Limnodromini
| Limnodromini | |||
| Johnsgard, 1981 | |||
 Przedstawiciel plemienia – szlamiec długodzioby (L. scolopaceus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Parvordo | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię |
Limnodromini | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Scolopax noveboracensis J.F. Gmelin, 1789 (= Scolopax grisea J.F. Gmelin, 1789) | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Rodzaje | |||
|
| |||
Limnodromini – monotypowe plemię ptaków z podrodziny słonek (Scolopacinae) w rodzinie bekasowatych (Scolopacidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Plemię obejmuje gatunki występujące w Azji i Ameryce Północnej[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 24–36 cm, rozpiętość skrzydeł 45–59 cm; masa ciała 65–245 g[7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Macrorhamphus: gr. μακρος makros „długi”; ῥαμφος rhamphos „dziób”[8]. Gatunek typowy: Scolopax grisea J.F. Gmelin, 1789; młodszy homonim Macrorhamphus Fischer, 1813 (niepoprawna późniejsza pisownia Macroramphosus Lacépède, 1803) (Actinopterygii).
- Limnodromus: gr. λιμνη limnē „bagno”; -δρομος -dromos „biegacz”, od τρεχω trekhō „biegać”[8].
- Longirostris: łac. longus „długi”; -rostris „-dzioby”, od rostrum „dziób”[8]. Gatunek typowy: Scolopax grisea J.F. Gmelin, 1789.
- Pseudoscolopax: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Scolopax Linnaeus, 1758 (słonka)[8]. Gatunek typowy: Macrorhamphus semipalmatus Blyth, 1848.
- Nuntius: łac. nuntius „posłaniec, goniec, zwiastun”[8]. Gatunek typowy: †Nuntius solitarius Campbell, 1797.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do plemienia należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami[9]:
- Limnodromus semipalmatus (Blyth, 1848) – szlamiec wielki
- Limnodromus griseus (J.F. Gmelin, 1789) – szlamiec krótkodzioby
- Limnodromus scolopaceus (Say, 1822) – szlamiec długodzioby
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W.E. Leach: Systematic catalogue of the specimens of the indigenous Mammalia and birds in the British Museum. London: Richard & Arthur Taylor, 1816, s. 31. (ang.).
- ↑ S.D.W.. An elucidation of the three british treblings. „The Analyst”. 4 (15), s. 119, 1836. (ang.).
- ↑ E. Blyth. Report of Curator, Zoological Department, for February to May meetings, 1859. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 28 (3), s. 280, 1859. (ang.).
- ↑ K.E. Campbell: The non-passerine Pleistocene avifauna of the Talara Tar Seeps, northwestern Peru. Toronto: Royal Ontario Museum, 1979, s. 118, seria: Life sciences contributions, nr 118. ISBN 0-88854-230-5. (ang.).
- ↑ Limnodromus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2014-03-01] (ang.).
- ↑ M. zu Wied: Beiträge zur Naturgeschichte von Brasilien. Cz. 4. Weimar: Im Verlage des Landes-Industrie-Comptoirs, 1833, s. 716. (niem.).
- ↑ a b T. Piersma, J. van Gils & P. Wiersma: Family Scolopacidae (Sandpipers, Snipes and Phalaropes). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 3: Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Edicions, 1996, s. 498. ISBN 84-87334-20-2. (ang.).
- ↑ a b c d e Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World [online], S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Limnodromini Johnsgard, 1981 (Wersja: 2020-01-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-07].