Lucjan Zawistowski

Lucjan Zawistowski
	; Lucjan Zawistowski (ok. 1923)
Data i miejsce urodzenia	8 maja 1876 ; Kraków, Austro-Węgry
Data śmierci	25 stycznia 1947
	Wojewoda tarnopolski
Okres	od 24 lutego 1923; do 16 lutego 1927
Poprzednik	Karol Olpiński
Następca	Mikołaj Kwaśniewski
	Odznaczenia

Lucjan Zawistowski (ur. 7 maja 1876 w Krakowie, zm. 25 stycznia 1947^[1]) – polski prawnik, doktor praw, urzędnik państwowy Austro-Węgier i II Rzeczypospolitej, wojewoda tarnopolski w latach 1923–1927.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem pośrednika handlowego. Ukończył III Gimnazjum w Krakowie, a następnie Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskując w 1899 stopień naukowy doktora.

Od 1900 do upadku Austro-Węgier urzędnik w starostwach przeworskim, pilzneńskim, tłumackim i tarnowskim, stanisławowskim (1917)^[2].

W II Rzeczypospolitej inspektor starostw w Małopolsce i radca Urzędu Wojewódzkiego we Lwowie. Od 24 lutego 1923 do 16 lutego 1927 był wojewodą tarnopolskim^[3]. Po wojnie mieszkał w Oświęcimiu.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (27 grudnia 1924)^[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ faktyoswiecim.pl
↑ Część nieurzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 185 z 15 sierpnia 1917.
↑ Krakowianin wojewodą tarnopolskim Nowości Illustrowane 1923 nr 10 s. 10 [1]
↑ M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 979 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie administracji państwowej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zawistowski Lucjan. W: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, s. 176, ISBN 83-7066-569-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Podpis

[1] tyoswiecim.pl

[2] Część nieurzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 185 z 15 sierpnia 1917.

[3] Krakowianin wojewodą tarnopolskim Nowości Illustrowane 1923 nr 10 s. 10 [1]

[4] M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 979 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie administracji państwowej”.

[1]

[2]

[3]

[4]