Lipienica (województwo dolnośląskie)
wieś | |
Lipienica widziana z Góry Świętej Anny (sierpień 2016) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
470–540 m n.p.m. |
Liczba ludności (2017) |
158[2] |
Strefa numeracyjna |
75 |
Kod pocztowy |
58-400[3] |
Tablice rejestracyjne |
DKA |
SIMC |
0189948 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kamienna Góra | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kamiennogórskiego | |
50°43′09″N 16°02′40″E/50,719167 16,044444[1] |
Lipienica (niem. Lindenau, łac. Lindinowe) – wieś w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, w gminie Kamienna Góra. Leży częściowo u podnóża Gór Kruczych (zachodnia część), częściowo w Kotlinie Krzeszowskiej (wschodnia część). Jest to wieś łańcuchowa o charakterze rolniczym. Leży nieopodal turystycznego Krzeszowa. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1292 roku. Do 1810 roku należała do cystersów z Krzeszowa. Najwięcej mieszkańców, ponad pół tysiąca, liczyła w drugiej połowie XIX wieku. Na początku XXI wieku zamieszkała przez sto kilkadziesiąt osób.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]Wieś jest położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, w gminie Kamienna Góra[4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Toponimia
[edytuj | edytuj kod]Etymologia nazwy
[edytuj | edytuj kod]Niemiecka nazwa wsi to połączenie Linden (lipa) oraz Aue (podmokła łąka, zagłębienie, teren nisko położony nad wodą) – Lindenau(e)[5].
Polska nazwa to tłumaczenie nazwy niemieckiej.
Wcześniejsze nazwy
[edytuj | edytuj kod]Historyczne nazwy Lipienicy:
- 1292 – Lindinowe (łac.)[6];
- 1402 – Lindenau (niem.)[7][8];
- 1945 – Lipowo (pol.)[9];
- 1947 – Lipienica (pol.)[10].
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Położenie
[edytuj | edytuj kod]Lipienica leży częściowo u podnóża Gór Kruczych (zachodnia część), częściowo w Kotlinie Krzeszowskiej (wschodnia część)[11]. Jest to wieś łańcuchowa. Ciągnie się ok. 2,5 km luźno rozrzuconymi zabudowaniami na wysokości około 470–540 m n.p.m. W stronę Krzeszowa dochodzi do dawnej linii kolejowej, a od południowego zachodu wciska się w dolinę pomiędzy Lipowcem na północnym zachodzie a Drążoną na południowym zachodzie. Przebiega tędy droga lokalna łącząca Krzeszów z Lubawką[7][8].
Struktura użytkowania gruntów
[edytuj | edytuj kod]Struktura użytkowania gruntów w obrębie miejscowości[7][8]:
Rodzaj użytkowania | Powierzchnia [ha] | Udział w ogólnej powierzchni wsi [%] |
---|---|---|
Użytki rolne | 370 | 71,16 |
Lasy | 122 | 23,46 |
Obszar zabudowany | 28 | 5,38 |
Razem: | 520 | 100,00 |
Budowa geologiczna
[edytuj | edytuj kod]Grzbiet Gór Kruczych jest zbudowany z trachitów, zaś Kotlina Krzeszowska ze zlepieńców i piaskowców czerwonego spągowca oraz górnokredowych piaskowców i mułowców, w większości nakrytych grubą warstwą osadów czwartorzędowych. Lekko falisty teren rozcinają płytkie dolinki małych potoków należących do dorzecza Zadrny[7][8].
