Ludomir Cieśliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludomir Cieśliński
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

1878
Piotrków Trybunalski

Data i miejsce śmierci

13 grudnia 1914
okolice Uppony

Przebieg służby
Lata służby

od 1914

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

2 pułk piechoty Legionów

Stanowiska

dowódca kompanii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa †

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości

Ludomir Cieśliński (ur. 1878, zm. 13 grudnia 1914) – działacz socjalistyczny i niepodległościowy, żołnierz 2 pułku piechoty Legionów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ludomir Cieśliński studiował chemię na Politechnice Drezdeńskiej, gdzie uzyskał dyplom inżyniera chemika. Pracował w kopalni w Bolesławiu, a następnie w walcowni blachy cynkowej Emma w Sosnowcu, gdzie również należał do „Sokoła”. Przed wybuchem wojny sprawował funkcję naczelnika „Sokoła” w Sosnowcu.

Po wybuchu wojny na czele swojej drużyny 7 Polowej Drużyny zorganizowanej w Sierszy udał się do Krakowa. Został przydzielony do 2 pułku piechoty, gdzie 28 września mianowany na porucznika objął dowództwo 8 kompanii. Razem z 2 pułkiem 30 września wyruszył na front karpacki. Porucznik Ludomir Cieśliński zginął 13 grudnia 1914 roku w czasie nocnej wyprawy II i III baonu dowodzonej przez pułkownika Zielińśkiego na wzgórza Fenyres i Vizkoz na południe od Uppony[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A. Krasicki, Dziennik z kampanii rosyjskiej..., str. 145.
  2. Sitko 1928 ↓, s. 146.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]