League of Legends

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z LoL)
League of Legends
Ilustracja
Logo gry
Producent

Riot Games

Wydawca

Riot Games, GOA[1], Tencent[2]

Wersja

14.4

Data wydania

27 października 2009

Gatunek

MOBA[3]

Tryby gry

gra wieloosobowa[3]

Kategorie wiekowe

ESRB: Teen[4]

Język

angielski, chiński, czeski, francuski, grecki, hiszpański, japoński, koreański, niemiecki, polski, portugalski, rosyjski, rumuński, turecki, węgierski, włoski[5][6][7][8]

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows[7], macOS[4][3] (nie dotyczy wersji chińskiej[6] i koreańskiej[7])

Nośniki

dystrybucja cyfrowa[7][6]

Wymagania

minimalne[7]:

  • 8 GB wolnego miejsca
  • procesor 2 GHz
  • Windows 10, macOS
  • 4 GB RAM
  • dowolna karta graficzna kompatybilna z DirectX 9.0

zalecane[7]:

Kontrolery

klawiatura, mysz

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

League of Legends (w skrócie LoL) – sieciowa gra komputerowa z gatunku multiplayer online battle arena[9]. Powstała na bazie modyfikacji Defense of the Ancients (DotA) do Warcraft III: The Frozen Throne. Wydana przez studio Riot Games 27 października 2009[10].

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Tryb zwykły[edytuj | edytuj kod]

Mecze w grze odbywają się na mapie Summoner's Rift. Głównym celem dwóch pięcioosobowych drużyn jest zniszczenie struktury znajdującej się w bazie przeciwnika, zwanej Nexusem. Przed Nexusem stoi „fontanna”, skąd bohaterowie pojawiają się na początku meczu oraz powracają do niej, by uzupełnić punkty życia, manę i kupić przedmioty w sklepie. Trzy aleje prowadzące do bazy przeciwnika są obwarowane trzema wieżami i inhibitorem na każdej z nich, oraz dwoma wieżami przy samym Nexusie. Między alejami znajduje się dżungla, gdzie można znaleźć neutralne potwory i rośliny. Potężne potwory, takie jak smoki żywiołów, Starszy Smok i Baron Nashor, zapewniają wyjątkowe wzmocnienia, które dają przewagę drużynie, która je pokona. W grze istnieje pięć pozycji, które tworzą rekomendowaną kompozycję drużyny: górna aleja, dżungla, środkowa aleja, dolna aleja i wsparcie. Gracze wybierają na każdą z pozycji dostępnych bohaterów, którzy zdobywają doświadczenie w trakcie gry, co pozwala im na awans na wyższe poziomy, rozwijając swoje umiejętności, oraz zdobywają złoto, za które mogą kupować przedmioty wzmacniające statystyki[11]. Do wyboru gracze mają ponad 165 postaci z unikalnymi zestawami umiejętności[12].

Tryb rankingowy[edytuj | edytuj kod]

Uproszczony widok izometryczny mapy gry MOBA, w tym przypadku Summoner's Rift

W grze League of Legends istnieje drabinka rankingowa, do której dostęp uzyskują gracze, którzy osiągnęli odpowiedni poziom konta oraz odblokowali wymaganą liczbę bohaterów w grze. Gracze zostają przydzieleni do lig i dywizji według utajnionego rankingu Elo nazywanego Matchmaking Rating[13]. Udział w rozgrywkach rankingowych może być indywidualny lub zespołowy, a rozgrywki odbywają się w dwóch trybach: solo-duet (dla graczy o zbliżonym poziomie umiejętności) oraz elastycznym (dla grup o zróżnicowanych rangach, z wyjątkiem czteroosobowych). Na zakończenie każdego sezonu przyznawane są nagrody, zależne od aktualnej ligi i dywizji[14].

Rozgrywka w drabince rankingowej zaczyna się zawsze od draftu, a w założeniach nie różni się niczym od zwykłych meczy. Oprócz nagród w grze, w przeszłości najlepsi gracze mieli szansę na otrzymanie nagród fizycznych, np. w 2016 roku firma Riot Games przygotowała kurtki dla graczy z najwyższej ligi[15].

W 2019 roku dokonano zmiany w systemie rankingowym[16], dodając ligę na najniższym poziomie drabinki dla graczy o niższych umiejętnościach oraz wprowadzając dodatkowe dywizje na najwyższym poziomie, w tym rangę arcymistrza. Według danych z 2023 roku, drabinka rankingowa prezentuje się następująco: żelazo, brąz, srebro, złoto, platyna, szmaragd, diament, mistrz, arcymistrz oraz pretendent[17].

All Random All Mid (ARAM)[edytuj | edytuj kod]

W 2013 r. wprowadzono tryb rozgrywany na dedykowanej mapie Howling Abyss charakteryzuje się posiadaniem tylko jednej alei. W przeciwieństwie do rozgrywki na Summoner's Rift, gracz otrzymuje wyłącznie losową postać spośród dostępnych dla niego. Celem nadal jest zniszczenie Nexusa drużyny przeciwnej, jednak rozgrywka koncentruje się głównie na walce. Aby bohater mógł zakupić przedmioty, musi zginąć, ponieważ powrót do bazy jest wyłączony[18]. W przedsezonie 2022 r. zmodyfikowano mapę: wprowadzono hexbramy umożliwiające szybszy powrót, wypełniono pustą przestrzeń przy prawej krawędzi aleji, a wieże które ulegną zniszczeniu, przewracają się, tworząc nową strukturę[19]. Część zmian została wycofana po krytyce ze strony graczy[20].

