Ludwik Kubasiewicz
major piechoty | |
Pełne imię i nazwisko |
Ludwik Franciszek Edward Kubasiewicz |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
19 sierpnia 1894 |
Data i miejsce śmierci |
wiosna 1940 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
Komenda Placu Osowiec |
Stanowiska |
komendant placu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Ludwik Franciszek Edward Kubasiewicz (ur. 19 sierpnia 1894 w Dobromilu, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 19 sierpnia 1894 w Dobromilu, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Leopolda i Marii z Andrusikiewiczów[1]. Był starszym bratem Norberta, ps. „Norbert Jurkiewicz” (ur. 1897), żołnierza Legionów Polskich, odznaczonego Krzyżem Niepodległości[2][3][4][5][6].
Uczęszczał do szkoły powszechnej w Dobromilu i Husiatynie, a później do c. k. Gimnazjum II z językiem wykładowym polskim w Tarnopolu, w którym w 1914 zdał egzamin maturalny[7][8]. W 1910 został członkiem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Tarnopolu[9].
W czasie I wojny światowej służył w Legionach w I Brygadzie Legionów Polskich. Walczył w szeregach 5 pułku piechoty. 5 lipca 1916 został ranny pod Polską Górą[10]. Z pola walki wyniósł go plutonowy Stefan Dyrba. 20 sierpnia 1917, po kryzysie przysięgowym, został wcielony do armii austriackiej i służył w niej do 31 października 1918[11].
Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego i został przydzielony do 5 pułku piechoty Legionów. W szeregach pułku walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Rozkazem Dowództwa 2 Armii z 3 września 1920 został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku i został zweryfikowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. Pozostał w macierzystym 5 pułku[12][13]. Z dniem 26 lutego 1925 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza. Pełnił służbę w 20 batalionie granicznym. 18 lutego 1928 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 118. lokatą w korpusie oficerów piechoty[14]. W kwietniu tego roku został przeniesiony z KOP do 56 pułku piechoty w Krotoszynie na stanowisko dowódcy III baonu[15][16]. W marcu 1931 został przeniesiony do 42 pułku piechoty w Białymstoku na stanowisko batalionu[17][18][19]. W czerwcu 1933 został komendantem placu Osowiec[20][21]. Z dniem 28 lutego 1938 został przeniesiony w stan spoczynku[22]. Zamieszkał w Wilnie przy ul. Sołtańskiej 32[23]. W czasie mobilizacji w 1939 roku został przydzielony do Okręgu Korpusu Nr I.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Figuruje w wykazie, poz. 1689. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[24].
5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[25]. W dniach 9–10 listopada 2007 roku w Warszawie były odczytywane nazwiska ofiar zbrodni katyńskiej, awansowanych na wyższe stopnie wojskowe i służbowe, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[26].
Był żonaty, dzieci nie miał (stan na dzień 27 marca 1934)[10].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 193[27][28]
- Krzyż Niepodległości – 16 marca 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[29][30][31][32]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie[27][33]
- Złoty Krzyż Zasługi – 18 lutego 1939 „za zasługi na polu pracy społecznej”[34][35]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
- zbrodnia katyńska
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 4.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ Kubasiewicz Norbert, ps. „Jurkiewicz”. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 235, poz. 255.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Sprawozdanie 1913 ↓, s. 76, 78, w roku szkolnym 1912/1913 Ludwik ukończył naukę w klasie VIIa, a Norbert w klasie IVa.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3, 4.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 137, 467.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 133, 360.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 46.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 178.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 70, 183.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 101.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 32, 572.
- ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 24.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933, s. 131.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 23.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 11.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 9, 10.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 271.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.
- ↑ „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 29, Nr 2 z 11 listopada 1937. Ministerstwo Spraw Wojskowych.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-11].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kubasiewicz Ludwik. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.57-4868 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-23].
- Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum II. z językiem wykładowym polskim w Tarnopolu za rok szkolny 1912/13. Tarnopol: Nakładem Funduszu Naukowego, 1913.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1935.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Członkowie Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (zabór austriacki)
- Dowódcy batalionów 42 Pułku Piechoty (II RP)
- Dowódcy batalionów 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej
- Ludzie urodzeni w Dobromilu
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 5 Pułku Piechoty Legionów
- Oficerowie piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Charkowie
- Pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu na Piatichatkach w Charkowie
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1894
- Zmarli w 1940
- Żołnierze 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich (1914–1917)