Lipno (powiat zielonogórski)
Na mapach: 
51°54′47″N 15°16′28″E/51,913056 15,274444
51°54′47″N 15°16′28″E/51,913056 15,274444
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2004) |
180 |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
66-014[2] |
| Tablice rejestracyjne |
FZI |
| SIMC |
0914830 |
Położenie na mapie gminy Świdnica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu zielonogórskiego  | |
| 51°54′47″N 15°16′28″E/51,913056 15,274444[1]
| |
Lipno (niem. Lippen[3]) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Świdnica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś została odnotowana w źródłach z roku 1507 pod nazwą Lyppen, a w następnym roku Lippen i w tym czasie stanowiła własność rodziny von Rothenburg. W posiadaniu rodziny von Grünberg znajdowała się przez pewien czas. m.in. w XVII i XVIII wieku. Jej przedstawiciele ufundowali tutaj m.in. pierwszy kościół, który nie zachował się do naszych czasów[3].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[4]:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki filialny pod wezwaniem Matki Bożej Częstochowskiej[5], szachulcowy, z 1842 roku, który jest salową budowlą założoną na planie prostokąta. Od strony zachodniej posiada kwadratową wieżę nakrytą dachem namiotowym, a korpus jest nakryty dachem trójspadowym. Prostokątne otwory okienne są umieszczone w części elewacji,a po stronie zachodniej znajduje się wejście. Wnętrze świątyni nakryte jest drewnianym stropem belkowym, który jest wsparty na 10 słupach, które są konstrukcyjnie powiązane z emporami, z trzech stron obiegającymi kościół. Klasycystyczny ołtarz z 1847 roku zachował się w części prezbiterialnej. Do dziś przetrwał również dzwon pochodzący z poprzedniego kościoła, a ufundowany w 1719 roku. W 1946 roku protestancki kościół szachulcowy w Lipnie został poświęcony przez katolików. Przez wiele lat znajdował się w złym stanie technicznym[3]. W 1982 roku podjęto pierwsze prace remontowe, które następnie kontynuowano w 2001 roku. Świątynia została wówczas właściwie zabezpieczona i przystosowana do celów kultu religijnego[6].
- plebania, z połowy XVIII wieku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 68946
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 665 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c Garbacz 2011 ↓, s. 63.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 112. [dostęp 2013-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
- ↑ Oficjalna strona Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. [dostęp 2008-08-26].
- ↑ Garbacz 2011 ↓, s. 64.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. Zielona Góra: Agencja Wydawnicza „PDN”, 2011, s. 63-64. ISBN 978-83-919914-8-0.
_COA.svg)