Ochrona środowiska
[edytuj | edytuj kod]Natura 2000
[edytuj | edytuj kod]W granicach Lipienicy znajdują się obszary Natura 2000[12]:
Rodzaj obszaru | Nazwa obszaru | Kod obszaru |
---|---|---|
Specjalny obszar ochrony siedlisk SSO | Góry Kamienne | PLH020038 |
Obszar specjalnej ochrony ptaków „Natura 2000” | Sudety Wałbrzysko-Kamiennogórskie | PLB020010 |
Inne obszary
[edytuj | edytuj kod]Pozostałe obszary ochrony środowiska w granicach Lipienicy[12]:
Rodzaj obszaru | Nazwa obszaru | Kod obszaru |
---|---|---|
Obszar najwyższej ochrony głównego zbiornika wód podziemnych | „Niecka Wewnątrzsudecka” | GZWP ONO nr 342 |
Historia
[edytuj | edytuj kod]W posiadaniu cystersów
[edytuj | edytuj kod]Jest to jedna z najstarszych wsi w rejonie Krzeszowa. Została po raz pierwszy wzmiankowana w 1292 roku, w dokumencie w którym książę Bolko I Surowy nadaje cystersom przybyłym z Henrykowa ziemie wcześniej należące do benedyktynów, w tym Lipienicę, wspomnianą jako Lindinowe[6]. W XIV wieku wieś objął przywilej górniczy, lecz nie wiadomo, czy były prowadzone tu jakiekolwiek roboty górnicze. Była to niewielka osada, która się nie rozwijała[7][8]. Prawdopodobnie w 1427 roku Lipienica została doszczętnie zniszczona przez husytów, którzy pustoszyli dobra klasztorne[7][8]. Lepiej zaczęła się rozwijać dopiero w 1 połowie XVII wieku; istniały tu wówczas stawy rybne[7][8]. W 1747 roku we wsi istniała cegielnia, a mieszkało w niej 10 kmieci, 9 zagrodników oraz 45 chałupników, wśród nich 6 rzemieślników[7][8]. W 1765 roku wartość Lipienicy wynosiła 2832 talary[7][8]. Wzmianka z 1785 roku wspominała 1 folwark, 10 kmieci, 9 zagrodników oraz 45 chałupników[13]. W 1810 roku sekularyzowano dobra klasztorne i Lipienica (wraz z całymi włościami opactwa) stała się własnością królestwa[7][8].
Okres od sekularyzacji do końca II wojny światowej
[edytuj | edytuj kod]Ze wzmianki z 1830 roku wynika, że była to spora wieś, licząca 66 domów, folwark oraz sołectwo z gorzelnią i cegielnią. Pracowały 43 krosna tkające płótno[13]. Było to w okresie rozkwitu tego rzemiosła na ziemi kamiennogórskiej[7][8]. W 1845 roku istniały szkoła z nauczycielem i 2 gospody, a liczba krosien wzrosła do 66. Było też 8 innych rzemieślników. Wynika z tego, że większość mieszkańców utrzymywała się z tkactwa[13]. Upadek tego rzemiosła w 2 połowie XIX wieku wpłynął na wyraźny odpływ ludności, a wieś egzystowała już tylko jako osada rolnicza[7][8]. W 1911 roku we wsi po raz kolejny wzmiankowano cegielnię oraz szkołę (jako katolicką). Ponadto działały tu Stowarzyszenie Rolników oraz Klub Rowerzystów[14]. W 1939 roku została wspomniana placówka pocztowa, szkoła podstawowa oraz fakt o tym, że wieś była zelektryfikowana[15]. Pod koniec II wojny światowej więźniarki filii obozu Gross-Rosen w Lubawce budowały lotnisko polowe w Lipienicy[16].
Po II wojnie światowej
[edytuj | edytuj kod]Po 1945 r. Lipienica pozostawała wyludniającą się wsią rolniczą. Położenie poza głównymi trasami komunikacyjnymi, brak przemysłu w pobliżu i trudne warunki glebowo-klimatyczne nie sprzyjały jej rozwojowi. W 1994 r. zmodernizowano drogę z Lipienicy do Lubawki, tworząc asfaltową szosę[7][8]. W roku 2016 został przeprowadzony remont drogi[17].
Najważniejsze daty
[edytuj | edytuj kod]- 1292 – pierwsza wzmianka, początek przynależności do cystersów z Krzeszowa.
- 1810 – kasata dóbr klasztornych; odtąd Lipienica przestała należeć do cystersów.
- 1945 – Lipienica jest polska; zmiana nazwy na Lipowo, a później na Lipienica[9][10].
Architektura i zabytki
[edytuj | edytuj kod]We wsi zachowało się wiele domów stanowiących interesujące przykłady budynków ludowych regionu, szczególnie w górze wsi parterowe chaty drewniane lub drewniano-murowane, niektóre o konstrukcji zrębowej. Niektóre pod jednym dachem łączą część mieszkalną i gospodarczą. Posiadają dwuspadowe dachy ze szczytami oszalowanymi deskami. Pochodzą w większości z XIX wieku.
