Ludolf König von Wattzau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludolf König von Wattzau
Ilustracja
Wizerunek herbu
Herb Ludolfa Königa von Wattzau jako Wielkiego Mistrza
Wielki mistrz zakonu krzyżackiego
Okres

od 1342
do 1345

Poprzednik

Dietrich von Altenburg

Następca

Heinrich Dusemer von Arfberg

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 1280/1290

Data i miejsce śmierci

1348
Pokrzywno

Miejsce spoczynku

Konkatedra św. Jana Ewangelisty w Kwidzynie

Ludolf König von Wattzau (Weizau) (ur. ok. 1280/1290 – zm. w 1348 w Pokrzywnie) – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1342-1345[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się ok. 1280/1290. Ludolf König von Wattzau wstąpił do zakonu krzyżackiego, w hierarchii urzędników występuje od 1332 jako wielki podskarbi. W 1338 został wielkim komturem i komturem stołecznego Malborka. W tym okresie prowadził ożywioną politykę kolonizacyjną w swoim okręgu. W 1342 kapituła zakonna wybrała go na urząd wielkiego mistrza. 14 sierpnia 1344 roku nadał prawa miejskie osadzie Soldov, późniejsze Działdowo.

Najważniejszym wydarzeniem krótkich rządów Königa było podpisanie tzw. pokoju kaliskiego z Polską 8 lipca 1343. Wzorem poprzedników wielki mistrz prowadził wojny z Litwą. Odwetowa wyprawa litewska z 1345 dokonała ogromnych zniszczeń w Prusach i stała się według kronikarzy krzyżackich przyczyną choroby psychicznej Ludolfa Königa. Zrezygnował on z urzędu wielkiego mistrza dobrowolnie, po czym objął urząd komtura Pokrzywna. Tam ponoć wyzdrowiał z choroby psychicznej i zmarł w 1348. Pochowany w katedrze w katedrze w Kwidzynie[2].

W maju 2007 roku odkryto w katedrze w Kwidzynie kryptę ze szczątkami trzech wielkich mistrzów zakonu krzyżackiego[3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paweł Pizuński, Poczet wielkich mistrzów krzyżackich Wydawnictwo Arenga Skarszewy, s.75.
  2. Ludolf König w Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 15, Duncker & Humblot, Berlin 1987, ISBN 3-428-00196-6, S. 299. daten.digitale-sammlungen.de. [dostęp 2021-10-30].
  3. Archeolodzy i Krzyżacy. www.rp.pl. [dostęp 2021-11-02]. (pol.).
  4. Deutschordens-Großmeister Überreste identifiziert. www.n-tv.de. [dostęp 2021-10-30].