Lubaczówka
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 88,2 km |
| Powierzchnia zlewni |
1129 km² |
| Średni przepływ |
4,34 m³/s Zapałów |
| Źródło | |
| Miejsce | Roztocze Wschodnie (Ukraina), nieopodal Starzysk |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | San |
| Miejsce | |
| Wysokość |
178 |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Lubaczówka (w górnym biegu Zawadówka) – rzeka w Kotlinie Sandomierskiej, prawy dopływ Sanu[1]. Swój początek bierze jako Zawadówka na Roztoczu Wschodnim, na Ukrainie w okolicach wsi Starzyska. Na obszar Polski wpływa w okolicach Budomierza. Płynie przez Płaskowyż Tarnogrodzki do Pradoliny Podkarpackiej. Przepływa między innymi przez miasto Lubaczów i wsie Nowa Grobla, Radawa, Cetula i Zapałów. Uchodzi do Sanu na wysokości 178 m n.p.m. w Manasterzu. Długość rzeki wynosi 88,2 km, w tym 67,3 km w Polsce.
Główne dopływy[edytuj | edytuj kod]
Prawe: Sołotwa ze Świnicą (obok Zawadówki, uważana za drugą źródłową strugę Lubaczówki), Przerwa, Radawka.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 142, ISBN 83-239-9607-5.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Lubaczówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 373.