Liga rokitnicka

Liga rokitnicka – liga językowa z następującymi językami powinowatymi: polskim, litewskim, białoruskim, ukraińskim i kaszubskim. Nazwa ligi pochodzi od miejscowości Rokitno w obwodzie rówieńskim na Ukrainie^[1].

Wyróżniki ligi[edytuj | edytuj kod]

Cechami wspólnymi dla języków tej ligi (wszystkimi lub ich części) są między innymi^[2]:

nie występuje iloczas (wyjątki: język litewski i niektóre dialekty kaszubskie)
występuje akcent ruchomy (poza językiem polskim i niektórymi dialektami kaszubskimi)
nie występują dyftongi (wyjątek: język litewski)
samogłoski nieakcentowane nie redukują się
mnogość spółgłosek szczelinowych
wymiany samogłoskowe i spółgłoskowe
wokalizowane twarde /l/ (wymawiane jako /u/)
palatalizacja
bogata i rozbudowana fleksja rzeczownika
istnieje czasownik posesywny mieć
oryginalne wspólne słownictwo

Alfred Majewicz: Języki świata i ich klasyfikowanie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-01-08163-5.