Ludolf (książę Saksonii)
hrabia Saksonii | |
Okres |
od ok. 840 |
---|---|
książę Saksonii Wschodniej | |
Okres |
od ok. 850 |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
ok. 806 |
Data śmierci |
864/866 |
Małżeństwo |
Oda |
Ludolf (ur. ok. 806[potrzebny przypis], zm. 864 lub 866[1]) – hrabia Saksonii od ok. 840 i książę Saksonii Wschodniej (dux orientalis Saxonum) od ok. 850[potrzebny przypis], założyciel dynastii Ludolfingów.
Prawdopodobnie już, nieznani z imienia, dziad i ojciec Ludolfa pełnili urząd margrabiów gandersheimskich. Żoną była Oda, córka frankońskiego princepsa Billunga i Aedy. Ludolf z żoną byli fundatorami żeńskiego klasztoru w Gandersheim. W związku z tą fundacją odbyli oni w latach 845-846 podróż do Rzymu, gdzie u papieża Sergiusza II wystarali się o dyspensę dla swojej córki Hathemody, ze względu na jej niepełnoletniość, aby mogła zostać przeoryszą w tym klasztorze. Dodatkowo Ludolf z żoną otrzymali z rąk papieża relikwie Atanazego i Innocentego I — dwóch świętych papieży. Kwestia, jaką rzeczywistą władzę i nad jakim obszarem miał Ludolf w Saksonii, pozostaje otwarta[2].
Ludolf i Oda mieli 11 lub 12 dzieci[potrzebny przypis]:
- Bruno (zm. 2 lutego 880) – książę saski
- Otto Dostojny – książę saski
- Thankmar – opat w Corvey
- Luitgarda Saska – żona Ludwika III Młodszego
- Enda – zamężna
- Hathemoda – opatka w Gandersheim
- Gerberga – opatka Gandersheim
- Krystyna – opatka w Gandersheim
- córka i dwóch lub trzech synów zmarłych w młodości.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gerd Althoff, Ottonowie: władza królewska bez państwa, Marta Tycner-Wolicka (tłum.), Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2009, ISBN 978-83-235-0599-0, OCLC 750674035 .