Lubienia (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lubienia
gmina wiejska
Państwo

 Królestwo Polskie

Gubernia

gubernia radomska

Powiat

iłżecki

Data powstania

1 stycznia 1867

Data likwidacji

między 1890 a 1906

Siedziba

Lubienia

Populacja (1884)
• liczba ludności


1990

brak współrzędnych

Lubienia – dawna gmina wiejska istniejąca na przełomie XIX i XX wieku w guberni radomskiej. Siedzibą władz gminy była Lubienia.

Za Królestwa Polskiego gmina Lubienia należała do powiatu iłżeckiego w guberni radomskiej[1][2][3]. W skład gminy wchodziły: Budy-Brodzkie, Henryk (kolonia i kopalnia), Jasieniec Iłżecki, Lipie, Lubienia, Małyszyn i Nowe Lipie. Powierzchnia wynosiła 6862 mórg a gmina liczyła w 1884 roku 1990 mieszkańców[4].

Brak informacji o dokładnej dacie zniesienia gminy, lecz nastąpiło to między 1890 a 1906 (wg oficjalnych wykazów). W wykazie z 1921 roku skład dawnej gminy podzielony na trzy wielkościowo podobne części: południowo-zachodnią (z m.in. Lubienią), którą włączono do gminy Wierzbnik; wschodnią (z m.in. Jasieńcem Iłżeckim), którą włączono do gminy Błaziny i północno-zachodnią (z m.in. Małyszynem), którą włączono do gminy Mirzec[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
  2. Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, str. 359)
  3. Powiat iłżecki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 275.
  4. Lubienia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 410.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom III - Województwo Kieleckie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1925