Przejdź do zawartości

Ludwik Adolf Neugebauer

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Adolf Neugebauer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1821
Kalisz, Królestwo Polskie, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

9 sierpnia 1890
Berlin, Cesarstwo Niemieckie

profesor nauk medycznych
Specjalność: ginekologia
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Habilitacja

1858

Uczelnia

Szkoła Główna Warszawska
uniwersytet Warszawski

Ludwik Adolf Neugebauer (ur. 6 maja 1821 w Kaliszu[a], zm. 9 sierpnia 1890 w Berlinie) – ginekolog, położnik; jeden z twórców polskiej i rosyjskiej ginekologii, wykładowca Szkoły Głównej w Warszawie, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, wynalazca nowych metod operacyjnych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Niemiecka, ewangelicka rodzina Neugebauerów pochodziła z Dolnego Śląska, ze wsi Ostrowina w okolicach Oleśnicy, i osiedliła się w Kaliskiem pod koniec XVII wieku. Dziadek Ludwika Adolfa, Peter Heinrich (17601814) był młynarzem we wsi Dojutrów pod Kaliszem, matką przyszłego lekarza była Susanne Elisabeth z domu Neugebauer (17901832). Rodzice musieli być zamożni, gdyż Ludwik otrzymał staranne wykształcenie w renomowanym gimnazjum w Brzegu na Dolnym Śląsku. W latach 18401845 Ludwik studiował medycynę na uniwersytecie we Wrocławiu. Po uzyskaniu dyplomu otrzymał posadę we wrocławskiej klinice położniczej, gdzie działał do roku 1849. W tym roku powrócił do rodzinnego Kalisza i otworzył tam praktykę lekarską, którą prowadził do roku 1857.

W roku 1858 powołano go na docenta anatomii warszawskiej Akademii Medyko-Chirurgicznej, później na profesora nadzwyczajnego Szkoły Głównej, na koniec na profesora zwyczajnego Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego.

Neugebauer zdobył europejską sławę jako twórca nowoczesnej ginekologii w Imperium Rosyjskim i wynalazca nowych metod i przyrządów operacyjnych. Opublikował ponad 175 prac z dziedziny ginekologii, pisanych w pierwszych latach po łacinie i po niemiecku, od 1850 także po polsku i pod koniec życia po rosyjsku, opatrzonych własnoręcznymi ilustracjami. Był członkiem ponad 30 rodzimych i zagranicznych naukowych towarzystw lekarskich. Pozostawił gigantyczną bibliografię ginekologii i położnictwa, która obejmowała wszystkie publikacje od czasów starożytnych do roku 1874. Swój bogaty księgozbiór zapisał warszawskiemu Towarzystwu Lekarskiemu.

Oprócz wielu publikacji z dziedziny medycyny Neugebauer pozostawił również ksiąźkę o dziejach swej rodziny, Geschichte des Geschlechts Neugebauer aus Ostrowine in Schlesien (1844). Napisał również wiele artykułów do Encyklopedii Orgelbranda. Jego nazwisko wymienione jest w I tomie z 1859 roku na liście twórców zawartości tej encyklopedii.[1] Był członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.[2]

Ludwik Adolf Neugebauer był żonaty z Klarą Schröter. Małżonkowie mieli dwóch synów, sławnego lekarza Franciszka Ludwika i Edmunda Ludwika, doktora chemii. Neugebauer zmarł nagle w czasie obrad kongresu lekarskiego w Berlinie. Zwłoki po przewiezieniu pochowano na warszawskim cmentarzu ewangelicko-augsburskim (aleja A, grób 15)[3].. Dziadkowie i rodzice są pochowani na kaliskim cmentarzu ewangelickim. Nagrobek do dziś dnia istnieje.

  1. Wg innych źródeł miał się urodzić w podkaliskim Dojutrowie - Kalendarium Południowej Wielkopolski - 6 maja 1821 rok.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Waźniejsze prace Neugebauera
  • Geschichte des Geschlechts Neugebauer aus Ostrowine in Schlesien, Breslau 1844;
  • Systema venosum avium cum eo mammalium et imprimis hominis collatum, Vratislaviae et Bonnae 1845;
  • Nowy sposób robienia krwawego szwu krocza i sromu, Warszawa 1860
  • Figury ważniejszych narzędzi używanych przy leczeniu chorób właściwych płci żeńskiej, Warszawa 1873
  • FIlozofia i dietetyka ciąży, porodu i połogu, Warszawa 1874
  • O narzędziach starożytnych chirurgicznych i gynijatrycznych odnalezionych w ruinach miast rzymskich Pompei i Herkulanum, Warszawa 1882
  • O Ludwiku Neugebauerze
  • Polski Słownik Biograficzny, t. 22, Wrocław 1977
  • Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie, Warszawa 1979

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. "Encyklopedia Powszechna", tom I, wyd. Samuel Orgelbrand, Warszawa, 1859.
  2. Bolesław Erzepki, Spis członków Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu, Poznań 1896, s. 3.
  3. śp. Franciszek Ludwik Neugebauer

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]