
Litworowy Staw Gąsienicowy
| ||
![]() Litworowy Staw w Dolinie Gąsienicowej. W tle grzbiet Małego Kościelca z przełęczą Karb po prawej stronie, za nim Żółta Turnia, Wierch pod Fajki i Granaty. Jeszcze dalej – Mała Koszysta | ||
Położenie | ||
Państwo | ![]() | |
Wysokość lustra | 1618 m n.p.m. | |
Morfometria | ||
Powierzchnia | 0,407 ha | |
Wymiary • max długość • max szerokość |
116 m 66 m | |
Głębokość • maksymalna |
1,1 m | |
Objętość | 2720 m³ | |
Hydrologia | ||
Rzeki wypływające | Sucha Woda | |
Rodzaj jeziora | oligotroficzne | |
Położenie na mapie Tatr ![]() | ||
![]() |
Litworowy Staw Gąsienicowy lub po prostu Litworowy Staw[1], dawniej nazywany także Sobkowym Stawem – jeziorko tatrzańskie z grupy Gąsienicowych Stawów. Położone jest w zachodniej części Doliny Gąsienicowej na wysokości 1618 m[2].
Według pomiarów WIG z 1935 r. powierzchnia jeziora wynosi 0,48 ha (długość 116 m, szerokość 66 m), głębokość 1,1 m[2]. Na zdjęciu satelitarnym z 2004 r. powierzchnia jest nieco mniejsza i wynosi 0,407 ha[3]. Związane jest to z tym, że staw o bagnistym dnie coraz bardziej zarasta turzycą dzióbkowatą Carex rostrata. W stawie odbywa gody żaba trawna i nielicznie występuje traszka górska[4]. Nazwa stawu związana jest z rosnącym w jego pobliżu arcydzięglem litworem. Wypływa z niego jeden z dopływów potoku Sucha Woda. W pobliżu stawu znajdują się dwa ponory, do których wpływają wody potoku (jeden z nich ma połączenie z oddalonym o 2,5 km Goryczkowym Wywierzyskiem w Dolinie Bystrej[5].
Staw został sztucznie zarybiony pstrągami[4]. Nad jego brzegami rośnie rzadki gatunek rośliny – turzyca Lachenala, w Polsce występująca tylko w Tatrach i to w nielicznych miejscach, a także bardzo rzadka w polskich Karpatach wełnianeczka alpejska[6].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– obok stawu przebiega czarny szlak z Roztoki Stawiańskiej na Świnicką Przełęcz (od rozwidlenia ze szlakami żółtym i zielonym 1:25 h, ↓ 1:05 h)[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wykaz wód płynących Polski [dostęp 2020-02-17] .
- ↑ a b Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1
- ↑ Magdalena i Tomasz Zwijacz Kozica, Tatrzańskie pojezierze, Zakopane: Tatrzański Park Narodowy, Tatry, wiosna 2008, ISSN 0867-4531 Nr 2 (24), s. 70-71
- ↑ a b Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Kraków: Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd.13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003,ISBN 83-915859-1-3
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Czerwona księga Karpat Polskich, Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X