Serconos afrykański
|
||
| Cardioderma cor[1] | ||
| Peters, 1872 | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | nietoperze | |
| Rodzina | lironosowate | |
| Rodzaj | serconos | |
| Gatunek | serconos afrykański | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 |
||
| Zasięg występowania | ||
 |
||
Serconos afrykański[3], lironos afrykański (Cardioderma cor) – gatunek nietoperza z rodziny lironosowatych. Występuje we wschodniej Afryce na wschód od Sudanu, od Tanzanii do Zambii.
Systematyka[edytuj]
Takson po raz pierwszy opisany przez W. Petersa w 1872 roku pod nazwą Megaderma cor[4]. Jako miejsce typowe autor wskazał Etiopię[4]. Jedyny przedstawiciel rodzaju serconos[3] (Cardioderma) utworzonego przez W. Petersa w 1873 roku[5].
Wygląd[edytuj]
Długość ciała wynosi 7-8 cm, masa ciała 21-35 g. Futro długie, niebieskoszare. Duże oczy, nos w kształcie serca.
Rozmnażanie[edytuj]
Zwierzęta monogamiczne, parzą się dwa razy w roku - od marca do czerwca i od września do grudnia. Po trzech miesiącach ciąży samica rodzi jedno młode, które następnie karmi mlekiem przez kolejne trzy miesiące. Młode rodzi się nagie i ślepe i przez pierwsze dwa miesiące życia jest noszone przez matkę. Potem uczy się samodzielnie latać.
Tryb życia[edytuj]
Żyje na suchych nizinach i wybrzeżach, czasem zamieszkuje wyschnięte koryta rzek. Dzień przesypia w jaskiniach, opuszczonych budynkach i dziuplach w baobabach. Żyje w dużych koloniach. Owadożerny, podczas pory deszczowej chwyta głównie latające owady, podczas pory suchej poluje na owady żyjące na ziemi.
Przypisy
- ↑ Cardioderma cor, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Mickleburgh, S., Hutson, A.M. & Bergmans, W. 2008, Cardioderma cor, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-31] (ang.).
- ↑ a b Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 96. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b W. Peters. Über die Arten der Chiropteren-gattung Megaderma. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”, s. 194, 1872 (niem.).
- ↑ W. Peters. Über einige zu der Gattung Cynonycteris gehörige Arten Flederhunde und über Megaderma cor. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”, s. 488, 1873 (niem.).
Bibliografia[edytuj]
- Scott Small: Cardioderma cor (ang.). Animal Diversity Web. [dostęp 2 maja 2010].
