Ludzie Smileya
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania | |
| Pierwsze wydanie polskie | |
| Data wydania polskiego | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
60 min (jeden odcinek) |
| Reżyseria |
Simon Langton |
| Scenariusz |
John le Carré, John Hopkins |
| Główne role | |
| Muzyka |
Patrick Gowers |
| Produkcja |
Jonathan Powell |
| Poprzednik |
Ludzie Smileya (ang. Smiley's People) – trzecia i finałowa powieść Johna le Carré z tzw. Trylogii Karli (The Carla Trilogy).
George Smiley odkrywa informacje, które mogą doprowadzić go do ostatecznej konfrontacji ze swoim nemesis, szefem sowieckiego wywiadu – Karlą.
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
George Smiley po raz kolejny zostaje wezwany z emerytury. Tym razem Ministerstwo w osobie Olivera Lacona zleca mu uporanie się ze skandalem. Były sowiecki generał, a zarazem brytyjski szpieg gorączkowo poszukujący kontaktu ze swoimi dawnymi mocodawcami, zostaje brutalnie zamordowany w londyńskim parku. Znaleziony przy nim tajny komunikat głosi: „Powiedz Maxowi, że chodzi o Sandmana”. Ujawnione w trakcie śledztwa informacje wskazują, że generał oraz jego serdeczny przyjaciel Otto Leipzig byli gotowi do szantażowania Karli – szefa sowieckiego wywiadu.
Serial telewizyjny[edytuj | edytuj kod]
W 1982 roku John Hopkins na podstawie powieści nakręcił serial telewizyjny. W rolę George’a Smileya wcielił się ponownie Alec Guinness.