Lora szkarłatna

Lora szkarłatna
	Pseudeos cardinalis
	(G.R. Gray, 1849)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	papugowe
Rodzina	papugi wschodnie
Podrodzina	damy
Plemię	Loriini
Rodzaj	Pseudeos
Gatunek	lora szkarłatna
Synonimy
	Chalcopsitta cardinalis (G.R. Gray, 1849); Lorius cardinalis G.R. Gray, 1849;
	Chalcopsitta cardinalis (G.R. Gray, 1849); Lorius cardinalis G.R. Gray, 1849;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lora szkarłatna^[4] (Pseudeos cardinalis) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae), wyodrębniony z rodzaju Chalcopsitta i przeniesiony do rodzaju Pseudeos na podstawie badań molekularnych^[5]. Endemiczna dla Wysp Salomona oraz Archipelagu Bismarcka (na wschód od Nowej Irlandii)^[2]. Nie wyróżnia się podgatunków^[2]^[6].

Charakterystyka: Nie występuje dymorfizm płciowy. Dorosły osobnik krwistoczerwony z ciemniejszymi, niemal czerwonobrązowymi skrzydłami, czarne nogi. Dziób żółtawy, szara skóra wokół dzioba i oczu. Młode z krótszym ogonem i jasnopomarańczowym dziobem z czarnym rysunkiem; mają żółtawą, a nie pomarańczowoczerwoną tęczówkę.
Wymiary

długość ciała: 31 cm
- skrzydło: 17,4–18,6 cm
- ogon: 13,1–15,5 cm
- dziób: 2–2,4 cm
- skok: 2–2,4 cm
masa ciała: 175–215 g

Biotop: Zarośla mangrowe, zadrzewione obszary, plantacje palm kokosowych oraz lasy – pierwotne i wtórne. Spotykana na wysokości do 830, a nawet 1200 m n.p.m.
Zachowania: Zwykle spotykana w koronach drzew w grupach 5–20 ptaków; lubi towarzystwo lorys górskich. Jest hałaśliwa, przelatuje pomiędzy wyspami. Zjada nektar oraz pyłek kwiatowy, małe jagody i inne owoce; bardzo lubi pyłki i nektar palm kokosowych. Zostało udowodnione, że chętniej pożywia się kwiatami o barwie czerwonej.
Lęgi: O zwyczajach lęgowych nie wiadomo dużo. Wykonuje tańce godowe, opuszczając i trzepocząc skrzydłami; obserwowano to na początku września. W sierpniu obserwowano kopulację, a w lutym karmienie jednego młodego. W zniesieniu 2 jaja, okres inkubacji w niewoli to 24 dni^[7]. Nie wiadomo po jakim czasie młode opuszczają gniazdo, przypuszczalnie po 11 tygodniach^[7].
W ogrodach zoologicznych: Rzadko trzymana w niewoli, pierwsze 2 osobniki przybyły do ZOO w San Diego w 1944 roku. W 1976 weszły w posiadanie szwajcarskiego hodowcy R. Bukarda. Udało im się wysiedzieć jajo, ale pisklę nie przeżyło. Bardzo wrażliwa na chłód.
Status i ochrona: IUCN uznaje lorę szkarłatną za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny^[3]. Wymieniona w załączniku II konwencji waszyngtońskiej^[8]. Ogólną populację szacuje się na ponad 100 000 ptaków.

Przypisy

↑ Chalcopsitta cardinalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2017-03-10] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Cardinal Lory (Chalcopsitta cardinalis). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (ang.).
↑ ^a ^b BirdLife International, Chalcopsitta cardinalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2016-3 [dostęp 2017-03-10] (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Loriini Selby, 1836 (Wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-09-28].
↑ M. Schweizer, T.F. Wright, J.V. Peñalba, E.E. Schirtzinger & L. Joseph. Molecular phylogenetics suggests a New Guinean origin and frequent episodes of founder-event speciation in the nectarivorous lories and lorikeets (Aves: Psittaciformes). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 90, s. 34-48, 2015. DOI: 10.1016/j.ympev.2015.04.021. (ang.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-09-27]. (ang.).
↑ ^a ^b Cardinal Lory (Chalcopsitta cardinalis). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2020-09-27]. (ang.).
↑ Chalcopsitta cardinalis. [w:] Species+ [on-line]. UNEP-WCMC, CITES Secretariat. [dostęp 2020-09-27]. (ang.).

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).