Wieża wiertnicza

Wieża wiertnicza (maszt wiertniczy) – wieża zbudowana z metalowych kratownic, o wysokości do kilkudziesięciu metrów, służąca do wprowadzania przewodu wiertniczego do otworu wiertniczego.

Wieża wiertnicza posiada pomosty robocze oraz system olinowania z wielokrążkiem ruchomym, do którego zamocowany jest hak wiertniczy. Na szczycie wieży znajduje się pomost roboczy oraz blok wielokrążka stałego (nieruchomego). Konstrukcja wieży pozwala na przenoszenie ruchu obrotowego stołu wiertniczego na przewód wiertniczy zakończony świdrem oraz prace związane z zapuszczaniem i wyciąganiem przewodu wiertniczego, rur okładzinowych oraz osprzętu wiertniczego i geofizycznego. Zawiera również wyciąg wiertniczy, napęd stołu wiertniczego, pompy płuczkowe (służące do pompowania płuczki wiertniczej), agregaty prądotwórcze.

Lista komponentów[edytuj | edytuj kod]

Urządzenia wieży zależą w dużym stopniu od rodzaju wieży, ale zazwyczaj zawierają większość wymienionych poniżej komponentów.

Zbiornik płuczki wiertniczej
Sito wibracyjne
Rurociąg ssący
Pompa płuczkowa
Silnik lub inne źródło napędu
Rurociąg tłoczący
Wyciąg wiertniczy
Rurociąg tłoczący
Wąż płuczkowy
Przegub elastyczny
Wielokrążek ruchomy
Lina stalowa
Wielokrążek górny (stały)
Wieża wiertnicza
Mostek
Pasy przewodu – rury płuczkowe
Kloc drewniany do odstawiania przewodu wiertniczego
Głowica płuczkowa (na nowszych wieżach zastępowane przez napęd na końcu przewodu wiertniczego – Top drive
Graniatka
Stół obrotowy napędzający przewód wiertniczy od przekładni stożkowej
Podłoga szybu wieży wiertniczej
Kominek
Głowica przeciwwybuchowa uniwersalna
Blok głowic przeciwwybuchowych szczękowych
Przewód wiertniczy
Świder wiertniczy
Głowica uszczelniająca
Odpływ płuczki – odlewa