Lukáš Klein
_(52190141282).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 marca 1998 |
| Wzrost |
193 cm |
| Gra |
praworęczny |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
136 (28 listopada 2022) |
| Australian Open |
2R (2024) |
| Wimbledon |
1R (2022) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
240 (5 kwietnia 2021) |
Lukáš Klein (ur. 22 marca 1998 w Nowej Wsi Spiskiej) – słowacki tenisista.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
W karierze zwyciężył w dwóch singlowych i jednym deblowym turnieju cyklu ATP Challenger Tour. Ponadto wygrał sześć singlowych oraz cztery deblowe turnieje rangi ITF.
W 2016 roku, startując w parze z Patrikiem Riklem dotarł do finału juniorskiego turnieju Australian Open w grze podwójnej. W decydującym meczu czeska para przegrała z deblem Alex de Minaur–Blake Ellis 6:3, 5:7, 10–12.
W 2021 roku wziął udział igrzyskach olimpijskich w Tokio. W turnieju gry pojedynczej odpadł w pierwszej rundzie, po porażce z Jamesem Duckworthem. Wystąpił również w turnieju deblowym, w którym, startując w parze z Filipem Poláškiem, dotarł do drugiej rundy[1].
W 2022 roku, podczas Wimbledonu, zadebiutował w wielkoszlemowym turnieju głównym w grze pojedynczej. Po wygraniu trzech meczów w kwalifikacjach, odpadł w pierwszej rundzie turnieju po porażce z Liamem Broadym[2].
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 136. miejscu (28 listopada 2022), a w klasyfikacji gry podwójnej na 240. pozycji (5 kwietnia 2021).
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 29 maja 2022 | Troisdorf | Ceglana |  Zizou Bergs
|
6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 9 października 2022 | Alicante | Twarda |  Nick Hardt
|
6:3, 6:4 |
Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 13 lutego 2021 | Cherbourg-Octeville | Twarda (hala) |  Alex Molčan
|
 Antoine Hoang Albano Olivetti
|
1:6, 7:5, 10–6 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 30 stycznia 2016 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Patrik Rikl
|
 Alex de Minaur Blake Ellis
|
6:3, 5:7, 10–12 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lukas Klein – Biography. olympics.com. [dostęp 2022-09-09]. (ang.).
- ↑ Kubler, Sock, 2012 Nadal Conqueror Rosol Among Wimbledon Qualifiers. atptour.com, 2022-06-23. [dostęp 2022-09-09]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2022-09-09] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2022-09-09] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2022-09-09] (ang.).