Teamfight Tactics[edytuj | edytuj kod]

Tryb ten został dodany w czerwcu 2019 roku i został wydany w oparciu o Dota Auto Chess. Gra nie dzieli mechaniki rozgrywki z innymi trybami League of Legends; podobnie jak w innych automatycznych bitwach, gracze rywalizują ze sobą, tworząc drużynę z aktualnie dostępnych postaci, tworząc kompozycje o różnych umiejętnościach i klasach. Gracze nie wpływają bezpośrednio na walkę, ale zamiast tego umieszczają swoje jednostki – bohaterów z gry macierzystej – na planszy, aby mogły walczyć automatycznie w każdej rundzie. Zwycięstwo osiąga czterech najlepszych graczy[21]. W trybie rankingowym, w zależności od miejsca otrzymuje się określoną liczbę punktów. We wrześniu 2019 Riot Games poinformowało, że Teamfight Tactics ma 33 miliony graczy miesięcznie[22], zaś w lipcu 2022 r. ta liczba wzrostła do ponad 80 milionów graczy[23].

Inne tryby gry[edytuj | edytuj kod]

Co pewien czas pojawiają się nowe tryby gier, których założenia są całkowicie odmienne od standardowej rozgrywki. Przykładem takiego trybu może być Ultra Rapid Fire, gdzie czas odnowienia umiejętności jest zredukowany o 80%[24] lub tryb Nexus Blitz z różnymi wydarzeniami oraz czasem rozgrywki wynoszącym 20 minut[25]. Oprócz nich historycznie występowały np. Niszczące Boty Zagłady[26], Odyseja: Wydobycie[27], Wyniesienie[28] czy Polowanie Krwawego Księżyca[29]. Do 2019 roku dostępnym trybem rankingowym było Twisted Treeline[30], gdzie rozgrywka była dostępna dla drużyn trzyosobowych, a do 2016 dostępna była mapa Dominion.

Rozwój[edytuj | edytuj kod]

Założyciele Riot Games, Brandon „Ryze” Beck i Marc „Tryndamere” Merrill, będąc współlokatorami na Uniwersytecie Południowej Kalifornii, studiowali biznes i związali się z grami wideo. Obydwaj uważali, że twórcy gier wideo zbyt szybko przeskakują z gry do gry, a sukces Defence of the Ancients wskazał im, że gry można wspierać i zarabiać w perspektywie długoterminowej. We wrześniu 2006 r. pozyskując fundusze (ok. 1,5 mln dolarów) od rodziny i angielskich inwestorów, Beck i Merrill oficjalnie założyli Riot Games i rozpoczęli pracę nad League of Legends. Pierwszą osobą zatrudnioną przez Riot Games był Steve "Guinsoo" Feak, jeden z wczesnych twórców DotA Allstars - fundamentu gier gatunku MOBA, a drugą Steve Mescon, administrator zespołu wsparcia DOTA. Deweloperzy byli zdezorientowani patrząc na projekt gry bez trybu dla jednego gracza oraz modelem biznesowym free-to-play[31]. W 2011 roku przedsiębiorstwo zostało przejęte przez chińską korporację Tencent.

Gra została po raz pierwszy zapowiedziana 7 października 2008 r. 10 kwietnia 2009 roku rozpoczęła się faza beta testów z siedemnastoma dostępnymi postaciami[32] i trwała do dnia 26 października 2009 r, zaś sama gra została oficjalnie wydana dzień później – 27 października. Producenci na bieżąco wprowadzali poprawki oparte o opinie graczy, zamieszczone na forach internetowych. W 2012 roku w odpowiedzi na toksyczność i nękanie w trakcie gier, Riot utworzyło zespół psychologów ds. zachowań graczy, który zredukował liczbę zgłoszeń o ponad 30%. Od 2014 do 2016 liczba aktywnych graczy League wzrosła z 67 do ponad 100 milionów graczy.

