Ludwikowice Kłodzkie (stacja kolejowa)
 Ludwikowice Kłodzkie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Zarządca | |
| Poprzednie nazwy |
Ludwigsdorf |
| Dane techniczne | |
| Liczba peronów |
1 |
| Liczba krawędzi peronowych |
2 |
| Kasy |
|
| Linie kolejowe | |
Położenie na mapie Ludwikowic  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda  | |
 50°37′09,70″N 16°28′55,36″E/50,619361 16,482044
| |
,_Train_Station.jpg)
.JPG)
Ludwikowice Kłodzkie – posterunek odgałęźny i ładownia w Ludwikowicach Kłodzkich, w województwie dolnośląskim, na linii kolejowej nr 286. Obok znajduje się przystanek osobowy o tej samej nazwie[1][2].
Ruch pasażerski[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Wymiana pasażerska na dobę |
|---|---|
| 2017[3] | 20-49 |
| 2022[4] | 20-49 |
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Posterunek położony jest w północnej części miejscowości Ludwikowice, przy drodze do Jugowa, nieopodal osady Miłków. Budynek dawnego dworca znajduje się przy ulicy Tadeusza Kościuszki.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kolej dotarła do Ludwikowic Kłodzkich wraz z uruchomieniem linii kolejowej Kłodzko-Wałbrzych w 1880 r. Budując linię, nad rozległą, głęboką na ponad 30 metrów doliną bezimiennego potoku i drogą z Ludwikowic do Jugowa, w kilometrze 29,100 nowej linii, na łuku o promieniu 450 metrów wzniesiono mierzący 164,7 m wiadukt kolejowy. Obiekt, nazywany przed 1945 r. Mölker Eisenbahnbrücke, składa się z czterech stalowych kratowych przęseł i opiera się na kamiennych przyczółkach i filarach, z których najwyższy mierzy 27,9 m wysokości. Dwa środkowe przęsła są dodatkowo wzmocnione pasami parabolicznymi skierowanymi w dół[5].
Początkowo w miejscowości nie było stacji. Przystanek osobowy Ludwigsdorf i bocznica stacyjna do kopalni węgla Wacław w Miłkowie, nieopodal wiaduktu, powstały przypuszczalnie na początku lat 90. XIX wieku. Pierwotnie, peron mieścił się po przeciwnej stronie wiaduktu, od strony Nowej Rudy[5].
Dzisiejszy kształt stacja otrzymała wraz z przebudową linii Kłodzko-Wałbrzych na dwutorową w latach 1909–1912. Wówczas wiadukt znalazł się w granicach stacji, w centralnej jej części. Po zachodniej stronie wiaduktu wzniesiono budynek dworca oraz nowy, zadaszony peron, wyposażony w przejście podziemne. Obsługę rozjazdów i semaforów osłaniających wjazd na bocznicę kopalni i elektrowni zapewniono z nowej nastawni dysponującej po wschodniej stronie wiaduktu, wybudowanej według standardowego projektu pruskich kolei państwowych KPEV[5].
Zasadniczą rolą stacji była obsługa pociągów towarowych do zakładów znajdujących się na przestrzeni lat przy bocznicy do Miłkowa: kopalni węgla kamiennego Wenceslaus oraz zakładów istniejących później w jej obiektach, elektrowni, składnicy drewna[5].
Na początku maja 1945 r. Wehrmacht zamierzał wysadzić wiadukt stacyjny. Nie doszło do tego ze względu na protesty okolicznych mieszkańców. Jednej z majowych nocy wiadukt rozminowali pracownicy stacji: dyżurni ruchu Fritz Ansorge i Alfred Hilbig[6].
Budynki pokopalniane w osadzie Miłków, na początku lat 60. XX w. zagospodarowano na różne zakłady: fabrykę okuć budowlanych, płyt pilśniowych, zakłady przemysłu wełnianego, papiernię, składnicę drewna, magazyny. Zakłady korzystały z bocznicy stacyjnej[5].
Przykopalniana elektrownia funkcjonowała do 1964 roku. Po zamknięciu kopalni Wenceslaus w 1939 r. była zasilana węglem dowożonym koleją z Nowej Rudy. Nieefektywna i przestarzała, została wyłączona po uruchomieniu Elektrowni Turów w Bogatyni[5].
Wraz z likwidacją zakładów (kopalni w 1939 r., zakładów zbrojeniowych w chwili zakończenia II wojny światowej, elektrowni w 1964 r.), recesją gospodarczą lat 80. i odejściem klientów od kolei na rzecz transportu drogowego, wykorzystanie bocznicy i znaczenie stacji w Ludwikowicach znacząco spadło[5].
