Lotos (poemat Jerzego Żuławskiego)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lotospoemat młodopolskiego poety Jerzego Żuławskiego[1][2]. Utwór został zededykowany Stanisławowi Przybyszewskiemu. Jest napisany klasyczną tercyną[3], czyli zwrotką trójwersową pochodzenia włoskiego[4][5] rymowaną łańcuchowo: aba bcb cdc...[6], znaną z Boskiej komedii Dantego Alighieri. Strofa ta była bardzo popularna w okresie Młodej Polski[7]. Poemat Lotos nawiązuje do filozofii indyjskiej i pism Artura Schopenhauera[8].

Ojczyzno moja, ziemio moja święta,
od gór podniebnych do morza przeźroczy,
jak ogród kwiatów przewonny, rozpięta!
Przymykam senne od łez dawnych oczy:
znowu mi płacze twoich puszcz muzyka,
znowu cię widzę, kraju mój uroczy!
Oto jest Ganges, modrych wód władyka!
Słońce, bóg świata, jasny obraz Brahmy,
na śnieżnych szczytach kładzie się i znika...


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Halina Floryńska-Lalewicz: Jerzy Żuławski. culture.pl. [dostęp 2017-01-10]. (pol.).
  2. Żuławski Jerzy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-01-10].
  3. Jacek Baluch, Piotr Gierowski: Czesko-polski słownik terminów literackich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 380. ISBN 978-83-233-4066-9.
  4. terza rima, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-04-10] (ang.).
  5. Claudio Ciociola: Terza Rima. treccani.it. [dostęp 2017-04-10]. (wł.).
  6. Terza Rima: Poetic Term. poets.org. [dostęp 2017-04-10]. (ang.).
  7. Lucylla Pszczołowska: Wiersz polski. Zarys historyczny. Wrocław: Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, 1997, s. 290, seria: pl. ISBN 83-85220-79-8.
  8. Łukasz Grajewski: Koniec sensu końcem świata. Poetyckie poszukiwania Jerzego Żuławskiego. repozytorium.umk.pl. [dostęp 2017-04-10]. (pol.).