Od premiery w 2009 roku League of Legends jest regularnie aktualizowane. W 2014 roku rozpoczęto regularnie dodawać łatki, co dwa lub trzy tygodnie. Na koniec każdego sezonu rywalizacji w presezonie wydawana jest duża aktualizacja poprawiająca jeden aspekt rozgrywki w kolejnym sezonie. W 2015 była to wizualna poprawa mapy Summoner's Rift, w 2016 wprowadzenie warsztatu hextech, umożliwiające zdobywanie za darmo przedmiotów kosmetycznych i urozmaicenie dżungli nowymi rodzajami potężnych potworów (herold oraz smoki żywiołów). W 2017 dodano tryb treningowy, statystykę destrukcji oraz poważne zmiany w dżungli (nowe rośliny, uproszczenie wzmocnień), w 2018 usunięto stary system run (które trzeba było kupować za żmudnie zdobywane Punkty Zasług) i zamieniono go nowym – darmowym, oprócz tego odblokowano granicę 30 poziomu. W 2019 dodano opancerzenie wieży pierwszego poziomu oraz dodano dwie nowe rangi dla graczy słabszych (żelazo) oraz uzdolnionych (arcymistrz)[33]. W 2020 sprawiono, że smoki żywiołów zaczęły wpływać na wygląd mapy Summoner's Rift, podwojono częstotliwość występowania heralda oraz dodano nowe przedmioty dla wspierających. W 2021 ogromne zmiany dotknęły wszystkie przedmioty (1/3 usunięto, 1/3 zmieniono, 1/3 dodano), oprócz tego wprowadzono kategorię przedmiotów – mityczne – która wzmacnia statystki innych przedmiotów[34]. W 2022 r. usprawniono i rozwinięto istniejące systemy oraz wprowadzono system wyzwań dla graczy[35]. W 2023 r. wprowadzono rząd usprawnień komunikacyjnych oraz zmieniono system walki w dżungli[36]. Dodatkowo dużej zmianie uległ harmonogram sezonu, ponieważ podzielono go na dwa splity[37]. Oprócz tego usunięto serię o awans oraz wprowadzono nową rangę - szmaragd[38][39]. W trakcie trwania sezonu poinformowano o rezygnacji z przerwy pomiędzysezonowej, zaplanowanym podziale sezonu 2024 na trzy splity i usunięciu przedmiotów mitycznych[40]. W styczniu zmiany trafiły do gry[41][42].

W październiku 2019 Riot Games ogłosiło kilka nowych gier komputerowych związanych z LoL, m.in. samodzielną, mobilną wersję trybu Teamfight Tactics (wydana 19 marca 2020 r.)[43] grę karcianą Legends of Runeterra (wydana 29 kwietnia 2020 r.)[44] oraz mobilną wersję gry o tytule League of Legends: Wild Rift (wydana 8 października 2021 r.)[45]. 20 lipca 2022 r. w Chinach premierę miała gra symulująca pracę menadżera drużyny e-sportowej, LoL Esports Manager[46][47]. Jedna z rozwijanych gier z kategorii bijatyk znana jako Project L, 22 lutego 2024 r. została oficjalnie zapowiedziana jako 2XKO. Premiera na komputery stacjonarne oraz konsole PlayStation 5 i Xbox Series X/S ma mieć miejsce w 2025 r.[48][49] Wśród wymienionych w 2019 r. gier które nie zostały wydane znajdują się: wieolosobowa gra oznaczona Project F[50] oraz nienazwane MMORPG w świecie gry[51].

W 2019 r. Riot Games utworzyło wydawnictwo Riot Forge, umożliwiające zewnętrznym studiom publikowaniu gier związanych z League of Legends: wydane Ruined King[52] i Hextech Mayhem[53], Mageseeker[54], Song of Nunu[55] Conv/rgence[56] oraz Bandle Tale[57]. W styczniu 2024 r. przedsiębiortswo poinformowało o masowych zwolnieniach oraz zamknięciu Riot Forge[58][59][60].

Oprócz gier komputerowych Riot Games wydało także gry planszowe: Mechs vs. Minions(inne języki) oraz Tellstones: King's Gambit(inne języki).

Turnieje[edytuj | edytuj kod]

Ligi regionalne[edytuj | edytuj kod]

Zawodowa rywalizacja w League of Legends odbywa się zarówno na poziomie amatorskim jak i zawodowym. Pierwsze próby utworzenia zawodowej ligi regionalnej sięgają wiosny 2012 r.[61]. W 2013 r. utworzono zawodową ligę – League of Legends Championship Series dla Europy i Ameryki Północnej[62]. Liczba lig zmieniała się na przestrzeni lat, a pomiędzy nimi często dokonywały się zmiany m.in. w 2024 r. do ekosystemu PCS włączono League of Legends Japan League (LJL)[63].

Obecnie funkcjonuje osiem zawodowych lig regionalnych: League of Legends Champions Korea(inne języki) (LCK), League of Legends Pro League(inne języki) (LPL), League of Legends EMEA Championship (LEC), League Championship Series(inne języki) (LCS), Pacific Championship Series(inne języki) (PCS), Vietnam Championship Series(inne języki) (VCS), Campeonato Brasileiro de League of Legends(inne języki) (CBLOL), Liga Latinoamérica(inne języki) (LLA)[64].

Mid-Season Invitational[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mid-Season Invitational.

Jest to coroczny turniej organizowany od 2015 roku. Jest najważniejszym międzynarodowym turniejem w League of Legends po Mistrzostwach Świata. W pierwszej edycji turnieju zwyciężyła drużyna z Chin EDward Gaming, pokonując w finale koreańską drużynę SK Telecom T1. W latach 2016-2017 zwycięzcą turnieju było SKT T1. W 2018 zwycięstwo powróciło do Chin za sprawą drużyny Royal Never Give Up. Mistrzem MSI w 2019 roku została europejska drużyna G2 Esports, która jako pierwsza drużyna spoza Azji wygrała turniej. W 2020 turniej został odwołany przez pandemię COVID-19[65]. W latach 2021-2022 zwycięstwo odniosła chińska drużyna Royal Never Give Up[66][67]. W 2023 r. zwycięstwo odniosła chińska drużyna JD Gaming[68].

