Lorraine (1913)
_-_raster.jpg) Bliźniak „Lorraine” – „Bretagne” | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
1 sierpnia 1912 |
| Wodowanie |
30 września 1913 |
 Marine nationale
| |
| Wejście do służby |
10 marca 1916 |
| Wycofanie ze służby |
17 lutego 1953 |
| Los okrętu |
złomowany 1954 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
23 230 t |
| Długość |
166 m |
| Szerokość |
26,9 m |
| Zanurzenie |
9,8 m |
| Napęd | |
| 4 turbiny parowe Parsonsa (29 000 KM) | |
| Prędkość |
20 węzłów |
| Zasięg |
4700 Mm przy prędkości 10 w. |
| Uzbrojenie | |
| 10 x 340 mm (5 x II), 22 x 138 mm (22 x I), 7 x 47 mm (7 x I) | |
| Wyrzutnie torpedowe |
4 x 450 mm |
| Załoga |
1124 |
Lorraine – francuski pancernik typu Bretagne należący do Marine nationale.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Okręt wodowany był w 1913 roku i do służby wszedł trzy lata później, był modernizowany w latach 1921, 1930 i 1934-1936[1].
Podczas pierwszej modernizacji przede wszystkim zwiększono donośność artylerii głównej przez zwiększenie kąta podniesienia dział do 23°[2]. Podczas drugiej modernizacji zmieniono opalanie kotłów z mieszanego (węgiel i paliwo ciekłe) na paliwo ciekłe, a ponadto ulepszono przyrządy kierowania ogniem, zdjęto 4 działa 138,6 mm i zamontowano tyle samo dział przeciwlotniczych 75 mm[3]. Podczas ostatniej najszerszej modernizacji m.in. zastąpiono 24 stare kotły przez 6 nowych, bardziej wydajnych, przez co moc wzrosła z 29 000 do 43 000 KM. Wymieniono lufy armat artylerii głównej na nowe, zdjęto dalsze 4 działa 138,6 mm oraz wszystkie 4 podwodne wyrzutnie torpedowe. Na „Lorraine” jako jedynym okręcie tego typu zastąpiono wieżę artylerii głównej na śródokręciu przez hangar na 4 wodnosamoloty, z zainstalowaną na nim obrotową katapultą, zmniejszając przez to liczbę dział 340 mm do 8[3]. 8 dział przeciwlotniczych 75 mm zamieniono na 8 dział 100 mm w podwójnych stanowiskach i 4 działka 37 mm (później ich ilość zwiększono do 8)[3]. W styczniu 1940 roku jednak działa 100 mm ponownie zamieniono na 8 pojedynczych 75 mm (było to spowodowane koniecznością dozbrojenia w te działa nowoczesnego pancernika „Richelieu”)[4]. Podczas remontu w latach 1943-1944 zdjęto przestarzałe wyposażenie lotnicze, a lekkie uzbrojenie przeciwlotnicze tworzyło odtąd 14 pojedynczych armat 40 mm Bofors i 25 pojedynczych działek 20 mm Oerlikon[3].
Po wybuchu II wojny światowej między 13 listopada a 1 grudnia 1939 roku na pokładzie „Lorraine” wywieziono do Halifaksu część francuskich rezerw złota (ok. 1500 skrzyń)[3]. Po kapitulacji „Lorraine” przebywał w brytyjskiej bazie w Aleksandrii w Egipcie. W ramach operacji Catapult, w drodze porozumienia pomiędzy stronami brytyjską i francuską okręt został rozbrojony i stacjonował w Aleksandrii pod francuskim dowództwem.
30 maja 1943 roku „Lorraine” wraz z innymi siłami francuskimi w Afryce Północnej przeszedł na stronę aliantów, po czym, po remoncie, w latach 1944-1945 działał u wybrzeży Francji na Morzu Śródziemnym w składzie sił Wolnej Francji[1]. Po wojnie używany był jako okręt szkolny do 1953 roku, po czym 17 lutego 1953 roku wycofany ze służby i przeznaczony na hulk. Został złomowany w styczniu 1954 roku[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b W.W. Iwanow: Korabli...
- ↑ Roger Chesneau: Conway's All the World's Fighting Ships 1922-1946, Londyn 1992, ISBN 0-85177-146-7, s. 257.
- ↑ a b c d e W.W. Iwanow: Korabli Wtoroj Mirowoj wojny: WMS Francji (Корабли Второй Мировой войны: ВМС Франции), "Morskaja Kollekcja" nr 11/2004.
- ↑ Andrzej Jaskuła: Algérie – jeden z najlepszych „krążowników waszyngtońskich” w: Morza, statki i okręty nr 1/1996, s. 37.
- ↑ Robert Gardiner (red.): Conway's All the World's Fighting Ships: 1906-1921, US Naval Institute Press, Annapolis, 1985, ISBN 0-87021-907-3
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- W.W. Iwanow: Korabli Wtoroj Mirowoj wojny: WMS Francji (Корабли Второй Мировой войны: ВМС Франции), Morskaja Kollekcja 11/2004.