Zabytki w Lipienicy według Narodowego Instytutu Dziedzictwa[12][18]:
- kaplice kalwarii, nr rej.: A/5488/589 z 26.08.1959 (na terenie miejscowości znajduje się jedna kaplica; jest częścią pomnika historii Opactwo Cystersów w Krzeszowie[19]).
Obszary w Lipienicy w rejestrze Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków[20]:
- Lipienica, historyczny układ ruralistyczny wsi, strefa obserwacji archeologicznej miejscowości o wczesnej metryce.
Do cenniejszych obiektów zabytkowych ujętych w gminnej ewidencji zabytków należą m.in.[7][8][21][22]:
- kapliczka murowana, z 3 ćwierci XIX wieku,
- nr 13 – dom mieszkalny, murowany, z 3. ćw. XIX w.,
- nr 22 – dom mieszkalno-gospodarczy, murowany, z 4. ćw. XIX w.,
- nr 24 – dom mieszkalny, murowany, z około 1920 r.,
- nr 26 – dom mieszkalny, z około 1920 r.,
- nr 39 – dom mieszkalno-gospodarczy, murowany, z 3. ćw. XIX w.,
- nr 55 – dom mieszkalny, murowany, z końca XIX w.,
- nr 59 – dom mieszkalny, murowany, z końca XIX w.,
- nr 61 – dom mieszkalny, drewniany, z 3. ćw. XIX w.
Ponadto wyróżniają się nieobjęte gminną ewidencją zabytków[7][8]:
- nr 57 – dom mieszkalny, murowany, z 3. ćw. XIX w.,
- nr 60 – dom mieszkalny, murowany, z końca XIX w.
We wsi znajduje się wiele kapliczek, co jest świadectwem wielowiekowej przynależności wsi do cystersów.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Liczba ludności Lipienicy w latach 1785–2016[2][7][8][23][24][25][26][27][28][15][29]:
Edukacja
[edytuj | edytuj kod]We wsi znajdowała się szkoła podstawowa. Wzmiankowana jest ona w 1840 roku jako „szkoła z nauczycielem”[7][8]. Na dzień 1 grudnia 1945 w szkole uczyło się 36 dzieci, a nauczali w niej Maria Musiał i J. Złobikowska[30].
Po zlikwidowaniu szkoły w Lipienicy wieś leży w obrębie obwodu szkoły podstawowej w Krzeszowie[31].
Religia
[edytuj | edytuj kod]Katolicy z Lipienicy należą do parafii Wniebowzięcia NMP w Krzeszowie.
Wcześniej zachodnia część wsi należała do parafii w Lubawce[32][33]. W latach powojennych odstąpiono od dzielenia miejscowości i cała Lipienica została oddana do parafii w Krzeszowie[33].
Liczba ewangelików oraz katolików w Lipienicy w latach 1830–1925[13][25][34][29]:
Rok | Katolicy | Ewangelicy | Żydzi |
---|---|---|---|
1830 | 407 | - | - |
1845 | 476 | 8 | - |
1885 | 438 | 32 | - |
1895 | 355 | 27 | - |
1910 | 313 | 17 | - |
1925 | 318 | 30 | 1 |
Infrastruktura
[edytuj | edytuj kod]Gospodarka wodno-ściekowa
[edytuj | edytuj kod]Wieś jest wyposażona w sieć wodociągową, która prowadzi z ujęcia wody w Krzeszówku. Lipienica nie posiada sieci kanalizacyjnej[35].
Transport
[edytuj | edytuj kod]Komunikacja autobusowa
[edytuj | edytuj kod]We wsi znajdują się trzy przystanki autobusowe:
Jedynym przewoźnikiem obsługującym regularne połączenia autobusowe w Lipienicy jest Przedsiębiorstwo PKS w Kamiennej Górze[39].
Transport drogowy
[edytuj | edytuj kod]Przez wieś przechodzi droga powiatowa nr 3463D[17], prowadząca z Krzeszowa do Kamiennej Góry[7][8].
