipca 2018 roku. Inauguracyjny turniej finałowy odbył się na Stade Pierre-Mauroy w Villeneuve-d’Ascq we Francji (oficjalnym miastem-gospodarzem było Lille). Pierwszym zwycięzcą Ligi Narodów została reprezentacja Rosji, która w finale pokonała reprezentację Francji 3:0.

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

W Lidze Narodów corocznie bierze udział 16 reprezentacji narodowych. Reprezentacje podzielone zostały na dwie kategorie - stałych uczestników oraz drużyn pretendujących. Stałymi uczestnikami są: Argentyna, Brazylia, Chiny, Francja, Iran, Japonia, Niemcy, Polska, Rosja, Serbia, Stany Zjednoczone oraz Włochy. Do grupy pretendentów należą natomiast: Australia, Bułgaria, Kanada, Korea Południowa, Portugalia oraz Słowenia. Stali uczestnicy mają zapewniony udział w rozgrywkach w kolejnym roku niezależnie od osiągniętego wyniku. Pretendenci natomiast będą zagrożeni spadkiem.

Drużyny rozegrają ze sobą po jednym spotkaniu w ramach 20 turniejów grupowych organizowanych przez poszczególnych uczestników. Każdy ze stałych uczestników będzie gospodarzem przynajmniej jednego turnieju grupowego. Do turnieju finałowego awansuje pięć najlepszych reprezentacji po rozegraniu wszystkich meczów grupowych oraz gospodarz turnieju finałowego.

W ramach turnieju finałowego drużyny rozstawione zostaną w dwóch grupach. W każdej grupie znajdą się po trzy zespoły. Dwie najlepsze drużyny z każdej z grup awansują do półfinałów. Zwycięzcy półfinałów zagrają o złoty medal, natomiast przegrani - o brązowy medal[2].

Medaliści[edytuj | edytuj kod]

Edycja Rok Gospodarz turnieju finałowego 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce
I 2018 Francja Lille  Rosja  Francja  Stany Zjednoczone
II 2019 Stany Zjednoczone Chicago  Rosja  Stany Zjednoczone  Polska
- 2020 rozgrywki odwołane z powodu pandemii COVID-19[3]
III 2021 Włochy Rimini  Brazylia  Polska  Francja
IV 2022 Włochy Bolonia  Francja  Stany Zjednoczone  Polska
V 2023 Polska Gdańsk/Sopot[4]

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Lp. Reprezentacja Złoto Srebro Brąz Razem
1.  Rosja 2 0 0 2
2.  Francja 1 1 1 3
3.  Brazylia 1 0 0 1
4.  Stany Zjednoczone 0 2 1 3
5.  Polska 0 1 2 3
Razem 4 4 4 12

Miejsca w poszczególnych latach[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja 2018 2019 2021 2022 Starty
 Argentyna 14 7 9 9 4
 Australia 13 13 16 16 4
 Brazylia 4 4 1 6 4
 Bułgaria 11 12 15 14 4
 Chiny 15 16 13 3
 Francja 2 6 3 1 4
 Holandia 14 8 2
 Iran 10 5 12 7 4
 Japonia 12 10 11 5 4
 Kanada 7 9 8 15 4
 Korea Południowa 16 1
 Niemcy 9 14 13 12 4
 Polska =5 3 2 3 4
 Portugalia 15 1
 Rosja 1 1 5 3
 Serbia =5 11 6 11 4
 Słowenia 4 10 2
 Stany Zjednoczone 3 2 7 2 4
 Włochy 8 8 10 4 4
Razem 16 16 16 16 4

Bilans poszczególnych reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Starty Mecze Rodzaj wyniku Sety Małe punkty
M W P 3:0 3:1 3:2 2:3 1:3 0:3 S wyg. prz. +/- zdob. str. +/-
 Argentyna 2 29 12 17 7 4 1 5 8 4 111 54 57 −3 2633 2630 +3
 Australia 2 30 8 22 3 4 1 5 7 10 113 41 72 −31 2453 2674 −221
 Brazylia 2 38 26 12 13 6 7 6 0 6 146 90 56 +34 3366 3147 +219
 Bułgaria 2 30 11 19 2 3 6 3 8 8 119 47 72 −25 2556 2723 −167
 Chiny 2 30 4 26 2 1 1 2 8 16 105 24 81 −57 2220 2525 −305
 Francja 2 36 26 10 13 9 4 2 4 4 133 86 47 +39 3136 2897 +239
 Iran 2 32 19 13 10 6 3 4 5 4 121 70 51 +19 2820 2722 +98
 Japonia 2 30 13 17 2 4 7 2 7 8 119 50 69 −19 2619 2700 −81
 Kanada 2 30 16 14 7 7 2 2 6 6 111 58 53 +5 2532 2548 −16
 Korea Południowa 1 15 1 14 1 0 0 3 2 9 53 11 42 −31 1108 1267 −159
 Niemcy 2 30 10 20 2 5 3 8 6 6 123 52 71 −19 2648 2777 −129
 Polska 2 36 24 12 10 8 6 1 7 4 137 81 56 +25 3198 3044 +154
 Portugalia 1 15 2 13 1 1 0 1 4 8 52 12 40 −28 1095 1268 −173
 Rosja 2 38 30 8 19 9 2 1 2 5 131 94 37 +57 3124 2829 +295
 Serbia 2 32 17 15 4 5 8 3 4 8 127 61 66 −5 2797 2825 −28
 Stany Zjednoczone 2 38 25 13 12 10 3 4 4 5 142 87 55 +32 3298 3099 +199
 Włochy 2 30 16 14 7 7 2 3 7 4 114 61 53 +8 2631 2559 +72

Frekwencja[edytuj | edytuj kod]

Edycja Faza grupowa Turniej finałowy Ogółem
Mecze Widzów Średnia Mecze Widzów Średnia Mecze Widzów Średnia
2018 120 434 999 3625 10 61 626 6163 130 496 625 3820
2019 120 413 582 3447 10 36 227 3623 130 449 809 3460
2021 120 0 0 4 0 0 124 0 0
2022 96 263 983 2750 8 45 820 5728 104 309 803 2979

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Duże zmiany w siatkówce. Liga Narodów zastąpi Ligę Światową. przegladsportowy.pl. [dostęp 2018-05-04]. (pol.).
  2. 2018 FIVB Volleyball Nations - Formula. volleyball.world. [dostęp 2018-05-04]. (ang.).
  3. FIVB Announces Cancellation of VNL 2020. fivb.com. [dostęp 2020-06-03]. (ang.).
  4. Gdańsk oficjalnie gospodarzem finałów VNL. siatka.org. (pol.).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]