Lutniczka zachodnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Lutniczka)
Lutniczka zachodnia
Curruca hortensis[1]
(J. F. Gmelin, 1789)
Ilustracja
Samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

pokrzewki

Rodzaj

Curruca

Gatunek

lutniczka zachodnia

Synonimy
  • Motacilla hortensis J. F. Gmelin, 1789[2]
  • Sylvia hortensis (J. F. Gmelin, 1789)
Podgatunki
  • C. h. hortensis (J. F. Gmelin, JF, 1789)
  • C. h. cyrenaicae (Svensson, 2012)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Lutniczka zachodnia[4], lutniczka, gajówka lutniczka (Curruca hortensis) – gatunek ptaka z rodziny pokrzewek (Sylviidae).

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Do niedawna uznawana za jeden gatunek z lutniczką wschodnią (Curruca crassirostris)[2].

Wyróżniono dwa podgatunki C. hortensis[5]:

  • Curruca hortensis hortensis – południowo-zachodnia Europa, północno-zachodnia Afryka.
  • Curruca hortensis cyrenaicae – północno-wschodnia Libia.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Samiec ma czarny wierzch głowy, podbródek jest biały, a reszta ciała niebieskawa. Samica jest o wiele bardziej brązowa. Długość ciała ok. 15 cm, masa ciała 14,6–30,5 g[2].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje w krajach śródziemnomorskich i w północnej Afryce, zimuje w Afryce na południe od Sahary. W okresie lęgowym zasiedla zadrzewienia.

Zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Ptak ten często żeruje na drzewach, a nie na krzewach, jak robią to inne pokrzewki.

Jaja

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Luźno uwite gniazdo z gałązek i suchych traw znajduje się wierzchołku krzewu. Dość często gnieżdżą się w sąsiedztwie dzierzby rudogłowej (Lanius senator).

Pokarm[edytuj | edytuj kod]

Żywi się głównie stawonogami, ale również owocami, zwłaszcza jagodami.

Status[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje lutniczkę zachodnią za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji po taksonomicznym podziale gatunku, dokonanym w roku 2016, nie została oszacowana. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sylvia hortensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2016-03-17] (ang.).
  2. a b c Aymí, R., Gargallo, G., Christie, D.A. & Kirwan, G.M.: Western Orphean Warbler (Sylvia hortensis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-09].
  3. a b BirdLife International, Sylvia hortensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2019, wersja 2019-3 [dostęp 2020-02-09] (ang.).
  4. P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Sylviidae Leach, 1820 - pokrzewkowate - Sylvia warblers (wersja: 2018-11-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-09].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sylviid babblers, parrotbills, white-eyes. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]