Linia Gotów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
System umocnień niemieckich w północnych Włoszech w 1944

Linia Gotów (niem. Goten-Stellung, wł. Linea Gotica) – system umocnień zbudowany przez Niemców we Włoszech w czasie II wojny światowej (w latach 1943-1944), który osłaniał dolinę Padu. Linia Gotów przecinała równoleżnikowo Półwysep Apeniński. Biegła od Pesaro nad Morzem Adriatyckim do Massy nad Morzem Liguryjskim wzdłuż rzeki Foglia oraz grzbietem Apeninu Toskańskiego[1]. Na długości 320 km i głębokości 30 km rozlokowano bunkry dla artylerii i karabinów maszynowych, pola minowe, zasieki z drutu kolczastego.

W 1944 stanowiła obiekt walk między Niemcami a wojskami aliantów, w których brał udział 2 Korpus Polski[1]. W tym samym roku Albert Kesselring zmienił nazwę umocnień na Zieloną linię.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Bochenek 1989 ↓, s. 76.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]