Nibylis Darwina
| Lycalopex fulvipes[1] | |||
| (Martin, 1834) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
nibylis Darwina | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Nibylis Darwina[3], lis Darwina (Lycalopex fulvipes) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae). Najmniejszy przedstawiciel nibylisów zamieszkujących Amerykę Południową. Występuje w dwóch izolowanych populacjach − w Parku Narodowym Nahuelbuta (region Araukanii, na południu Chile) i na wyspie Chiloé.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Nibylis Darwina został opisany po raz pierwszy, gdy w roku 1834 okręt HMS Beagle-pływająca jednostka badawcza-dobił do brzegu wyspy Chiloé[4].
Nibylis Darwnia od lisa kontynentalnego różni się, tym, że ma szerszą głowę, krótsze kończyny i ciemniejsze futro. Jak podaje Darwin, zwierzę siedziało na skałach i obserwowało marynarzy.
Pokrewieństwo[edytuj | edytuj kod]
Darwin doszedł do wniosku, że ma doczynienia z nowym gatunkiem, a jego przypuszczenia zostały potwierdzone przez badania DNA z 1996 roku. naukowcy ustalili, że Nibylisy są jeszcze bliższe genetycznie wilkom i szakalom, niż wcześniej sądzono, i tylko z wyglądu przypominają lisy. Nie są też podgatunkiem, lecz mają wspólnego przodka z kontynentalnym Nibylisem argentyńskim: oba gatunki powstały mniej więcej dwieście siedemdziesiąt pięć tysięcy lat temu.
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa rodzajowa: gr. λυκος lukos „wilk”; αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos „lis”[5]. Epitet gatunkowy: łac. fulvus „brązowy, brunatny”; pes, pedis „stopa”, od gr. πους pous, ποδος podos „stopa”[6].
Ochrona i przystosowanie[edytuj | edytuj kod]
Nadal próbujemy lepiej poznać naturę łagodnego i ufnego Nibylisa. Samo znalezienie tego Nibylisa jest trudne, przedstawicieli gatunku zostało bardzo niewielu. Zgodnie z najnowszymi szacunkami na wyspie żyje 412 osobników, a na kontynencie żyje 227, czyli w sumie 639 zwierząt.
Lisy to niezwykle zaradne i pomysłowe stworzenia, które świetnie się przystosowuje do zmiennych warunków i żyją na całej ziemi, od terenów arktycznych po tereny pustynne. Nibyilsy Darwina natomiast żyją na o wiele mniejszym obszarze, choć coraz większym jak dotąd sądzono, ponieważ niedawno w pewnym regionie Chile zaobserwowano Nibylisy Darwina. Są to stworzenia zagrożone wyginięciem, należy je chronić. W XIXw. ich populacja była większka.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lycalopex fulvipes, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Silva-Rodríguez i inni, Lycalopex fulvipes, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2019-01-17] (ang.).
- ↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 149. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ Chiloé (hiszp. Isla Grande de Chiloé) – wyspa na Oceanie Spokojnym w archipelagu Chiloé, położona u środkowego wybrzeża Chile w regionie administracyjnym Los Lagos. Jej powierzchnia wynosi ok. 8,4 tys. km², jest drugą pod względem wielkości wyspą Chile i piątą w całej Ameryce Południowej. Liczba mieszkańców: 154,8 tys. (2002). Głównym miastem i portem na wyspie jest Ancud (39,9 tys.). Inne ważniejsze miasta to: Castro (39,4 tys.) i Quellón (21,8 tys.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 388, 1904. (ang.).
- ↑ fulvipes, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Millie Marotta: Znikające Królestwo Wydawnictwo Nasza Księgarnia s.17 ISBN 978-83-10-13550-6