Mistrzostwa Świata w League of Legends[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Świata w League of Legends.

Mistrzostwa sezonu I odbyły się w czerwcu 2011 roku, podczas szwedzkiego turnieju DreamHack, gdzie pula nagród wynosiła 100 tys. dolarów. Turniej wygrała europejska drużyna Fnatic, która zdobyła 50 tys. dolarów. Rozgrywki śledziło ponad 1,6 miliona ludzi[69]. Po wielu problemach z Internetem, które powodowały ogromne opóźnienia meczów, Riot Games ogłosiło w październiku 2012 wydanie specjalnego klienta LAN, aby zapobiec lagom i innym problemom. Klient LAN zaczął funkcjonować już podczas ćwierćfinałów mistrzostw świata. Same mistrzostwa zostały wygrane przez drużynę z Tajwanu – Taipei Assasins – którzy w finale zwyciężyli wynikiem 3:1 z Azubu Frost – potęgą z Korei Południowej – tym samym zgarniając milion dolarów. W październiku 2013 roku odbyły się kolejne mistrzostwa świata, tym razem sezonu III. W finale zmierzyli się SK Telecom T1 z Korei Południowej oraz chiński Royal Club. Ostatecznie zwyciężyło SK Telecom T1, wygrywając milion dolarów, zaś Royal Club zdobył 250 tys. dolarów za drugie miejsce. W lipcu 2013 roku pracownik Riot Games Nick Allen ogłosił, iż urząd do spraw cywilnych oraz imigracyjnych USA uznał zawodowych graczy League of Legends za sportowców, dzięki czemu mogą oni otrzymać pięcioletnią wizę do USA[70]. We wrześniu 2014 roku odbyły się Mistrzostwa Świata sezonu czwartego w Korei Południowej[71]. Finały mistrzostw wygrała koreańska drużyna Samsung White, wygrywając z chińskim Starhorn Royal Club wynikiem 3:1[72]. W październiku 2015 roku odbyły się finały sezonu piątego. Miały miejsce w Berlinie, gdzie drużyna SK Telecom T1 pokonała KOO Tigers, wygrywając w turnieju po raz drugi w historii rozgrywek League of Legends[73]. W październiku 2016 roku miały miejsce finały sezonu szóstego. Odbywały się w Los Angeles, gdzie drużyna SK Telecom T1 pokonała Samsung Galaxy, zdobywając mistrzostwo po raz trzeci w historii rozgrywek League of Legends[73]. W listopadzie 2017 roku odbyły się finały sezonu siódmego. Wydarzenie miało miejsce w Pekinie, gdzie drużyna Samsung Galaxy pokonała SK Telecom T1, zdobywając mistrzostwo po raz drugi w historii rozgrywek League of Legends. W listopadzie 2018 roku miały miejsce finały sezonu ósmego. Areną zmagań był Munhak Stadium w Inczonie (Korea Południowa). W finale zwyciężyła drużyna Invictus Gaming, która pokonując Fnatic 3:0, zdobyła pierwsze trofeum Mistrzostw Świata dla Chin[74]. W listopadzie 2019 roku odbyły się finały dziewiątego sezonu. Miały one miejsce w Paryżu we Francji w AccorHotels Arena. Drużyna FunPlus Phoenix pokonała europejską drużynę G2 Esports wynikiem 3:0, tym samym zdobywając mistrzostwo świata. W październiku 2020 odbyły się finały jubileuszowego, dziesiątego sezonu w Szanghaju. W finale koreańska formacja DAMWON Gaming pokonała 3:1 chińską drużynę Sunning. Mistrzostwa w 2021 z powodu ograniczeń spowodowanych pandemią przeniesiono z Chin, na Islandię[75]. W finale, chińska drużyna EDward Gaming pokonała 3:2 koreańskiego obrońcę tytułu DWG KIA[76]. W 2022 r. finał w Stanach Zjednoczonych między dwiema koreańskimi drużynami DRX oraz T1, zakończył się wynikiem 3:2 na korzyść DRX[77]. W 2023 r. po czwarty tytuł sięgnęła koreańska organizacja T1[78].

Odbiór gry[edytuj | edytuj kod]

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
GameZone 9/10[3]
IGN 9,2/10[9]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
Metacritic

78/100 (z 37 recenzji)[79]

Gra została pozytywnie przyjęta zarówno przez krytyków, jak i przez graczy. Według agregatora Metacritic League of Legends uzyskała średnią z ocen wynoszącą 78/100[79].

Matt Liebl z serwisu Gamezone.com stwierdził, że jest to gra, przy której gracze spędzają obecnie najwięcej czasu[80]. Zainteresowanie wzbudzają także turnieje League of Legends. Mistrzostwa Świata Sezonu 3 były najpopularniejszym e-sportowym wydarzeniem w historii. Ponad 32 miliony ludzi obejrzało mecz finałowy. Z kolei wcześniejszą edycję turnieju obejrzało 8,2 mln fanów[81]. Według danych z 2014 roku w League of Legends każdego miesiąca grało 67 mln osób, 27 mln osób dziennie oraz ponad 7,5 mln osób w tym samym czasie w ciągu największego w danym dniu natężenia[82]. Według statystyk z 2020 roku liczba graczy sięgnęła liczbę 115 milionów, ponad 65 mln graczy miesięcznie, 27 mln graczy dziennie i 8 mln jednocześnie[83]. 1 listopada 2021 r. Riot Games ogłosiło, że w ich produkcje (LoL, LoR, TFT, LOL:WR) gra 180 mln aktywnych użytkowników[84].

