Ludmiła Engquist
Data i miejsce urodzenia |
21 kwietnia 1964 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Ludmiła Engquist, wcześniej znana jako Ludmiła Leonowa i Ludmiła Narożylenko (ur. 21 kwietnia 1964 w Czelabińsku) – radziecka i rosyjska, a od 31 grudnia 1995 – szwedzka lekkoatletka, specjalizująca się w biegu na 100 m przez płotki. Mistrzyni olimpijska (1996) oraz olimpijka z 1988 i 1992 roku, mistrzyni świata.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ludmiła Narożylenko rozpoczęła swoją wieloletnią karierę jeszcze w czasach Związku Radzieckiego. Jej pierwszym wielkim sukcesem był tytuł mistrzyni świata z Tokio w 1991, gdzie pokonała utytułowaną Amerykankę Gail Devers. Rok później na zawodach w Sewilli ustanowiła swój rekord życiowy w biegu na 100 m przez płotki czasem 12,26 s, który do dzisiaj daje jej trzecie miejsce na liście najlepszych zawodniczek w tej konkurencji.
W 1993 Narożylenko została skazana na czteroletnią dyskwalifikację za niedozwolony doping. Jednak w 1995 pozwolono jej wrócić na bieżnię, gdy okazało się, że sterydy podawał zawodniczce bez jej wiedzy jej były mąż. Dzięki tej decyzji mogła wystąpić na igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996, gdzie pojawiła się już jako obywatelka Szwecji. Zdobyła wówczas złoty medal, pokonując Słowenkę Bukovec i Francuzkę Girard. Rok później podczas mistrzostw świata w Atenach zdobyła swój drugi tytuł mistrzyni świata.
Karierę Engquist przerwała jednak poważna choroba – rak piersi. Zawodniczka musiała poddać się operacji usunięcia jednej piersi. Mimo to powróciła jeszcze na lekkoatletyczną bieżnię i zdobyła brązowy medal na mistrzostwach świata w 1999.
Najlepszy wynik w sezonie
[edytuj | edytuj kod]- 100 m przez płotki
Rok | Wynik | Miejsce | Data | Wynik na świecie |
---|---|---|---|---|
1988 | 12,62 | Soczi | 1 czerwca | 8. |
1989 | 12,69 | Wołgograd | 10 czerwca | 5. |
1990 | 12,64 | Wołgograd | 18 sierpnia | 5. |
1991 | 12,28 | Kijów | 11 lipca | 1. |
1992 | 12,26 | Sewilla | 6 czerwca | 1. |
1996 | 12,47 | Atlanta | 29 lipca | 1. |
1997 | 12,50 | Ateny | 10 sierpnia | 1. |
1999 | 12,47 | Sewilla | 28 sierpnia | 4. |
Źródło: [1]
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]- bieg na 100 metrów (stadion) – 11,04 – Chania 31/05/1992
- bieg na 200 metrów (stadion)– 23,03 – Soczi 19/05/1988
- bieg na 200 metrów (hala) – 22,98 – Moskwa 25/02/1990
- bieg na 60 metrów przez płotki (hala) – 7,69 – Czelabińsk 04/02/1990 – 3. wynik w historii światowej lekkoatletyki
- bieg na 100 metrów przez płotki (stadion) – 12,26 – Sewilla 06/06/1992 – 6. wynik w historii światowej lekkoatletyki
- bieg na 100 metrów przez płotki (hala) – 12,64 – Tampere 10/02/1997 (halowy rekord świata)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Track and Field Statistics – Lyudmila Narozhilenko-Engquist. trackfield.brinkster.net. [dostęp 2024-02-27]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ludmila Narozhilenko-Engquist Bio, Stats, and Results | Olympics at Sports-Reference.com. sports-reference.com. [dostęp 2024-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.)
- Profil zawodniczki na stronie World Athletics (ang.)
- Ludmiła Engquist, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-26] (ang.).
- Radzieccy płotkarze
- Rosyjscy płotkarze
- Szwedzcy płotkarze
- Szwedzcy medaliści olimpijscy
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1996
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1988
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1992
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1996
- Medaliści Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 1991
- Medaliści Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 1997
- Medaliści Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 1999
- Rosyjscy lekkoatleci ukarani za doping
- Szwedzcy lekkoatleci ukarani za doping
- Ludzie urodzeni w Czelabińsku
- Urodzeni w 1964
- Rekordziści świata w lekkoatletyce