Linia kolejowa Połock – Mołodeczno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia kolejowa
Połock – Mołodeczno
Dane podstawowe
Zarządca

Biełaruskaja czyhunka

Długość

198,640 km

Rozstaw szyn

1520 mm

Historia
Lata budowy

1902 - 1907

Rok włączenia do PKP

1918 - 1939[a]

Linia kolejowa Połock – Mołodeczno – linia kolejowa na Białorusi łącząca stację Połock ze stacją Mołodeczno.

Znajduje się w obwodach witebskim i mińskim. Linia na całej długości jest niezelektryfikowana (z wyjątkiem stacji Mołodeczno, która posiada sieć trakcyjną). Liczący 26,8 km odcinek Kurzeniec - Tyszkiewiczy jest dwutorowy. Pozostały fragment linii jest jednotorowy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Linia powstała w latach 1902-1907 jako część kolei bołogojsko-siedleckiej. Początkowo leżała w Imperium Rosyjskim, w latach 1918–1945 przedzielona była polsko-sowiecką granicą państwową (przebiegała ona ok. 1 km na wschód (w stronę Połocka) od stacji Zahacie; wschodnia część linii należała do Związku Sowieckiego, zachodnia znajdowała się w Polsce)[1][2]. Ruch transgraniczny był prowadzony. W latach 1938 po polskiej części trasy po raz pierwszy linią przejechały szybkie wagony spalinowe serii SCi oraz SBCix, które obsługiwały trasę Wilno-Zahacie do wybuchu wojny. Kolejny raz składy spalinowe pojechały linią dopiero w 1978[3][4].

Po II wojnie światowej w całości w Związku Sowieckim (1945–1991). Od 1991 położona jest na Białorusi.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. odcinek Zahacie - Mołodeczno
  2. obsługująca rafinerię ropy naftowej Naftan
  3. sowiecki przystanek znajdujący się w okresie międzywojennym tuż przy granicy z Polską

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]