League of Legends stała się inspiracją tekstu piosenki „Masterpiece” szwedzkiego artysty Basshuntera z 2018 roku[85]. Oprócz działalności deweloperskiej, Riot Games zaczęło tworzyć własną muzykę przedstawianą przez zespoły Pentakill, K/DA oraz True Damage, które są grupami do których należą bohaterowie gry. W 2019 r. rozpoczęło współpracę z francuskim domem mody Louis Vuitton[86], a w 2022 r. z Tiffany & Co[87]. Oprócz tego od 2018 roku we współpracy z Marvel Comics wydaje komiksy[88]. W trakcie obchodów dziesięciolecia gry, zapowiedziany został serial animowany we współpracy z Netflix[89]. Serial Arcane miał swoją premierę 6 listopada 2021 r.[90]

15 lipca 2013 gra została uznana w USA za pełnoprawny sport[91], we Francji w 2015 r., w Hiszpanii w 2016 r., w Polsce w 2019 r.[92]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

2009 IGN PC Best Strategy Game 2009 „Readers’ Choice” wygrana [93]
GameSpy Gamers’ Choice Awards 2009 „PC Gamers’ Choice” wygrana
2010 1st Game Developers Online Choice Awards Best Online Technology, Visual Arts, Game Design, New Online Game, Audience Award wygrana [93]
Golden Joystick Awards 2010 Online Game of the Year wygrana [93]
2011 Golden Joystick Awards 2011 Best Free-to-Play Game wygrana [94]
2015 The Game Awards 2015 Esports Game of the Year Award nominacja [95]
2017 2017 Teen Choice Awards Choice Video Game nominacja [96]
Golden Joystick Awards 2017 Esports Game of the Year nominacja [97]
The Game Awards 2017 Best Esports Game nominacja [98]
2018 45th Annie Awards Best Animated Television/Broadcast Commercial (Legends Never Die) nominacja [99]
39th Sports Emmy Awards Outstanding Live Graphic Design (2017 League of Legends World Championship) wygrana [100]
Golden Joystick Awards 2018 Esports Game of the Year nominacja [101]
The Game Awards 2018 Best esports Game nominacja [102]
2019 11th Shorty Awards Best in Games ("Pop/Stars" by K/DA) wygrana [103]
Golden Joystick Awards 2019 Esports Game of the Year nominacja [104]
Hollywood Music in Media Awards Original Score – Video Game nominacja [105]
The Game Awards 2019 Best Esports Game wygrana [106]
Best Esports Event (2019 League of Legends World Championship) wygrana
2020 The Game Awards 2020 Best Esports Game wygrana [107]
Best Esports Event (2020 League of Legends World Championship) wygrana
2021 The Game Awards 2021 Best Mobile Game (League of Legends: Wild Rift) nominacja [108]
Best Esports Game wygrana
Best Esports Event (2021 League of Legends World Championship) wygrana
2022 The Game Awards 2022 Best Adaptation (Arcane: League ofLegends) wygrana [109]
Best Esports Game nominacja
Best Esports Event (2022 League of Legends World Championship) wygrana
2023 The Game Awards 2023 Best Esports Game nominacja [110]
Best Esports Event (2023 League of Legends World Championship) wygrana

