Ludmiła Samsonowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludmiła Samsonowa
Людмила Дмитриевна Самсонова
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ludmiła Dmitrijewna Samsonowa

Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1998
Oleniegorsk

Wzrost

182 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Alessandro Dumitrache

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

12 (27 lutego 2023)

Australian Open

2R (2021–2023)

Roland Garros

2R (2023)

Wimbledon

4R (2021)

US Open

4R (2022)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

40 (12 czerwca 2023)

Australian Open

1R (2022, 2023)

Roland Garros

QF (2023)

US Open

2R (2023)

Ludmiła Dmitrijewna Samsonowa (ros. Людмила Дмитриевна Самсонова, ur. 11 listopada 1998 w Oleniegorsku) – rosyjska tenisistka, która w latach 2014–2018 reprezentowała Włochy.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W karierze wygrała cztery turnieje singlowe i dwa deblowe rangi ITF. 27 lutego 2023 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 12. pozycję, natomiast 12 czerwca 2023 osiągnęła najwyższą lokatę w deblu – 40. miejsce.

W zawodach cyklu WTA Tour Rosjanka wygrała cztery turnieje w grze pojedynczej. W sezonie 2021 pokonała Belindę Bencic 1:6, 6:1, 6:3 w finale zawodów w Berlinie, natomiast w sezonie 2022 wygrała z Kaią Kanepi 4:6, 6:3, 6:3 w meczu mistrzowskim w Waszyngtonie, pokonała Alaksandrę Sasnowicz 6:1, 6:3 w finale turnieju w Cleveland oraz została mistrzynią w Tokio, wygrywając w ostatnim spotkaniu z Zheng Qinwen 7:5, 7:5.

W grze podwójnej Samsonowa triumfowała w jednym turnieju cyklu WTA Tour – w 2023 roku w finale w Dubaju razem z Wieroniką Kudiermietową pokonały debel Chan Hao-chingLatisha Chan 6:4, 6:7(4), 10–1.

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Tenisistka mieszka we Włoszech, dokąd przeniosła się wraz z rodzicami mając zaledwie rok. Jako juniorka występowała pod flagą Włoch (będąc jedną z czołowych juniorek tego kraju). W związku z trudnościami w uzyskaniu włoskiego obywatelstwa (przyczyną jest brak stałego dochodu), reprezentuje Rosję[1].

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A Q2 1R 2R 2R 2R 1R 0 / 5 3 – 5
French Open A A A A A 1R 1R Q1 1R 2R 0 / 4 1 – 4
Wimbledon A A A A A Q3 NH 4R A 1R 0 / 2 3 – 2
US Open A A A A A Q2 1R 2R 4R 3R 0 / 4 6 – 4
Ranking na koniec roku 864 1078 552 180 139 127 39 20 16 0 / 15 13 – 15

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A 1R 1R A 0 / 2 0 – 2
French Open A A A A A A A A 1R QF 0 / 2 3 – 2
Wimbledon A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A A A A 1R 1R 2R 0 / 3 1 – 3
Ranking na koniec roku 1154 1012 818 791 841 1348 197 45 0 / 7 4 – 7

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A 2R 0 / 1 1 – 1
French Open A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A A 2R 0 / 1 1 – 1
US Open A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 2 2 – 2

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 7 (4–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 20 czerwca 2021 Berlin Trawiasta Szwajcaria Belinda Bencic 1:6, 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 2. 7 sierpnia 2022 Waszyngton Twarda Estonia Kaia Kanepi 4:6, 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 3. 27 sierpnia 2022 Cleveland Twarda Alaksandra Sasnowicz 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 4. 25 września 2022 Tokio Twarda Zheng Qinwen 7:5, 7:5
Finalistka 1. 12 lutego 2023 Abu Zabi Twarda Szwajcaria Belinda Bencic 6:1, 6:7(8), 4:6
Finalistka 2. 13 sierpnia 2023 Montreal Twarda Stany Zjednoczone Jessica Pegula 1:6, 0:6
Finalistka 3. 8 października 2023 Pekin Twarda Polska Iga Świątek 2:6, 2:6

Gra podwójna 1 (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 25 lutego 2023 Dubaj Twarda Wieronika Kudiermietowa Chan Hao-ching
Latisha Chan
6:4, 6:7(4), 10–1

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2023 Faza grupowa Wieronika Kudiermietowa
Zhu Lin
4:6, 6:3, 5:7
2:6, 6:2, 6:1

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 24/06/2014 Włochy Rzym ITF 10 000 ziemna Szwajcaria Tess Sugnaux 6:2, 2:6, 6:4
2. 20/11/2016 Włochy Solarino ITF 10 000 dywanowa Holandia Kelly Versteeg 3:6, 6:0, 6:1
3. 04/08/2018 Hiszpania El Espinar ITF 25 000 twarda Turcja Başak Eraydın 6:2, 6:0
4. 23/09/2018 Francja Saint-Malo ITF 60 000 ziemna Ukraina Katarina Zawacka 6:0, 6:2

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA[edytuj | edytuj kod]

Stan na 31.01.2024

Rok 2022 2023 Łącznie
Wygrane 3 3 6
# Zawodnik Ranking Turniej Nawierzchnia Runda Wynik
2022
1. Czechy Karolína Plíšková Nr 7 Stuttgart, Niemcy Ceglana (hala) 2R 6:4, 6:4
2. Wielka Brytania Emma Raducanu Nr 10 Waszyngton, Stany Zjednoczone Twarda QF 7:6(6), 6:1
3. Aryna Sabalenka Nr 4 Guadalajara, Meksyk Twarda 2R 6:4, 2:6, 6:2
2023
4. Aryna Sabalenka Nr 2 Montreal, Kanada Twarda 3R 7:6(2), 4:6, 6:3
5. Kazachstan Jelena Rybakina Nr 4 SF 1:6, 6:1, 6:2
6. Kazachstan Jelena Rybakina Nr 5 Pekin, Chiny Twarda SF 7:6(7), 6:3

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Valerio Vignoli, Ludmilla Samsonova e un passaporto che non arriva [online], 30 grudnia 2017 [dostęp 2018-12-27] (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]