Ludwik Świeżawski

Ludwik Świeżawski

Ludwik Świeżawski (ok. 1935)
Data i miejsce urodzenia	23 września 1906 Kraków
Data i miejsce śmierci	11 lutego 1991 Warszawa
Narodowość	polska
Język	polski
Dziedzina sztuki	literatura dla dzieci i młodzieży

Grób Ludwika Świeżawskiego na cmentarzu Bródnowskim

Ludwik Świeżawski (ur. 23 września 1906 w Krakowie, zm. 11 lutego 1991 w Warszawie) – polski poeta, prozaik, autor utworów dla dzieci i młodzieży, kierownik artystyczny kabaretów literackich.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Reżyserskim Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi. Studiował także na Wydziale Humanistycznym (polonistykę i historię) na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Jana Kazimierza oraz historię sztuki na uniwersytetach w Rzymie i Wiedniu. Debiutował jako pisarz w 1927 roku na łamach dziennika „Ilustrowany Kurier Codzienny” (Kraków). Był członkiem grupy literacko artystycznej „Litart” (Kraków). W latach 1937-1940 przebywał w Warszawie, gdzie był kierownikiem literackim kabaretu „Ścichapęk”. W latach 1940–1946 był działaczem podziemia kulturalnego. Po wojnie mieszkał w Łodzi, a od 1976 roku w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 31D-6-5).

Twórczość

• Trylogia o życiu polskiego malarza Artura Grottgera:
  • Muza łaskawa
  • Rapsod powstańczy
  • Dobry geniusz
• Klechda o zaczarowanym sercu
• Leśna przygoda
• Lutnia dyniska (Warszawa 1938)
• O wytrwałym wędrowcu
• Sadyba Robinsona
• Wianki. Powieść o królowej Jadwidze
• Zaginiona dziewczyna
• Ze słońcem na tarczy
• Do Matki
• Odgłosy leśne

Bibliografia

• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.brak strony w książce