Loretta Lux
Loretta Lux (ur. 1969 w Dreźnie w Niemczech) to pseudonim[1] mieszkającej i pracującej w Monako artystki fotografki znanej z tworzenia surrealistycznych portretów dzieci.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Lux ukończyła w latach 90. Akademię Sztuk Pięknych w Monachium i zadebiutowała w 2004 roku w galerii Yossi Milo w Nowym Jorku. Wystawa cieszyła się wielkim powodzeniem, przynosząc sukces zarówno artystce, jak i wystawcy, i to w stopniu dotąd niespotykanym dla nowo otwartej galerii. Niektóre prace zostały sprzedane jeszcze przed jej otwarciem.
W 2005 roku Lux otrzymała prestiżową nagrodę Infinity Award for Art przyznawaną przez International Center of Photography w Nowym Jorku, którą uhonorowano wcześniej Cindy Sherman i Andreasa Gursky'ego[2].
Od tego czasu jej prace często były pokazywane nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale i w Europie, również na wystawach indywidualnych: w 2006 r. w Muzeum Fotografii w Hadze i na 6. biennale fotografii w Moskwie.
Są one obecne w wielu kolekcjach, między innymi w Muzeum Solomona R. Guggenheima[3], Muzeum w Cleveland, MOCP[4], San Francisco Museum of Modern Art, Museum of Contemporary Art w Los Angeles, Art Institute of Chicago, Israel Museum w Jerozolimie, Muzeum Fotografii w Hadze, Museo Reina Sofía w Madrycie i w Musée de l’Elysée w Lozannie. Były też prezentowane w licznych czasopismach poświęconych sztuce.
Kilkadziesiąt jej dzieł zostało wystawionych na aukcjach, osiągając w zależności od rodzaju oraz rozmiarów cenę od 10.000 do 20.000 euro[5].
Artystka realizuje swe kompozycje, łącząc i przetwarzając komputerowo wykonane przez siebie zdjęcia i obrazy. Jej modelami są dzieci, zazwyczaj córki i synowie znajomych, które na zdjęciach stają się metaforą niewinności i utraconego raju dzieciństwa[6]. Lux zazwyczaj utrzymuje swoje prace w tonacjach pastelowych i w przeciwieństwie do większości współczesnych fotografów, nadaje im niewielkie rozmiary (12-20 cali). Są one drukowane w procesie Ilfochrom.
Loretta Lux wykorzystuje nowoczesne środki wyrazu, czerpiąc jednocześnie inspirację z dawnych mistrzów malarstwa, wśród których najchętniej powołuje się na Bronzina, Velazqueza, Goyę i niemieckiego romantyka Rungego[7].
Lux przyznaje, że pozostaje również pod wpływem prac dwojga słynnych fotografów, którzy portretowali dzieci w epoce wiktoriańskiej: Julii Margaret Cameron i Lewisa Carrolla. Kuratorka Inka Graeve Ingelmann widzi w niej kontynuatorkę niemieckiej szkoły obiektywizmu reprezentowanej przez Bernda i Hillę Becherów i ich uczniów (m.in. Thomasa Strutha).
Wystawy[edytuj | edytuj kod]
- 2009 Loretta Lux, Kulturhuset, Sztokholm
- 2008 Loretta Lux, Museo de Arte Contemporaneo, Monterrey, Meksyk
- 2007 Retrospective, Musée de l’Elysée, Lozanna
- 2006 Loretta Lux, Yossi Milo Gallery, Nowy Jork
- 2006 Imaginary Portraits, Manezh Central Exhibition Hall, Moskwa
- 2006 Retrospective, Hague Museum of Photography, Haga
- 2004 Loretta Lux, Torch Gallery, Amsterdam
- 2004 Loretta Lux, Yossi Milo Gallery, Nowy Jork
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Culture: Music, TV & radio, books, film, art, dance & photography [online], www.telegraph.co.uk [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ Telegraph | Picture Gallery | LORETTA LUX. [dostęp 2021-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-02)].
- ↑ Kolekcja Guggenheima. [dostęp 2011-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-03)].
- ↑ MOCP
- ↑ artvalue.com. [dostęp 2011-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ "Wysokie Obcasy Extra", maj 2011
- ↑ www.nytimes.com
Prasa i portfolio[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona oficjalna. (ang.).
- Infinity Award na stronie ICP. [dostęp 2011-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)]. (ang.).
- Galeria Yossi Milo. (ang.).