Linia kolejowa Lüderitz – Seeheim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia kolejowa
Lüderitz – Seeheim
Mapa przebiegu linii kolejowej
Dane podstawowe
Długość

318 km

Rozstaw szyn

1067 mm

Zdjęcie LK
Opuszczony dworzec w Garub

Linia kolejowa Lüderitz – Seeheim – niezelektryfikowana linia kolejowa w Namibii łącząca leżący na wybrzeżu Lüderitz z Seeheim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dworzec w Lüderitz
Dworzec w Grasplatz
Budynek byłego dworca w Aus

Nad Zatoką Lüderitza i szerokim na 140 km pasie w głąb lądu nie ma słodkiej wody, a transport wody drogą lądową przez zwierzęta był stosunkowo drogi. Podczas gdy transport z głębi lądu nad zatokę pochłaniał rocznie 40 milionów marek niemieckich, koszt budowy linii kolejowej pomiędzy Lüderitz i Keetmanshoop wyniósł łącznie 27,6 milionów marek[1]. Budowa i obsługa linii została zlecona Deutsche Kolonial-Eisenbahn-Bau- und Betriebsgesellschaft (DKEBBG). Roboty rozpoczęto pod koniec 1905 roku, a 1 listopada 1906 oddano do użytku odcinek do Aus[1]. Kolejny odcinek z Aus do Keetmanshoop zbudowano po początkowych trudnościach finansowych w ciągu 15 miesięcy w latach 1906/1907 i 1908/1909, budując przy okazji odgałęzienie z Seeheim do Kalkfontein Süd, dzisiejszego Karasburga[1].

Największym problemem w eksploatacji był skrajny niedobór wody[1]. W Lüderitz, ale także w Aus nie było źródła wody, a więc brakowało wody do zasilania parowozów. Parowozy kondensacyjne jeszcze nie istniały w tamtych czasach. Wykorzystywano wodę z dwóch zakładów odsalania wody morskiej w Lüderitz, co było niezwykle kosztowne, ale tańsze od sprowadzania wody drogą morską z Kapsztadu[2]. Dopiero po jakimś czasie wykonano odwiert w Garub[2]. Trasę obsługiwały[2]:

  • 22 lokomotywy,
  • 15 wagonów osobowych,
  • 243 wagony towarowe,
  • 2 cysterny do transportu wody,
  • 52 wagony platformy.

Personel składał się z 515 pracowników, w tym 125 Europejczyków. Początkowo ruch był obsługiwany przez dwa mieszane towarowo-osobowe pociągi tygodniowo na trasie Lüderitz – Keetmanshoop, ale po kilku latach został zmniejszony do jednego składu na tydzień. Ruch odbywał się tylko podczas dnia, tak by zapewnić nocleg pasażerów w Kuibis. W kolejnych latach pojawił się jeden pociąg ekspresowy, który zdołał pokonać trasę w jeden dzień. W Seeheim pociągi prowadzące wagony osobowe miały skomunikowanie ze składami do Kalkfontein[3].

Obecne wykorzystanie[edytuj | edytuj kod]

Regularny ruch towarowy obsługiwany przez TransNamib odbywa się na odcinku Keetmanshoop – Aus, a ruch pasażerski jedynie na odgałęzieniu z Windhuk przez Seeheim Noord do Karasburga. Począwszy od 2001 roku odcinek pomiędzy Aus i Lüderitz był całkowicie przebudowywany, w celu poprawienia dostępu do portu w Lüderitz[4]. Zakończenie budowy było zaplanowane na 2012 rok[5][6]. Przez dłuższy czas prace budowlane były bardzo powolne[7]. 13 listopada 2014 roku ogłoszono ukończenie całej trasy. Modernizacja linii kosztowała 540 milionów dolarów namibijskich[8]. 19 listopada 2014 roku odbył się pierwszy od 18 lat przejazd pociągu do Lüderitz[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Brenda Bravenboer, Walter Rusch: The First 100 Years of State Railways in Namibia. Windhoek 1997, ISBN 0-86976-401-2.
  • Helmut Schroeter: Die Eisenbahnen der ehemaligen deutschen Schutzgebiete Afrikas und ihre Fahrzeuge (= Die Fahrzeuge der deutschen Eisenbahnen 7.) Frankfurt 1961.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]