Transport kolejowy
[edytuj | edytuj kod]Przez Lipienicę przebiegały krótkie odcinki linii kolejowych[12]:
- 330 – z Kamiennej Góry do Okrzeszyna (o długości ok. 600 m); jej budowę zaczęto pod koniec 1897 roku, a otwarto w 1899 roku; ruch pasażerski zawieszono w 1954 roku, a towarowy w 1987 roku; odcinek z Krzeszowa do Chełmska Śląskiego rozebrano w 1998 roku;
- bocznica linii kolejowej nr 330 – z Krzeszowa do kopalni kwarcu w Krzeszówku (o długości ok. 100 m), wybudowana w 1973 roku; pociągi przestały kursować po zakończeniu eksploatacji kopalni w 1990 roku; rozebrana w 1999 roku.
Poza przejazdem kolejowo-drogowym na terenie wsi nie znajdowały się żadne obiekty infrastruktury kolejowej (stacje, przystanki)[40].
W miejscu linii kolejowej od strony Kamiennej Góry planowane jest utworzenie ścieżki rowerowej. W Lipienicy ścieżka prowadziłaby do skrzyżowania z ulicą[41]. Istnieje również alternatywa, by ścieżka wiodła do Chełmska Śląskiego[42].
Górnictwo
[edytuj | edytuj kod]Wieś w XIV wieku została objęta przywilejem górniczym nadanym klasztorowi przez księcia świdnickiego Bolka II, lecz nie ma żadnych wzmianek o prowadzeniu robót górniczych w tamtym czasie[7][8]. W późniejszych latach we wsi działała cegielnia. Pierwsza wzmianka o niej pochodziła z 1830 roku[13]. W 1911 roku była ona już zelektryfikowana[14]. Obecnie wyrobiska byłej cegielni zalane są wodą[35].
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Lipienica jest położona w miejscu korzystnym dla rozwoju turystyki. Przez wieś przechodzą szlaki turystyczne:
- – Rozdroże pod Sulicą – Rozdroże Kowarskie – Papczyn – Paprotki – Dziurawa Skała – Lubawka – Krucza Skała – Rozdroże Trzech Buków – Przełęcz Ulanowicka – Przełęcz Pośrodka – Kujawa Platz – Leszczynowy Wąwóz – Lipienica – Krzeszów – Krzeszówek – Gorzeszów – Przełęcz Żłób – Kochanów – Różana – Mieroszowskie Ściany – Kamionka – Nowe Siodło – Średniak – Przełęcz Sokołowska – Kozina – Kopica – Przełęcz pod Szpiczakiem – Ruprechitický Špičak – Široký vrch – Płoniec – Kościelec – Słodna – Trzy Koguty – Bukowa Góra – Koniniec – Przełęcz pod Czarnochem – Czarnoch – Trójpański Kamień – Leszczyniec – Głowy – Wysoka – Włodarz – Ptasi Szczyt – Tłumaczówek – Otovicky vrch – Tłumaczów;
- (Główny Szlak Sudecki) Świeradów-Zdrój – … – Lubawka – Leszczynowy Wąwóz – Lipienica – Betlejem – Krzeszów – Lesista Wielka – Sokołowsko – Bukowiec – Schronisko „Andrzejówka” – Rogowiec – Nad Doliną Rybnej – Jedlina-Zdrój – … – Prudnik;
- (Rowerowa Trasa Transgraniczna Wschodnia) – Okrzeszyn – Uniemyśl – Chełmsko Śląskie – Przełęcz Ulanowicka – Lubawka – Drążona – Lipienica – Krzeszów – Krzeszówek – Gorzeszów – Dobromyśl – Kochanów – Różana – Mieroszów;
- – Schronisko Młodzieżowe „Lubavia” – Przełęcz Ulanowicka – Przełęcz Pośrodka – Kujawa Platz – Drążona – Lipienica – Czarnogóra – Pustelnia – Kierz – Leszczynowy Wąwóz – Lipowiec – Święta Góra – Schronisko Młodzieżowe „Lubavia”;
- (Trasa rowerowa „Szlak Cystersów”) – Krzeszów – Krzeszówek – Gorzeszów – Kochanów – Różana – Łączna – Przełęcz Strażnicze Naroże – Przełęcz Chełmska – Chełmsko Śląskie – Przełęcz Ulanowicka – Schronisko Młodzieżowe „Lubavia” – Lubawka – Drążona – Lipienica – Krzeszów – Betlejem – Przedwojów – Kamienna Góra – Czadrówek – Łąkta – Czadrów – Krzeszów[43] .