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Riot Games and Goa Sign Deal to Bring League Of Legends To Europe. IGN, 2009-02-12. [dostęp 2015-10-20]. (ang.).
  2. ↑ Dean Takahashi: China’s Tencent acquires majority stake in online game firm Riot Games for nearly $400M. VentureBeat, 2011-02-04. [dostęp 2019-01-20]. (ang.).
  3. ↑ a b c d League of Legends – PC – Review. gamezone.com, 2009-11-02. [dostęp 2014-01-24]. (ang.).
  4. ↑ a b League of Legends. esrb.org. [dostęp 2014-01-18]. (ang.).
  5. ↑ Changing Game Language: League of Legends Player Support. [w:] League of Legends Player Support [on-line]. support.leagueoflegends.com, 2011-05-07. [dostęp 2014-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-13)]. (ang.).
  6. ↑ a b c 下载中心-英雄联盟官方网站-腾讯游戏. lol.qq.com. [dostęp 2014-02-04]. (chiń.).
  7. ↑ a b c d e f 리그 오브 레전드. leagueoflegends.co.kr. [dostęp 2014-02-04]. (kor.).
  8. ↑ League of Legends. jp.leagueoflegends.com. [dostęp 2016-09-20]. (jap.).
  9. ↑ a b Leah B. Jackson: League of Legends Review. IGN, 2014-02-13. [dostęp 2015-09-21].
  10. ↑ Interactive Timeline. Riot Games. [dostęp 2014-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-26)]. (ang.).
  11. ↑ Jak grać — League of Legends [online], www.leagueoflegends.com [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  12. ↑ Jerome Heath, All League of Legends champion release dates [online], Dot Esports, 8 listopada 2022 [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  13. ↑ MMR, ranga i PL [online], Wsparcie League of Legends, 12 listopada 2021 [dostęp 2024-02-24].
  14. ↑ ISTO, FAQ gier rankingowych – League of Legends [online], Riot Games, 13 stycznia 2015 [dostęp 2020-12-24].
  15. ↑ Ephrio, System rankingowy w League of Legends [online], ephrio.net, 20 października 2018 [dostęp 2018-12-31] (pol.).
  16. ↑ /dev: Aktualizacje kolejek rankingowych w 2019 [online], nexus.leagueoflegends.com [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  17. ↑ Kręgi rankingowe, dywizje i kolejki [online], Riot Games, 15 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-23].
  18. ↑ Howling Abyss w League of Legends | Rodzaje i opis map – League of Legends – poradnik do gry | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  19. ↑ ARAM 2023 — podgląd – League of Legends [online], www.leagueoflegends.com [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  20. ↑ Twórcy LoL-a odpowiadają na krytykę, ARAM dozna ważnej zmiany [online], cooldown.pl [dostęp 2024-02-24] (pol.).
  21. ↑ Jak zacząć grać w TFT? – League of Legends [online], www.leagueoflegends.com [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  22. ↑ Teamfight Tactics hits 33 million monthly players, making Riot Games happy [online], VentureBeat, 25 września 2019 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  23. ↑ How Many People Play Teamfight Tactics? (2022 Update) [online], LeagueFeed, 1 sierpnia 2022 [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  24. ↑ Kiedy będzie dostępny URF? Do kiedy będzie można grać? [online], How2Play, 11 maja 2020 [dostęp 2020-12-27] (pol.).
  25. ↑ Nexus Blitz i Twój Sklep powracają do League of Legends. Co trzeba wiedzieć o poczynionych zmianach? [online], BOOP.pl, 26 listopada 2020 [dostęp 2020-12-27] (pol.).
  26. ↑ Nadchodzą Niszczące Boty Zagłady! [online], PolscyGracze.pl, 14 lipca 2014 [dostęp 2020-12-27] (pol.).
  27. ↑ League of Legends otrzyma tryb PvE – zapraszamy na Odyseja: Wydobycie | Portal o grach MMO [online], mmorpg.org.pl [dostęp 2020-12-27] (pol.).
  28. ↑ Wyniesienie dostępne (10.11 -14.11) [online], PolscyGracze.pl, 10 listopada 2017 [dostęp 2020-12-27] (pol.).
  29. ↑ Krwawy Księżyc zbierze spore żniwa w League of Legends! | Portal o grach MMO [online], mmorpg.org.pl [dostęp 2020-12-27] (pol.).
  30. ↑ Żegnaj Twisted Treeline [online], ESPORTMANIA.PL, 1 sierpnia 2019 [dostęp 2020-12-27] (pol.).
  31. ↑ Brian Crecente, League of Legends is now 10 years old. This is the story of its birth., „Washington Post”, ISSN 0190-8286 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  32. ↑ Aaron Mickunas, Today is the 9-year anniversary of LoL's 17 original champions [online], Dot Esports, 21 lutego 2018 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  33. ↑ Łukasz Koczur, League of Legends zmiany w 2019. Porównanie z wersją 2016 [online], mamkomputer.info, 18 czerwca 2019 [dostęp 2019-09-10] (pol.).
  34. ↑ Czy zmiany przedsezonowe w LoLu są takie ogromne? Jak było w poprzednich latach? [online], BOOP.pl, 7 listopada 2020 [dostęp 2020-12-27] (pol.).
  35. ↑ Przedsezon 2022: wprowadzenie - League of Legends [online], www.leagueoflegends.com, 11 sierpnia 2021 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  36. ↑ Przedsezon 2023: wprowadzenie - League of Legends [online], www.leagueoflegends.com, 3 października 2022 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  37. ↑ Kiedy start 2 splitu sezonu 2023 w LoLu? Graczy League of Legends czeka reset rang [online], BOOP.PL, 8 kwietnia 2023 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  38. ↑ Czym jest ranga Emerald w League of Legends? Wyjaśnione - Gamingdeputy Poland [online], 13 czerwca 2023 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  39. ↑ Isaac McIntyre, Alex Tsiaoussidis, What is LoL's new Emerald rank? [online], Dot Esports, 20 lipca 2023 [dostęp 2024-02-26] (ang.).
