Louis de Nogaret d’Épernon de La Valette
| Kardynał diakon | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 lutego 1593 |
| Data i miejsce śmierci |
27 września 1639 |
| Arcybiskup-elekt Tuluzy | |
| Okres sprawowania |
1613–1627 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska |
11 stycznia 1621 |
| Kościół tytularny |
Sant’Adriano al Foro |
Louis de Nogaret d’Épernon de La Valette (ur. 8 lutego 1593 w Angoulême, zm. 27 września 1639 w Rivoli) – francuski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 8 lutego 1593 roku w Angoulême, jako syn Jean-Louis’a de Nogareta i Marguerite de Foix[1]. Studiował filozofię na Sorbonie, a następnie został jałmużnikiem na dworze Ludwika XIII[1]. 26 sierpnia 1613 roku został wybrany arcybiskupem Tuluzy, choć nigdy nie przyjął sakry[1]. 11 stycznia 1621 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Sant’Adriano al Foro[2]. Następnie został także doradcą królewskim[1]. W 1627 roku zrezygnował z archidiecezji[2]. Gdy w 1630 roku książę Gaston i Maria Medycejska uzyskali obietnicę od króla zdymisjonowania kardynała Richelieu, Nogaret zalecił pierwszemu ministrowi udanie się do Wersalu, by odzyskać zaufanie Ludwika XIII[1]. Kardynał Richelieu usłuchał tej rady i przekonał króla do zachowania stanowiska, a w podzięce mianował Nogareta głównodowodzącym wojsk francuskich[1]. Zmarł 27 września 1639 roku w Rivoli[1].