Sport
[edytuj | edytuj kod]We wsi znajduje się klub sportowy piłki nożnej Orły Lipienica[44].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 68573
- ↑ a b Mieszkańcy gminy. [w:] Urząd Gminy Kamienna Góra [on-line]. bip.kamiennagora.pl. [dostęp 2016-08-13].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 663 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Sołectwa [online], Gmina Kamienna Góra [dostęp 2023-05-06] (pol.).
- ↑ Kazimierz Rymut , Nazwy miejscowe Polski, Urszula Bijak, t. 6 L-Ma, historia, pochodzenie, zmiany., Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, 2005, s. 131, ISBN 83-88866-26-5 .
- ↑ a b Wiesław Długosz , dokument [online], dokumentyslaska.pl [dostęp 2017-04-17] .
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Staffa 1996 ↓, s. 133–135.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Staffa 1997 ↓, s. 200–203.
- ↑ a b Ivo Łaborewicz. Powojenne nazewnictwo w Jeleniogórskiem. „Karkonosze – kultura i turystyka”, s. 35, kwiecień/maj/czerwiec 1992. Janusz Cwen (red. nacz.). Jelenia Góra: Regionalne Centrum Kultury w Jeleniej Górze. Wydział Infrastruktury Społecznej Urzędu Wojewódzkiego w Jeleniej Górze. ISSN 1232-3535. [dostęp 2016-08-13].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 września 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości., „Monitor Polski” .
- ↑ Dz.U. z 2013 r. poz. 200, nr 29 z 13 lutego 2013 r., s. 1104 – Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części [dostęp 2016-08-13].
- ↑ a b c d Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego na obszarze gminy Kamienna Góra (dla miejscowości Lipienica). Urząd Gminy Kamienna Góra, 2013-08-14. [dostęp 2016-09-03].
- ↑ a b c d e Marian Gabrowski , Lipienica – informacje o wiosce [online], marian.gabrowski.eu [dostęp 2017-03-13] .
- ↑ a b Adreßbuch der Stadt und des Kreises Landeshut, Landeschut in Schleisen: Armin Werner’s Buchdruckerei, 1911 (niem.).
- ↑ a b Amtliches Gemeindeverzeichnis für das Grossdeutsche Reich auf Grund der Volkszählung 1939, Berlin: Verlag für Sozialpolitik, Wirtschaft und Statistik, 1944 .
- ↑ Marian Gabrowski , Śladami zapomnianego lotniska w Lipienicy, Polkowice 2018, ISBN 978-83-950215-0-3 (pol.).
- ↑ a b Starostwo Powiatowe w Kamiennej Górze [online], kamienna-gora.pl [dostęp 2017-04-17] (ang.).
- ↑ M. Stec: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków – stan na 31 marca 2016 r. – woj. dolnośląskie. [w:] Zestawienia zabytków nieruchomych w portalu Narodowego Instytutu Dziedzictwa. nid.pl > Zabytki w Polsce – Rejestr zabytków – Zestawienia zabytków nieruchomych > woj. dolnośląskie [on-line]. Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2016-03-31. s. 58. [dostęp 2016-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-04)].
- ↑ Dz.U. z 2004 r. nr 102, poz. 1057 (Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 kwietnia 2004 r. w sprawie uznania za pomnik historii)
- ↑ Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kamienna Góra [online], Załącznik Nr 1 do uchwały XVIII/90/12 Rady Gminy Kamienna Góra z dnia 25 kwietnia 2012 r .
- ↑ B. Myśków: Wykaz obiektów ujętych w Gminnej Ewidencji Zabytków Gminy Kamienna Góra. D. Sowa – Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Gminy Kamienna Góra. bip.kamiennagora.tensoft.pl, 2016-06-28. s. 22–23 (poz. 354–361). [dostęp 2016-08-13].