  40. ↑ Microfish, Od dewelopera: zmiany harmonogramu gry rankingowej [online], PolscyGracze.pl, 28 sierpnia 2023 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  41. ↑ Opis patcha 14.1 [online], www.leagueoflegends.com, 9 stycznia 2024 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  42. ↑ Opis Patcha 14.1 w League of Legends [online], BOOP.PL, 9 stycznia 2024 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  43. ↑ Gary Jones, Teamfight Tactics Mobile release date: TFT Mobile launch time latest [online], Express.co.uk, 18 marca 2020 [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  44. ↑ Legends Of Runeterra Has Officially Launched On PC And Mobile [online], GameSpot [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  45. ↑ Tencent’s League of Legends mobile game released in China amid crackdown [online], South China Morning Post, 8 października 2021 [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  46. ↑ LoL Esports Manager PC | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  47. ↑ 英雄联盟电竞经理今日首发！海量福利助力电竞之旅 - 英雄联盟电竞经理综合讨论 - TapTap 英雄联盟电竞经理论坛 [online], www.taptap.cn [dostęp 2024-02-26] (chiń.).
  48. ↑ 2XKO to nowa bijatyka Riot Games w świecie LoL-a. Znamy szczegóły [online], www.telepolis.pl, 23 lutego 2024 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  49. ↑ 2XKO - nadchodzi godny przeciwnik dla bijatyk pokroju Mortal Kombat od Riot Games. Uniwersum League of Legends rośnie w siłę [online], PurePC.pl, 23 lutego 2024 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  50. ↑ Matt Kim, Everything Announced at Riot's League of Legends 10th Anniversary Celebration [online], IGN, 16 października 2019 [dostęp 2024-02-26] (ang.).
  51. ↑ Co z MMO w świecie League of Legends? Twórcy przerywają milczenie [online], Sport.pl, 3 sierpnia 2022 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  52. ↑ Ruined King: A League of Legends Story PC, PS4, XSX, PS5, Switch, XONE | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  53. ↑ Hextech Mayhem: A League of Legends Story PC, Switch | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  54. ↑ The Mageseeker: A League of Legends Story PC, PS4, PS5, XONE, XSX, Switch | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  55. ↑ Song of Nunu: A League of Legends Story PC, PS4, XONE, Switch, PS5, XSX | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  56. ↑ Convergence: A League of Legends Story, Conv/rgence: A League of Legends Story PC, PS5, XSX, PS4, XONE, Switch | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  57. ↑ Bandle Tale: A League of Legends Story PC, Switch | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  58. ↑ Riot Games ogłasza koniec Riot Forge i nie tylko po zwolnieniu 530 pracowników - PDB Poland [online], peacedoorball.blog, 22 stycznia 2024 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  59. ↑ Riot Games zwalnia 530 pracowników i zamyka Riot Forge - Gamingdeputy Poland [online], 23 stycznia 2024 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  60. ↑ Seyonne, Wielkie zwolnienia w Riot Games. Twórcy League of Legends tną koszty i zamykają program Riot Forge [online], Łowcy Gier, 23 stycznia 2024 [dostęp 2024-02-26] (pol.).
  61. ↑ Every LCK Split Winner Ever [online], Blix, 30 maja 2022 [dostęp 2024-02-24] (ang.).
  62. ↑ Wystartowała strona League of Legends Championship Series – pierwsze rozgrywki już w przyszły weekend. Gry-Online, 2013-02-01. [dostęp 2018-12-10].
  63. ↑ League of Legends Japan League to enter PCS ecosystem, [w:] Esports Insider [online], 27 listopada 2023 [dostęp 2024-02-24].
  64. ↑ Riot Games Esports Media Center - LoL Esports - Assets [online], esports.riotgamesmedia.com [dostęp 2024-02-24].
  65. ↑ Andreas Stavropoulos, Riot officially cancels 2020 Mid-Season Invitational [online], Dot Esports, 23 kwietnia 2020 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  66. ↑ Umarł król, niech żyje król. RNG mistrzem MSI 2021 [online], ESPORTMANIA.PL, 23 maja 2021 [dostęp 2021-06-13] (pol.).
  67. ↑ Royal Never Give Up crowned MSI 2022 champions [online], Dexerto [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  68. ↑ JDG lepsze po raz czwarty! knight i spółka triumfatorami MSI 2023 [online], Cybersport.pl [dostęp 2024-02-24].
  69. ↑ John Funk: League of Legends Championship Draws 1.69 Million Viewers. The Escapist. [dostęp 2014-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  70. ↑ Adi Robertson: US visa bureau says ‘League of Legends’ is a professional sport. The Verge. [dostęp 2014-09-25]. (ang.).
  71. ↑ Łukasz Telesiński: Mistrzostwa Świata w League of Legends – kto sięgnie po Puchar Przywoływacza?. Gry-Online. [dostęp 2014-11-04]. (pol.).
  72. ↑ Jenna Pitcher: Samsung White Wins $1M League of Legends 2014 World Championship. IGN. [dostęp 2014-11-04]. (ang.).
  73. ↑ a b Philip Kollar: SK Telecom T1 becomes first two-time League of Legends world championship team. Polygon, 2015-10-31. [dostęp 2015-11-02]. (ang.).
  74. ↑ Opinion | Five trends shaping the Chinese esports landscape [online], www.sportspromedia.com [dostęp 2021-01-17] (ang.).
  75. ↑ Pablo Suárez, How Riot moved Worlds from China to Iceland in 2 months [online], Dot Esports, 21 października 2021 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  76. ↑ Worlds 2021. Wielka sensacja w finale! Mistrzowie stracili tytuł [online], Sport.pl [dostęp 2021-11-07] (pol.).