W 1998 r. kasę towarową z budynku dworca przeniesiono do Nowej Rudy, natomiast w marcu 1999 r. zlikwidowano pasażerską kasę biletową[5].
1 kwietnia 2006 r. na linii kolejowej nr 286 zostało zawieszone kursowanie pociągów osobowych[7].
Już pod koniec lat 90. XX w. z uwagi na zły stan techniczny, ruch pociągów przez stacyjny wiadukt odbywał się z prędkością ograniczoną do 15 kilometrów na godzinę[5]. W 2008 r. wiadukt zamknięto. Ruch pociągów towarowych od strony Wałbrzycha prowadzony był wówczas tylko do stacji Bartnica, natomiast pociągi do Ludwikowic kursowały wyłącznie do bocznicy szlakowej[8]. Na początku 2009 r. ponownie dopuszczono ruch pociągów po moście, natomiast wiosną przeprowadzono remont, między innymi wymieniając tory na obiekcie[9].
Od 5 stycznia 2009 r. przystanek obsługują autobusy szynowe Kolei Dolnośląskich.
Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]
Budynek dworca[edytuj | edytuj kod]
Budynek dworcowy leży na południe od torów linii nr 286, na wysokości peronu.
Dworzec został wzniesiony w latach 1909–1912 podczas przebudowy stacji, związanej z budową drugiego toru, w stylu charakterystycznym dla architektury śląskiej tego okresu[5].
Budynek jest dwukondygnacyjny, pokryty dachem naczółkowym (krytym dachówką) z facjatami. Elewacja dworca na wysokości parteru jest pokryta tynkiem, na wysokości piętra elewacja jest drewniana (szalówka)[5].
Parter budynku był dawniej wykorzystywany jako kasa biletowa, towarowa i poczekalnia. Od zamknięcia kasy biletowej w marcu 1999 r. budynek jest zamknięty i nie służy odprawie podróżnych. Poddasze budynku jest zamieszkałe.
W przeszłości budynek dworca należał do Polskich Kolei Państwowych. W 2013 r. dworzec przekazano gminie wiejskiej Nowa Ruda.
Perony[edytuj | edytuj kod]
Przystanek posiada jeden peron wyspowy niski o nadanym numerze 1, wysokości 0,22 m ponad główkę szyny i długości użytkowej 225 m. Peron jest zlokalizowany pomiędzy km 29,305 a 29,530 linii kolejowej nr 286. Peron posiada dwie czynne krawędzie, przy torach nr 1 i nr 2. Nawierzchnia peronu jest utwardzona kostką brukową. Dojście z peronu na plac przed budynkiem dworca zapewnia czynne przejście podziemne. Peron jest w całości zadaszony wiatą. Peron nie jest wyposażony w urządzenia megafonowe[10].
Urządzenia sterowania ruchem kolejowym[edytuj | edytuj kod]
Od 1975 roku posterunek Ludwikowice Kłodzkie wyposażony jest – jako pierwszy na linii kolejowej nr 286 – w semafory świetlne[5].
Nastawnia dysponująca LK posiada mechaniczne urządzenia nastawcze, natomiast dawna nastawnia wykonawcza LK-1 – urządzenia ręczne[5].
Nastawnie[edytuj | edytuj kod]
Przy linii nr 286, przed wiaduktem, od strony Nowej Rudy, znajduje się nastawnia dysponująca LK. Ponieważ od 1945 r. w Ludwikowicach Kłodzkich szlak przechodzi z dwutorowego w jednotorowy (Armia Czerwona zdemontowała na części linii jeden tor), podstawowym (obecnie) zadaniem nastawni jest funkcja posterunku odgałęźnego[5].
Dawniej, przy bocznicy stacyjnej do Miłkowa, istniała nastawnia wykonawcza LK-1, przemianowana w 1972 r. na posterunek zwrotniczy (posterunek 11)[5].
Ruch pociągów[edytuj | edytuj kod]
Ruch pasażerski[edytuj | edytuj kod]
Pociągi regularne[edytuj | edytuj kod]
Pociągi osobowe na linii nr 286 uruchamiają od 5 stycznia 2009 r. Koleje Dolnośląskie.
Oferta jest stała: 4 pary pociągów dziennie. Pociągi są obsługiwane przez autobusy szynowe SA135.
Wszystkie pociągi kursują po całej długości linii Wałbrzych Główny – Kłodzko Główne. W rozkładzie jazdy 2013/2014, niektóre są wydłużone do stacji Kudowa-Zdrój[11].
