Lyd1

	Lyd1
	Lyd1
	; Lyd1-209 z 1967 roku
Producent	Fablok Chrzanów; Zastal Zielona Góra
Lata budowy	1960–1972
Układ osi	C
	Wymiary
Masa służbowa	18 ton
Długość	5720 mm
Szerokość	2055 mm
Wysokość	3050 mm
Rozstaw osi skrajnych	2000 mm
Średnica kół	850 mm
	Napęd
Trakcja	spalinowa
Typ silników	5DSR150 Wola
Pojemność zbiorników paliwa	250 l
	Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa	150 KM
Maksymalna siła pociągowa	40,7 kN
Rodzaj przekładni	mechaniczna
Prędkość konstrukcyjna	30 km/h
Nacisk osi na szyny	6 t +3%
System hamulca	tylko pomocniczy Westinghouse’a
	Parametry użytkowe
Sterowanie wielokrotne	brak
System ogrzewania	ogrzewanie od komina spalin
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Portal Transport szynowy

Lyd1 – wąskotorowa lokomotywa spalinowa produkowana od roku 1960 w zakładach Fablok w Chrzanowie i Zastal w Zielonej Górze.

Nazwą Lyd1 oznaczano na PKP dwa typy lokomotyw: WLs150 i WLs180 (Wąskotorowa lokomotywa spalinowa).

WLs150[edytuj | edytuj kod]

Trzyosiowa wiązarowa lokomotywa spalinowa typu WLs150 była produkowana w chrzanowskim Fabloku od roku 1960. Ogółem w latach 1960–1969 wyprodukowano 144 lokomotywy tego typu, z czego 28 sztuk trafiło do PKP, a reszta na koleje przemysłowe. Produkowano wersje na szerokość toru 750, 785 i 900 mm, natomiast planowana wersja na szerokość 600 mm nigdy nie powstała. Spalinowóz wyposażony został w silnik 5DSR150 o mocy 150 KM. Obecnie Lyd1 typu WLs150 są eksploatowane na Górnośląskich Kolejach Wąskotorowych w Bytomiu, muzealnej Kolei Wąskotorowej Rogów – Rawa – Biała, Ełckiej Kolei Wąskotorowej i Pleszewskiej Kolei Lokalnej, oraz w Skansenie w Rudach. Lokomotywy z KWK Kazimierz-Juliusz w Sosnowcu po zamknięciu kolej trafiły na przełomie 2019/20 do Rogowa, Nowego Dworu Gdańskiego - Żuławska Kolej Dojazdowa oraz do Fundacji Galicyjskich Dróg Żelaznych . Od 2008 roku jedna z lokomotyw WLs150 stacjonuje na Mławskiej Kolei Dojazdowej, a w marcu 2015 Lyd1-221 wyeksponowano przy ul. Wrocławskiej w Trzebnicy^[1].

WLs180[edytuj | edytuj kod]

Lokomotywa typu WLs180 produkowana była przez zielonogórski Zastal w latach 1969–1972. Wyprodukowano 47 sztuk, które były eksploatowane głównie w przemyśle, choć 5 egzemplarzy otrzymały także PKP. Spalinowóz ten został wyposażony w mocniejszy silnik 6R1416 o mocy 180 KM, pozostałe parametry nie uległy zmianie.