  77. ↑ DRX Wins Worlds 2022 over T1 in Five-Game Thriller [online], Hotspawn, 6 listopada 2022 [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  78. ↑ Faker po raz czwarty. T1 triumfatorem Worlds 2023! [online], Cybersport.pl [dostęp 2024-02-26].
  79. ↑ a b League of Legends for PC Reviews – Metacritic. Metacritic. [dostęp 2014-01-24]. (ang.).
  80. ↑ Matt Liebl: League of Legends overthrows World of Warcraft as most played PC game. gamezone.com, 2012-07-11. [dostęp 2014-01-24]. (ang.).
  81. ↑ One World Championship, 32 million viewers. na.leagueoflegends.com. [dostęp 2014-01-24]. (ang.).
  82. ↑ Paul Tassi: Riot’s ‘League of Legends’ Reveals Astonishing 27 Million Daily Players, 67 Million Monthly. Forbes, 2014-01-27. [dostęp 2020-04-12]. (ang.).
  83. ↑ How many people play League of Legends? – UPDATED 2020 [online], LeagueFeed, 28 października 2020 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  84. ↑ Michael Kelly, League of Legends active player base has hit a new high [online], Dot Esports, 1 listopada 2021 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  85. ↑ Jonathan Currinn: Basshunter Has Released His First Single In 5 Years This Week Titled „Masterpiece” Inspired By League Of Legends. celebmix.com, 2018-10-23. [dostęp 2018-12-09]. (ang.).
  86. ↑ Andrew Webster, Designing League of Legends’ stunning holographic Worlds opening ceremony [online], The Verge, 11 listopada 2019 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  87. ↑ Tiffany & Co. we współpracy z Riotem stworzyło nowy Puchar Przywoływacza [online], Cybersport.pl [dostęp 2022-12-11].
  88. ↑ Shannon Liao, League of Legends turns to Marvel comics to explore the game’s rich lore [online], The Verge, 19 listopada 2018 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  89. ↑ Riot Games Developing Animated Series Based on 'League of Legends' | Hollywood Reporter [online], www.hollywoodreporter.com [dostęp 2020-12-27].
  90. ↑ Netflix Releases 'Arcane' Trailer, Premiering November 6 [online], Cartoon Brew, 25 września 2021 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  91. ↑ Tomasz Wrzesień: Gracze w League of Legends to oficjalnie sportowcy, USA stoi otworem. dobreprogramy.pl, 2013-07-15. [dostęp 2013-12-05]. (pol.).
  92. ↑ E-sport oficjalnie uznany za sport w Polsce! [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2020-12-27].
  93. ↑ a b c Staff, Riot's League of Legends Leads Game Developers Choice Online Award Winners [online], www.gamasutra.com [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  94. ↑ Matt Liebl, League of Legends Wins 2011 Golden Joystick Award for Best Free-to-Play Game [online], GameZone, 4 maja 2012 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  95. ↑ Nominees | The Game Awards 2015 [online], web.archive.org, 14 listopada 2015 [dostęp 2020-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-14].
  96. ↑ Rebecca Rubin, J.D. Knapp, Teen Choice Awards 2017: ‘Riverdale,’ Fifth Harmony Shut Out Competition [online], Variety, 14 sierpnia 2017 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  97. ↑ Golden Joystick Awards 2017 Nominees – Best In Slot [online], web.archive.org, 10 stycznia 2018 [dostęp 2020-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-10].
  98. ↑ The Game Awards 2017 Winners Headlined By Zelda: Breath Of The Wild's Game Of The Year [online], GameSpot [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  99. ↑ Terry Flores, ‘Coco’ Tops 2018 Annie Awards Nominations With 13 [online], Variety, 4 grudnia 2017 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  100. ↑ Riot Games Wins Sports Emmy for Outstanding Live Graphic Design [online], The Esports Observer, 9 maja 2018 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  101. ↑ Tom Hoggins, Golden Joysticks 2018 nominees announced, voting open now, „The Telegraph”, 24 września 2018, ISSN 0307-1235 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  102. ↑ Michael McWhertor, The Game Awards 2018 nominees led by God of War, Red Dead Redemption 2 [online], Polygon, 13 listopada 2018 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  103. ↑ K/DA – POP/STARS – The Shorty Awards [online], shortyawards.com [dostęp 2020-12-27].
  104. ↑ Push Square, Days Gone Rides Off with Three Nominations in This Year's Golden Joystick Awards [online], Push Square, 20 września 2019 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  105. ↑ 2019 music in visual media nominations [online], www.hmmawards.com [dostęp 2020-12-27].
  106. ↑ The Game Awards 2019: All Nominees [Update] [online], GameSpot [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  107. ↑ Alex Stedman, The Game Awards 2020: Complete Winners List [online], Variety, 10 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
  108. ↑ It Takes Two najlepszą grą 2021 roku. Wyniki The Game Awards 2021 [online], Geex [dostęp 2022-03-30] (pol.).
  109. ↑ Logan Plant, The Game Awards 2022 Winners: The Full List [online], IGN, 9 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-11] (ang.).
  110. ↑ Adam Bankhurst, The Game Awards 2023 Winners: The Full List [online], IGN, 8 grudnia 2023 [dostęp 2024-02-26] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=League_of_Legends&oldid=73242259”