Luca Aerni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luca Aerni
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1993
Le Locle

Klub

SC les Barzettes

Debiut w PŚ

18.12 2012, Madonna di Campiglio
(DNQ1 - slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

1.01 2013, Monachium
(9. miejsce - slalom)

Pierwsze podium w PŚ

22.12 2017, Madonna di Campiglio (3. miejsce - slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Igrzyska olimpijskie
złoto Pjongczang 2018 Drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Sankt Moritz 2017 Superkombinacja
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Quebec 2013 Drużynowo
srebro Jasná 2014 Slalom
srebro Jasná 2014 Drużynowo
brąz Roccaraso 2012 Crans-Montana
Strona internetowa

Luca Aerni (ur. 27 marca 1993 w Le Locle) – szwajcarski narciarz alpejski, mistrz świata i czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Luca Aerni pojawił się 29 listopada 2008 roku podczas zawodów Citizen Race we francuskim Val Thorens. Zajął wtedy 46. miejsce w gigancie. W 2011 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, zajmując 36. miejsce w slalomie. Rok później, podczas mistrzostw świata juniorów w Roccaraso jego najlepszym indywidualnym wynikiem było dwunaste miejsce w slalomie, za to wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobył brązowy medal w rywalizacji drużynowej. Kolejny medal zdobył na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu w 2013 roku, gdzie Szwajcarzy z Aernim w składzie zajęli drużynowo drugie miejsce. Indywidualnie Szwajcar był czwarty w slalomie, w którym walkę o medal przegrał z Santerim Paloniemim z Finlandii o 0,03 sekundy. Brał także udział w mistrzostwach świata juniorów w Jasnej w 2014 roku, zdobywając srebrne medale drużynowo i w slalomie.

W Pucharze Świata zadebiutował 18 grudnia 2012 roku w Madonna di Campiglio, gdzie nie zakwalifikował się do drugiego przejazdu w slalomie. Pierwsze pucharowe punkty zdobył już 1 stycznia 2013 roku w Monachium, zajmując dziewiątą pozycję w slalomie równoległym. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 22 grudnia 2017 roku w Madonna di Campiglio, kończąc rywalizację w slalomie na drugiej pozycji. Rozdzielił tam Austriaka Marcela Hirschera i Henrika Kristoffersena z Norwegii.

W 2014 roku wystartował w slalomie na igrzyskach olimpijskich w Soczi, jednak nie ukończył rywalizacji. Z takim samym efektem wziął udział w rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek. Podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz osiągnął swój największy sukces, zdobywając złoty medal w superkombinacji. Pozostałe miejsca na podium zajęli Marcel Hirscher i kolejny Szwajcar, Mauro Caviezel.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1 22 lutego 2014 Rosja Soczi Slalom 1:41,84 - Austria Mario Matt
11. 13 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Superkombinacja 2:06,52 +3,00 Austria Marcel Hirscher
19. 18 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gigant 2:18,04 +3,58 Austria Marcel Hirscher
DNF1 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Slalom 1:38,99 - Szwecja André Myhrer
1. 24 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Drużynowo - - -
DNF2 10 lutego 2022 Pekin Superkombinacja 2:31,43 - Austria Johannes Strolz
14. 16 lutego 2022 Pekin Slalom 1:44,09 +1,74 Francja Clément Noël

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1 15 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Slalom 1:57,47 - Francja Jean-Baptiste Grange
1. 13 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Superkombinacja 2:26,33 - -
19. 19 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:34,75 +2,24 Austria Marcel Hirscher

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
36. 31 stycznia 2011 Szwajcaria Crans-Montana Slalom 1:28,54 +10,45 Szwajcaria Reto Schmidiger
23. 2 marca 2012 Włochy Roccaraso Zjazd 1:11,99 +2,24 Stany Zjednoczone Ryan Cochran-Siegle
DNF 3 marca 2012 Włochy Roccaraso Supergigant 1:02,73 - Szwajcaria Ralph Weber
3. 5 marca 2012 Włochy Roccaraso Drużynowo ? ?  Słowenia
DNF1 7 marca 2012 Włochy Roccaraso Gigant 2:39,50 - Norwegia Henrik Kristoffersen
12. 9 marca 2012 Włochy Roccaraso Slalom 1:38.44 +2,98 Finlandia Santeri Paloniemi
10. 22 lutego 2013 Kanada Québec Zjazd 1:30,95 +1,71 Szwajcaria Nils Mani
2. 23 lutego 2013 Kanada Québec Drużynowo ? ?  Szwecja
DNF 24 lutego 2013 Kanada Québec Supergigant 58,49 - Austria Thomas Mayrpeter
DNF1 25 lutego 2013 Kanada Québec Gigant 2:20,75 - Norwegia Aleksander Aamodt Kilde
4. 26 lutego 2013 Kanada Québec Slalom 1:59,40 +1,20 Austria Manuel Feller
2. 2 marca 2014 Słowacja Jasná Drużynowo ? ?  Szwecja
5. 4 marca 2014 Słowacja Jasná Gigant 2:03,14 +3,09 Norwegia Henrik Kristoffersen
2. 5 marca 2014 Słowacja Jasná Slalom 1:37,21 +0,09 Norwegia Henrik Kristoffersen

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Włochy Madonna di Campiglio22 grudnia 2017 (slalom) – 2. miejsce

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]