Feronia słoniowa

Feronia słoniowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	mydleńcowce
Rodzina	rutowate
Rodzaj	feronia
Gatunek	feronia słoniowa
	Nazwa systematyczna
	Limonia acidissima L.; Sp. Pl. ed. 2 554 1762
Synonimy
	Feronia limonia Swingle;
	Feronia limonia Swingle;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Feronia słoniowa^[4] (Limonia acidissima L.) – gatunek drzewa z rodziny rutowatych. Jedyny gatunek z monotypowego rodzaju feronia (Limonia)^[5]. Pochodzi z Azji południowej i południowo-wschodniej. Strefy mrozoodporności: 9-11.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Drzewo osiągające do 12 m wysokości. Pień jasnopopielaty, pokryty cierniami o długości do 7 cm.
Liście: Pierzaste, listki skórzaste, po roztarciu wydzielają silny anyżkowy zapach.
Kwiaty: Czerwonawe, w luźnych wiechach
Owoce: Duże jagody, z grubą bardzo twardą łupiną, stąd zwyczajowa nazwa angielska Wood Apple. Miąższ czerwony do brązowego, o konsystencji twarogu, słodko-kwaśny i aromatyczny, zawiera wiele nasion.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek sadzony jest powszechnie w tropikach jako drzewo owocowe. Miąższ spożywany jest bezpośrednio łyżeczką, lub dodawany do lassi lub deserów.
W porze deszczowej nacina się korę w celu pozyskania żywicy zastępującej gumę arabską, wykorzystywanej do produkcji klejów i farb.
Z cenionego drewna wykonuje się tradycyjne ozdoby i inne przedmioty.
Z korzeni wytwarza się maść będącą skutecznym środkiem przeciw komarom^[6], jednak u niektórych osób oleje cytrusowe wywołują reakcje fotochemiczne i długotrwałe przebarwienia skórne^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-12-19] (ang.).
↑ Limonia acidissima. The Plant List. [dostęp 2012-12-19]. (ang.).
↑ Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008, s. 196. ISBN 978-83-61320-17-3.
↑ ^a ^b Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003. ISBN 0-88192-585-3. (ang.).
↑ Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008, s. 198. ISBN 978-83-61320-17-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003. ISBN 0-88192-585-3. (ang.).
Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008. ISBN 978-83-61320-17-3..

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-12-19] (ang.).

[3] Limonia acidissima. The Plant List. [dostęp 2012-12-19]. (ang.).

[4] Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008, s. 196. ISBN 978-83-61320-17-3.

[ReferenceA-5] Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003. ISBN 0-88192-585-3. (ang.).

[6] Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008, s. 198. ISBN 978-83-61320-17-3.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]