- ↑ Rada Gminy Kamienna Góra , Uchwała nr XXIII/133/12 Rady Gminy Kamienna Góra z dnia 31 października 2012 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na obszarze gminy Kamienna Góra (dla miejscowości Lipienica) .
- ↑ Wieś Lipienica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-09-03] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Bank Danych Lokalnych [online], stat.gov.pl [dostęp 2016-08-13] .
- ↑ a b Ernst Kunick (red.), Heimatbuch des Kreises Landeshut in Schlesien, Kamienna Góra: Armin Werner’s Buchdruckerei,, 1929 .
- ↑ Schlesisches Ortschaftsverzeichnis, wyd. 4, Wrocław: Wilh. Gottl. Korn, 1897 .
- ↑ Schlesisches Ortschaftsverzeichnis, wyd. 5, Wrocław: Wilh. Gottl. Korn, 1901 .
- ↑ Schlesisches Ortschaftsverzeichnis, wyd. 10, Wrocław: Wilh. Gottl. Korn, 1925 .
- ↑ a b Gemeindelexikon für die Provinz Schlesien, Berlin: Königlichen Statistischen Bureau, 1898 .
- ↑ Stanisław Michalkiewicz (red.), Kamienna Góra. Monografia geograficzno-historyczna miasta i okolic, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1985, ISBN 83-04-01818-7 .
- ↑ Statut Zespołu Szkół Publicznych w Krzeszowie Załącznik do uchwały nr4 /2009/2010 Rady Pedagogicznej Zespołu Szkół Publicznych w Krzeszowie z dnia 14 czerwca 2010 r. Krzeszów, 14 czerwca 2010 r.
- ↑ Lindenau, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 237 .
- ↑ a b ks. Stanisław Książek: Terytorialna organizacja kościelna Kotliny Kamiennogórskiej w XX wieku. Wyd. I. Kamienna Góra: Usługi Poligraficzne Bogdan Kokot vel Kokociński, 2000. ISBN 83-88842-04-8.
- ↑ Gemeindelexikon für die Provinz Schlesien, Berlin: Königlichen Statistischen Bureau, 1887 .
- ↑ a b Program Ochrony Środowiska dla Gminy Kamienna Góra [online] .
- ↑ OpenStreetMap | Węzeł: Lipienica(3737720392) [online], OpenStreetMap [dostęp 2016-08-28] .
- ↑ OpenStreetMap | Węzeł: Lipienica szkoła nż(3737720391) [online], OpenStreetMap [dostęp 2016-08-28] .
- ↑ OpenStreetMap | Węzeł: Lipienica nż(3737720390) [online], OpenStreetMap [dostęp 2016-08-28] .
- ↑ PKS Kamienna Góra , Rozkład odjazdów Lipienica, 1 lipca 2012 .
- ↑ Marian Gabrowski , Linia kolejowa [online], marian.gabrowski.eu [dostęp 2016-08-28] .
- ↑ Ścieżka rowerowa Kamienna Góra-Krzeszów, „czadrow.pl”, 15 września 2016 [dostęp 2017-04-24] (pol.).
- ↑ k, Szansa na ścieżkę rowerową - powiatowa.info - Kamienna Góra, Lubawka, Krzeszów, Chełmsko Śląskie - powiat kamiennogórski [online], powiatowa.info [dostęp 2017-04-24] (pol.).
- ↑ Sudety Środkowe 2005 ↓.
- ↑ [bez autora]: „Orły Lipienica”. [w:] Portal „Łączy nas piłka”. laczynaspilka.pl [on-line]. laczynaspilka.pl. [dostęp 2016-08-13].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 9, Góry Kamienne. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1996, s. 133–135. ISBN 83-85773-20-7.
- Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 8, Kotlina Kamiennogórska, Wzgórza Bramy Lubawskiej, Zawory. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1997, s. 200–203. ISBN 83-85773-23-1.
- Sudety Środkowe. Skala 1:40 000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9.
- Marian Gabrowski , Śladami zapomnianego lotniska w Lipienicy, Polkowice 2018, ISBN 978-83-950215-0-3 (pol.).