Pociągi specjalne[edytuj | edytuj kod]
Rokrocznie na przełomie sierpnia i września, Instytut Rozwoju i Promocji Kolei we współpracy ze spółką Przewozy Regionalne w wybrany dzień uruchamia m.in. na linii nr 286 pociąg turystyczny Kilof, złożony z parowozu Ol49 i od pięciu do siedmiu wagonów osobowych 111A oraz 120A. W zależności od roku, pociąg pokonuje linię w kierunku od Wałbrzycha w stronę Kłodzka, bądź od Kłodzka w stronę Wałbrzycha[12].
Pociąg Kilof przejeżdża stację Ludwikowice Kłodzkie bez zatrzymania.
Ruch towarowy[edytuj | edytuj kod]
Linia kolejowa nr 286 jest intensywnie wykorzystywana w ruchu towarowym[8]. Spośród dotychczasowych klientów bocznicy do Miłkowa, z usług kolei korzysta Składnica Drewna Nadleśnictwa Jugów[13].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wykaz posterunków ruchu i punktów ekspedycyjnych. [w:] Regulamin przydzielania tras pociągów i korzystania z przydzielonych tras pociągów przez licencjonowanych przewoźników kolejowych w ramach rjp 2015/2016 [on-line]. PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.. s. 66. [dostęp 2016-05-20]. (pol.).
- ↑ Ludwikowice Kłodzkie. 2012-08-12. [dostęp 2016-05-20]. (pol.).
- ↑ Największe i najmniejsze stacje w Polsce. [w:] utk.gov.pl [on-line]. [dostęp 2019-12-18].
- ↑ Urząd Transportu Kolejowego: Wymiana pasażerska - Dane o stacjach 2022. [dostęp 2023-09-17].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Michał Jerczyński. Polskie stacje: Ludwikowice Kłodzkie. „Świat Kolei”. 9-10/1999, s. 18–20. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Szlaki Kulturowe: Ludwikowice Kłodzkie – wiadukt kolejowy. Szlaki kulturowe na Dolnym Śląsku. [dostęp 2014-01-01].
- ↑ Romuald Piela. Kłodzko: Od 1 czerwca przywrócone zostaną lokalne połączenia kolejowe pomiędzy Kłodzkiem a Kudową. „Słowo Polskie Gazeta Wrocławska”, 2006-05-17. [dostęp 2013-12-27].
- ↑ a b Uchwała nr XXX/494/08 Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z dnia 30 września 2008 r. w sprawie apelu do Rady Ministrów oraz Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej o zabezpieczenie środków w budżecie państwa na rok 2009 na dodatkowe zadania z dziedziny infrastruktury kolejowej. Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego – Uchwały Sejmiku. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-19)].
- ↑ Romuald Piela: Kolej wywiezie z regionu miliardy ton kamienia. Gazeta Wrocławska, 2009-04-18. [dostęp 2014-01-01].
- ↑ PKP Polskie Linie Kolejowe: Regulamin przydzielania tras pociągów i korzystania z przydzielonych tras pociągów przez licencjonowanych przewoźników kolejowych w ramach rozkładu jazdy pociągów 2013/2014. Załącznik 2.4A. Wykaz peronów. plk-sa.pl. [dostęp 2014-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-04)].
- ↑ PKP Polskie Linie Kolejowe: Tablica 235 Kłodzko Główne – Wałbrzych Główny. Sieciowy Rozkład Jazdy Pociągów 2013/2014. rozklad.plk-sa.pl, 2013-12-15. [dostęp 2014-01-04].
- ↑ Marek Gałowski: Pociąg turystyczny „Kilof” na Ziemi Kłodzkiej. turystaklodzki.eu, 2013-09-02. [dostęp 2014-01-04].
- ↑ Mikrob: Kopalnia Wacław, Ludwikowice Kłodzkie. dolny-slask.org.pl. [dostęp 2014-01-04].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Jerczyński. Polskie stacje: Ludwikowice Kłodzkie. „Świat Kolei”. 9-10/1999, s. 18–20. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ludwikowice Kłodzkie w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
- Ludwikowice Kłodzkie (stacja kolejowa) w internetowym rozkładzie jazdy PKP – rozklad-pkp.pl (odjazdy)
| Ludwikowice Kłodzkie | ||
| Linia 286 Kłodzko Główne – Wałbrzych Główny (28,870 km) | ||
  odległość: 1,697 km
|
|
odległość: 4,309 km
|
